1

Δύο αστροφυσικοί, ο Εντ Φομαλόντ από το ραδιοαστεροσκοπείο της Σαρλότσβιλ, στην Βιρτζίνια, και ο Σεργκέι Κοπέικιν, από το πανεπιστήμιο του Μιζούρι, στην Κολούμπια, κατάφεραν για πρώτη φορά να μετρήσουν την ταχύτητα της βαρύτητας και την βρήκαν ίση με εκείνη του φωτός (300.000 χλμ το δευτερόλεπτο), επιβεβαιώνοντας εκ νέου τις προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.

Όπως αναφέρει το NewScientist, οι δύο ερευνητές εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που τους δόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002, όταν ο Δίας πέρασε μπροστά από έναν κβάζαρ που εκπέμπει ισχυρά ραδιοσήματα. Συγκεκριμένα κατέγραψαν τις επιδράσεις που είχε το βαρυτικό πεδίο του Δία στα λαμβανόμενα σήματα από τον κβάζαρ και τις επεξεργάστηκαν με την βοήθεια των εξισώσεων της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.

Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν απολύτως τις προβλέψεις του Αϊνστάιν. Η επίδραση της βαρύτητας διαδίδεται με συγκεκριμένη ταχύτητα και η ταχύτητα αυτή ισούται με την ταχύτητα της ηλεκτρομαγνητικής αλληλεπίδρασης, δηλαδή με την ταχύτητα του φωτός.

Ο πρώτος που μίλησε για την βαρύτητα ως δύναμη που αναπτύσσεται μεταξύ των μαζών και δρα εξ αποστάσεως ήταν ο Νεύτωνας. Σύμφωνα με εκείνον κάθε μάζα ασκεί βαρυτική έλξη σε οποιαδήποτε άλλη μάζα. Με την βοήθεια της βαρυτικής έλξης ο Νεύτωνας ήταν σε θέση να ερμηνεύσει τις κινήσεις των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα, και εν τέλει τις κινήσεις όλων των ουράνιων σωμάτων στο σύμπαν.

Ο Νεύτωνας πίστευε ότι η δράση της βαρύτητας είναι ακαριαία, κάτι που αμφισβήτησε ο Αϊνστάιν με την γενική του θεωρία της σχετικότητας. Η έννοια της ταχύτητας διάδοσης της βαρύτητας μπορεί να γίνει κατανοητή αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε τι θα γινόταν αν ο ήλιος χανόταν ξαφνικά από το ηλιακό μας σύστημα. Ο Νεύτωνας θα έλεγε ότι η έλξη που ασκεί στην Γη θα εξαφανιζόταν την ίδια εκείνη στιγμή. Στην πραγματικότητα, όμως, η Γη θα συνέχιζε να υφίσταται την έλξη του για οχτώμιση ακόμα λεπτά -όση είναι η ώρα που χρειάζεται για να καλυφθεί με την ταχύτητα του φωτός η απόσταση που μας χωρίζει.

Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους οι δύο ερευνητές που έκαναν την μέτρηση, μια επίπτωση του ότι η ταχύτητα της βαρυτικής αλληλεπίδρασης είναι ίδια με αυτή της ηλεκτρομαγνητικής, είναι ότι θέτει ορισμένους περιορισμούς σε θεωρίες που ερμηνεύουν το σύμπαν με την βοήθεια περισσότερων από τρεις διαστάσεων.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ