Οι εργασίες αποκατάστασης της Hall of Constantin στο Βατικανό αποκάλυψαν μια καινοτόμο τεχνική τοιχογραφίας με την οποία πειραματίστηκε ο Ραφαήλ. «Με αυτή την αποκατάσταση, ξαναγράφουμε ένα μέρος της ιστορίας της τέχνης», δήλωσε στο Associated Press η διευθύντρια των Μουσείων του Βατικανού Barbara Jatta.
Σύμφωνα με την The Art Newspaper, η αποκατάσταση επιβεβαίωσε προηγούμενες αναφορές ότι ο Ραφαήλ επιθυμούσε να ζωγραφίσει εικόνες απευθείας στους τοίχους των τεσσάρων δωματίων.
Δύο γυναικείες μορφές, που αποκαλύφθηκαν στο Hall of Constantine κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης αποκατάστασης και αποδόθηκαν στον Ραφαήλ, βρέθηκαν να είναι ζωγραφισμένες με αυτόν τον τρόπο-ενισχύοντας το ότι προέρχονται πράγματι από τον δάσκαλο. Σε μια συνοδευτική προβολή, η Jatta λέει ότι «έχουμε τώρα δύο ακόμη [επίσημους] Ραφαήλ να προσθέσουμε στον κατάλογο».
1508
Σε άλλο σημείο, οι τεχνικοί βρήκαν ένα πλέγμα από καρφιά ενσωματωμένα στον τοίχο της αίθουσας, τα οποία πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για να συγκρατήσουν την επιφάνεια από φυσική ρητίνη στην οποία ο Ραφαήλ σκόπευε να ζωγραφίσει, όπως μεταδίδει η The Art Newspaper. «Από ιστορικής και κριτικής άποψης, αλλά και τεχνικής, ήταν πραγματικά μια ανακάλυψη», δήλωσε στο AP ο Fabio Piacentini, ένας από τους επικεφαλής συντηρητές.
Ο Πάπας Ιούλιος Β’ ανέθεσε στον ζωγράφο να φιλοτεχνήσει τα τέσσερα δωμάτια το 1508, αφού άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο διακεκριμένος Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης Περουτζίνο, απογοήτευσαν τον ποντίφικα.
Η Hall of Constantin, για την οποία ο Ραφαήλ συνεργάστηκε με τους μαθητές του, είναι αφιερωμένη στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. «Οι τοιχογραφίες είναι αφιερωμένες στη ζωή του Κωνσταντίνου και αντιπροσωπεύουν συμβολικά τη νίκη της Εκκλησίας επί του παγανισμού», αναφέρεται στην ιστοδελίδα των Μουσείων του Βατικανού.
Το τμήμα επιστημονικής έρευνας των Μουσείων έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο, χρησιμοποιώντας υπέρυθρη απεικόνιση και στοχευμένη χημική ανάλυση, λένε οι υπεύθυνοι, οι οποίοι προσθέτουν ότι «το όλο έργο τεκμηριώθηκε επίσης μέσω ενός τρισδιάστατου μοντέλου που δημιουργήθηκε με σάρωση με λέιζερ».
Ο Ραφαήλ, o οποίος καθόρισε την ώριμη Αναγέννηση μέσω της οπτικής επίτευξης του νεοπλατωνικού ιδεώδους, πέθανε το 1520, σε ηλικία 37 ετών, πριν ολοκληρωθεί η αίθουσα. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1524 από τους μαθητές του Ραφαήλ και τον κύριο συνεργάτη του Τζούλιο Ρομάνο.
Ωστόσο, οι μαθητευόμενοι του μεγάλου δασκάλου δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν την τεχνική του λαδιού που δοκίμαζε ο Ραφαήλ, εξήγησε η Jatta στο AP, και έτσι οι υπόλοιποι πίνακες της αίθουσας είναι τοιχογραφίες.