Για την πρόεδρο Φώφη (επάγγελμα, Γεννηματά) οι απανωτές δολοφονίες των μαφιόζων συνδέονται με την πανεπιστημιακή Αστυνομία. Επειδή η κυβέρνηση ασχολείται με τη σύσταση της δεύτερης, επιτρέπει στο πρώτο να συμβαίνει. Εμβριθέστατος συλλογισμός, του επιπέδου «ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει». Με τη δική της λογική, το ένα αποκλείει αναγκαστικά το άλλο: ή αστυνόμευση στα πανεπιστήμια θα έχουμε ή καταπολέμηση της μαφίας· και τα δύο μαζί, δεν γίνεται.

Είτε συμφωνείς μαζί της είτε όχι, αυτό πιστεύει η πρόεδρος, με γεια της με χαρά της – το δικαίωμα στην ανοησία είναι το αρχαιότερο φυσικό δικαίωμα του ανθρώπου. Το πρόβλημα είναι ότι τον ίδιο ακριβώς συλλογισμό, με σχεδόν τα ίδια λόγια, χρησιμοποίησε και ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος. Και γι’ αυτόν, η κυβέρνηση τα βάζει με τους φοιτητές και τις διαδηλώσεις, ενώ αφήνει τους μαφιόζους να σκοτώνονται. Τώρα, ποιος από τους δύο, η Φώφη ή ο Νάσος, το σκέφθηκε πρώτος, εγώ δεν το ξέρω. Ας τα βρουν μεταξύ τους για τα πνευματικά δικαιώματα της κοτσάνας…

Κάτι τέτοια εξηγούν, εν μέρει τουλάχιστον, γιατί η πρόεδρος σημειώνει τόσο κακές επιδόσεις στις δημοσκοπήσεις. Στην πρόσφατη, λ.χ., της Opinion Poll, το 54% της κοινής γνώμης, το 65% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, καθώς και το 75% όσων έχουν σκοπό να ψηφίσουν στην εκλογή αρχηγού, κρίνουν ότι η αλλαγή ηγεσίας είναι απαραίτητη. Με αυτό το δεδομένο, δεν προκαλεί έκπληξη ότι ο Ανδρέας ο Loveρδος προηγείται στις προτιμήσεις του κόσμου, με ποσοστό 27,3% στην κοινή γνώμη, με 37,1% στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, με 38,8% σε όσους προτίθενται να ψηφίσουν.

Η πρόεδρος δεν ακολουθεί τον Loveρδο στην κατάταξη, όπως θα περίμενε κανείς, γιατί τον ακολουθεί ο Νίκος ο Ανδρουλάκης, ο οποίος έρχεται δεύτερος στην προτίμηση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 22%, ενώ η Φώφη είναι τρίτη με 19,7%. Ωστόσο, έχει και η πρόεδρος το αφοσιωμένο κοινό της. Πρόκειται για το 12,1% όσων ψήφισαν ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ στις προηγούμενες εκλογές και οι οποίοι δηλώνουν σήμερα ικανοποιημένοι από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί, λοιπόν, πρέπει οπωσδήποτε να είναι ικανοποιημένοι από την πρόεδρό τους, η οποία απλώς κάνει ό,τι και ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα μου πείτε και γιατί όλοι αυτοί δεν πηγαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, που τουλάχιστον αντιπροσωπεύει αυθεντικά την παλαβή Αριστερά; Διότι ορισμένοι το προτιμούν ιμιτασιόν…

Υστερόγραφο. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι οι δολοφονίες μεταξύ μαφιόζων είναι πλήγμα για την εικόνα μιας ευνομούμενης χώρας. Επομένως, επιβάλλεται η Αστυνομία να δράσει αμέσως και να δράσει αποτελεσματικά. Κατά τα λοιπά, όμως, δεν βλέπω κάτι το ενοχλητικό στα ξεκαθαρίσματα των λογαριασμών τους, εφόσον δεν την πληρώνουν αθώοι. Αρκεί οι μαφιόζοι να σέβονται τους κανόνες κοινής ησυχίας και να μην αναστατώνουν τους γείτονες…

ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ

Βασιζόμενος στην εικόνα που προκύπτει από τις καταθέσεις στην Προανακριτική, θεωρώ τον Νίκο Παππά ικανό για τα πάντα, όχι όμως και για την ανοησία να καταθέσει αυτοπροσώπως στην επιτροπή που ερευνά την υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ Channel. Πού να τολμήσει; Θα είναι αδύνατο να δικαιολογήσει τις πράξεις του, εκτός αν θέλει να γελοιοποιηθεί με απίθανες δικαιολογίες. Γι’ αυτό και επέλεξε να καταθέσει στην επιτροπή μέσω υπομνήματος. Ούτως ή άλλως, γελοιοποιείται μέσα από τις αποκαλύψεις που προκύπτουν στην Προανακριτική.
Δεν χρειάζεται να καταβάλει επιπλέον προσπάθεια…

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

Ηταν ζήτημα χρόνου η παραίτηση του Πάνου Λασκαρίδη από το ΔΣ της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, έπειτα από την ατυχή και αθυρόστομη δήλωσή του για τον Πρωθυπουργό. Η παραίτηση ήταν αναπόφευκτη, διότι αν κάποιος εθίγη από μια μοιραία στιγμή αυθάδειας του Π. Λασκαρίδη ήταν μάλλον ο τομέας της Εμπορικής Ναυτιλίας παρά ο ίδιος προσωπικά. Στην επιστολή της παραίτησής του, μέμφεται την «ελεεινή δημοσιογραφία», στην οποία καταλογίζει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εχθρών του. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι η ελεεινή δημοσιογραφία έχει παίξει τον ρόλο της, το πρόβλημά του όμως είναι άλλο: δεν μπορεί να συγχωρήσει τον εαυτό του. Τον καταλαβαίνω…