Η ΑΕΚ έχει δείξει από πέρυσι πως δεν «καίγεται» να πουλήσει ποδοσφαιριστές. Η Ένωση προτίμησε να χάσει ως ελεύθερο τον Γιόχανσον, προκειμένου να κυνηγήσει μέχρι τέλους την πιθανότητα ανανέωσης του συμβολαίου, είπε «όχι» σε κρούση της Μπριζ για τον Σιμόες, ενώ πρόσφατα απέρριψε πρόταση ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ για τον Λιβάγια.

Στα παραπάνω, αξίζει να προσθέσουμε και την αρνητική απάντηση του περασμένου Γενάρη στην Άντερλεχτ για τον Βράνιες. Ο οποίος πωλήθηκε τελικά φέτος με το ποσό των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, έναν χρόνο πριν εκπνεύσει το συμβόλαιό του.

Είναι σαφές πως η πολιτική της ΑΕΚ στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι συγκεκριμένη. Η Ένωση ενδιαφέρεται να πουλήσει μόνο με τους δικούς της όρους. Χωρίς να… καίγεται για να μπουν λεφτά στα ταμεία της μέσω της εν λόγω οδού.

Άλλωστε οικονομικά, μόνο μέσω της συμμετοχής της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πέρυσι και φέτος, οι ανάγκες της έχουν καλυφθεί. Κάτι που της δίνει την άνεση να λειτουργεί με το συγκεκριμένο σκεπτικό σε αυτό το κομμάτι.

Η διατήρηση της ομοιογένειας του κιτρινόμαυρου συνόλου, που πέρυσι κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή, είναι βασικό ζητούμενο για την ΑΕΚ. Που θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο το παραπάνω, αν έμπαινε στη διαδικασία να κυνηγάει… χρήματα από πωλήσεις. Δεν το έκανε και εκτιμώ πως δεν θα το κάνει και στην πορεία. Ειδικά όσο συνεχίζει να κάνει άλματα προς τα μπροστά, όσον αφορά τις υπόλοιπες «πηγές» εσόδων της.