ΠΕΡΙ του Ντιέγκο Μαραντόνα. Μια τραγική φιγούρα. Ένας περιφερόμενος παλιάτσος. Μία καρικατούρα, που στα 58 της χρόνια, ξεπουλάει το παρελθόν της. Γλύφει εκεί που έφτυνε. Η εικόνα του, στο Αργεντινή-Νιγηρία, βορρά στους φωτογράφους και στις κάμερες: Ο Μαραντόνα καπνίζει το πούρο του. Ο Μαραντόνα, πανηγυρίζει. Ο Μαραντόνα, κάνει κωλοδάχτυλα. Ο Μαραντόνα νυστάζει. Ο Μαραντόνα στο καροτσάκι, πριν τον μεταφέρουνε, στο νοσοκομείο. Και κανείς δεν βλέπει την πραγματικότητα: Ο Μαραντόνα στη Μόσχα, για το μεροκάματο. Σαν πρεσβευτής της FIFA. Σαν κινούμενη διαφήμιση, με το τεράστιο λογότυπο της εταιρίας αθλητικών ειδών, στο Τ-shirt. Και θα πρέπει να είναι και φτηνός. Κατάντημα. Ένα τσογλάνι, θα σε γοητεύσει θα σε συναρπάσει, όσο κλωτσάει το τόπι. Μέχρι εκεί. Αυτός ήταν ο Μαραντόνα. Ένα μαγκάκι των γηπέδων. Όταν το τσογλάνι φτάνει στα 60 είναι για κλάματα. Στη πραγματική ζωή, δεν γίνεται να βάλεις δέκα στη σειρά να τους ντριμπλάρεις και να τους ξεφτιλίσεις. Στη πραγματική ζωή, εσύ είσαι που θα ξεφτιλιστείς. Στη πραγματική ζωή, επιβιώνουν άλλου είδους μάγκες. Κακοποιοί με τα όλα τους. Όχι χαμίνια σαν το Ντιέγκο. Στη πραγματική ζωή, τα λόγια του αέρα χάνονται και οι επαναστάτες του κώλου, έχουν ημερομηνία λήξης.

Διαβάστε περισσότερα εδώ