Θα μπορούσε να μείνει στην Ιστορία με διάφορους τρόπους. Οπως τον παρουσίαζε, για παράδειγμα, η Κέριν Χόουπ των Financial Times τον περασμένο Αύγουστο: ως μια διχαστική προσωπικότητα, που στα 25 του χρόνια έγραψε ένα βιβλίο μαζί με έναν πράκτορα της Στάζι και στα 66 του χρόνια ενέτεινε τους φόβους στην Ευρώπη για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα καταφεύγοντας στα δικαστήρια εναντίον ενός περιοδικού επειδή δεν του άρεσαν ορισμένοι χαρακτηρισμοί για το πρόσωπό του.
Ενας άλλος τρόπος θα ήταν με βάση την ιδεολογική του διαδρομή. Στα νιάτα του ήταν επικεφαλής της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΚΕ επί ηγεσίας Χαρίλαου Φλωράκη. Κι όπως είπε σε μια συνέντευξή του στο Σπίγκελ, έγραψε κατ’ εντολή του κόμματος πράγματα, π.χ. για την Πολωνία, που ήταν «ανοησίες».
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την άποψη