Πρώτα ντύθηκε Μακεδονομάχος κι έπλευσε με τις πλάβες στον «Βάλτο των Γιαννιτσών». Οχι για πολύ διότι οι πλάβες είναι ελαφρά πλεούμενα, δεν σηκώνουν βάρος και τουμπάρουν εύκολα.

Μέσα στην κλαγγή των όπλων έκανε υποναύαρχο τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα – εντάξει είναι από άλλον πόλεμο, δεν πειράζει…
Αν ζούσε ο ποιητής ίσως είχε αναφωνήσει «Υποναύαρχε, τι ζητάς εσύ μια Υδραία βορείως της Λάρισας;». Αλλά δεν ζούσε.

Κατεβαίνοντας από τη «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα» έκανε στάση στις Θερμοπύλες για καφέ όπου ανέκραξε «μολών λαβέ».
Ευτυχώς δεν τον άκουσε κανείς. Διότι αν ένας τύπος φωνάζει «μολών λαβέ» στην ερημιά και δίπλα στην Αθηνών – Θεσσαλονίκης, έρχονται μετά οι κύριοι με τις λευκές φορεσιές για τα δέοντα.

Πέταξε στο Μόντε Κάρλο όπου είχε συνάντηση κορυφής με τον «αρχηγό του κράτους» πρίγκιπα Αλβέρτο, είδε το Γκραν Πρι της περιοχής και τα κότερα.

Διαβάστε ολόκληρη την άποψη εδώ