Σχεδιασμός που ξεχωρίζει και εικόνες που ξενίζουν, διεγείροντας παράλληλα τις αισθήσεις, «πρωταγωνιστούν» στην πολυσυλλεκτική έκθεση Adhocracy που φιλοξενείται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

«Το πέρασμα από τον σκεπτόμενο στον παιχνιδιάρη άνθρωπο, η ανάδειξη των επιτευγμάτων δημιουργών που καθοδηγούνται από τη βούληση να αλλάξουν το σύστημα, προβοκατόρικα έργα γύρω από τις νέες τεχνολογίες, πρωταγωνιστούν στην έκθεση», δηλώνουν οι διοργανωτές της.

Το «Adhocracy», που διαρκεί μέχρι τις 5 Ιουλίου 2015 και είναι καθημερινά ανοιχτό από τις 12:00 μέχρι τις 21:00 με ελεύθερη είσοδο, ξενικά από την τεχνολογία και καταλήγει στον αστικό χώρο. Στο ενδιάμεσο, από την έκθεση «παρελαύνουν» κοινωνικά ζητήματα και θέματα που αφορούν στο υφιστάμενο εργασιακό καθεστώς στο χώρο του σχεδιασμού.

«Υπάρχει μια σειρά από θεματικές ενότητες. Δεν πρόκειται για μια στρυφνή ακαδημαϊκή προσέγγιση, αλλά για το πέρασμα από το σκεπτόμενο στον παιχνιδιάρη άνθρωπο», δήλωσε ο συνεπιμελητής της έκθεσης Πάνος Δραγώνας.

Σημαντικό χώρο στο Adhocracy «καταλαμβάνει» η έννοια του ανοιχτού κώδικα στην αρχιτεκτονική. Η προσέγγιση του σχεδιασμού που είναι ελεύθερος από copyright. Το σκεπτικό, δηλαδή, που θέλει τον αρχιτέκτονα να μοιράζεται την ιδέα του.

Από έναν εκτυπωτή Arduino που ανανεώνει συνεχώς το περιεχόμενό του από τη Wikipedia, μπουκαλάκια μπίρας, ανεμιστήρες για κάθε χρήση, μέχρι βίντεο με θέμα τους φυλακισμένους, όλα συνυπάρχουν αρμονικά στην ετερογενή έκθεση.

Σε αυτήν εκτίθεται και η πρωτοβουλία άνεργων σχεδιαστών της Βαρκελώνης που δημιούργησαν ένα συναρμολογούμενο παιχνίδι το οποίο παρέχει τη δυνατότητα χτισίματος κατασκευών.

Στη μέση της έκθεσης βρίσκεται μια κουζίνα, ενώ υπάρχουν και έργα ομάδας αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Η «Ακτίνα», μεταξύ άλλων, πρόκειται για έναν αυτόνομο σταθμό φόρτισης ηλεκτρικών ποδηλάτων και ηλεκτρονικών μικροσυσκευών, για μια πρόταση νέου παραγωγικού αστικού εξοπλισμού.

Τα κρούσματα βιασμού στην Ινδία μπαίνουν, επίσης, στο «τραπέζι», με το όπλο μιας ινδής καλλιτέχνιδας να παρουσιάζεται ως κριτική στο πρόβλημα, χωρίς να τίθεται θέμα χρήσης.

Το ζήτημα των αστέγων προβάλλεται μέσα από την ενδιαφέρουσα κατασκευή του πολωνού εικαστικού καλλιτέχνη, Κριστόφ Βοντίσκο, ο οποίος δημιούργησε ένα έργο κατοίκησης και διαβίωσης αστέγων. Πρόκειται για μια κατασκευή που θα έδινε τη δυνατότητα σε αστέγους της Νέας Υόρκης να κατοικήσουν, να συλλέξουν τενεκεδάκια για να τα δώσουν στο σούπερ μάρκετ και να εξασφαλίσουν έτσι χρήματα διαβίωσης.

Βίντεο της Μαρίας Παπανικολάου με θέμα την ιδέα της απόδρασης από χώρο εγκλεισμού εκτίθεται ακόμη στο «Adhocracy».

Προς το τέλος διαφαίνεται μια έντονα συλλογική και αστική διάσταση, μέσα από ένα πειραματικό πρότζεκτ συμμετοχικού σχεδιασμού. Πρόκειται για μια εκδήλωση ομάδας αρχιτεκτόνων στο Αιγάλεω που κάλεσε κατοίκους για να συζητήσουν για τη διαμόρφωση οικιστικών συγκροτημάτων.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: