Εξακολουθούμε να ζούμε άραγε στη νεφελώδη κατάσταση των αριστοφανικών «Νεφελών»; Αυτό υποστηρίζει η μία από τις δύο καλοκαιρινές παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου, που κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή στο αρχαίο θέατρο του Πολυκλείτου και στη συνέχεια θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα.

Σάτιρα των «προοδευτικών» ιδεών και εκπαιδευτικών συστημάτων που εισήγαγαν ο Σωκράτης και οι σοφιστές, χαρακτηρίζεται η αριστοφανική κωμωδία «Νεφέλες», που κατεβαίνει στο αργολικό θέατρο με τον σκηνοθέτη Νίκο Μαστοράκη να ηγείται ενός λαμπερού θιάσου ( Γιάννης Μπέζος, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάκης Παπαδημητρίου, Νίκος Ψαρράς, Γιάννης Νταλιάνης, Προμηθέας Αλειφερόπουλος κ.α).

Η υπόθεση αφορά τον Στρεψιάδη, έναν απαίδευτο χωριάτη, ο οποίος πνιγμένος στα χρέη εξαιτίας της σπάταλης ζωή του γιου του, αποφασίζει να φοιτήσει στη σχολή του Σωκράτη για να μυηθεί στην μαιευτική του μέθοδο και να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους δανειστές του στα δικαστήρια. Αποδεικνύεται όμως… ανεπίδεκτος μαθήσεως και στη θέση του στέλνει το γιο του, μια απόφαση που θα στραφεί εναντίον του.

Χωρίς νεωτερισμούς, με ελάχιστα μοντέρνα στοιχεία και λειτουργώντας περισσότερο ως παραβολή, η παράσταση μας διακτινίζει στο 423 π.Χ., για να υπογραμμίσει τις αναλογίες της εποχής του Αριστοφάνη με το σήμερα.

Επιστρέφοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην Επίδαυρο και τον Αριστοφάνη μετά τους περσινούς «Βατράχους», ο Γιάννης Μπέζος αναλαμβάνει τον ρόλο του υστερόβουλου και κουτοπόνηρου Στρεψιάδη.

«Ο Στρεψιάδης είναι ένας τύπος πλήρως αμοραλιστής, που χρωστάει από δω και από κει, δεν θέλει να πληρώσει με τίποτα, δεν πάει προς τα δύσκολα, αντιθέτως κοιτάει πώς «να τη βολέψει» και δεν διστάζει να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, ακόμη και αθέμιτα ώστε να μπορέσει να γλιτώσει από τα χρέη του» δηλώνει ο Γιάννης Μπέζος στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

«Καταφεύγει στον Αριστοφανικό Σωκράτη για να του μάθει τις σοφιστείες, τις απάτες, το πως μπορεί να ξεγελάσει τους πάντες. Πάντα η Ελλάδα είχε τέτοιες πτώσεις αξιών, απλά το ανακαλύψαμε τώρα επειδή το πορτοφόλι άρχισε να «ελαφραίνει», ενώ παλιά δεν τους δίναμε ιδιαίτερη σημασία» προσθέτει.

Το έργο έχει μία αναγωγή στο σήμερα. Ο λαός στην αρχαία Αθήνα έμοιαζε πολύ με τους σημερινούς ‘Έλληνες. Ήταν πολύ επιρρεπείς στην δημαγωγία οι Αθηναίοι. Βέβαια η διαφορά μας είναι ότι τότε επειδή είχαν τη άμεση δημοκρατία υπήρχε και η προσωπική ευθύνη, ενώ τώρα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Τώρα μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει. Τότε δεν μπορούσες να το κάνεις αυτό, από τη στιγμή που είχες το δικαίωμα ψήφου. Αυτό που ζητάμε σήμερα και συναντάμε στην δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με αυτό που γινόταν τότε, απλώς το ζητάμε επειδή πιστεύουμε ότι άμεση δημοκρατία σημαίνει να πηγαίνουμε να λέμε ότι θέλουμε και μετά να σηκωνόμαστε και να φεύγουμε» τονίζει ο ηθοποιός.

Έχοντας αφήσει τις εκλογές πια πίσω μας, πώς βλέπει την επόμενη μέρα;

«Η Ελλάδα έχει ένα πολύ μεγάλο αντίπαλο, τον κακό της εαυτό, τον οποίο αρνείται πεισματικά να τον δει και κοιτάει απ’ έξω, χωρίς να βλέπει τι γίνεται μέσα. Αυτό το συναντάμε παντού και στις δουλειές μας και στα σπίτια μας. Μας φταίνε όλα τα άλλα εκτός από αυτό που ζούμε εμείς. Υπάρχει η λογική ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα. Αν δεν αλλάξει τίποτα, θα αλλάξουν οι άλλοι απέξω και θα μείνουμε μόνοι μας στο απόλυτο τίποτα. Πρέπει να γίνουν όλες αυτές οι αλλαγές. Με πρώτο το θέμα της παιδείας, των πανεπιστημίων, των σχολείων, της εφαρμογής των νόμων. Η αθηναϊκή δημοκρατία είχε αυτό: οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μεγάλο φόβο στον νόμο, ο οποίος ήταν και άγραφος κιόλας και όμως τον σέβονταν. Κάτι που δεν κάνουμε εμείς» καταλήγει.

Στόχος του Αριστοφάνη στις Νεφέλες είναι οι σοφιστές, οι οποίοι τον 5ο αι. π.Χ. παρουσιάστηκαν ως «διαφωτιστές», και δίδασκαν με αμοιβή στους νέους της εποχής τη ρητορική τέχνη.

Ο Αριστοφάνης θεωρούσε πως οι νέες ιδέες των σοφιστών οδηγούσαν τους νέους στην αμφισβήτηση των παλαιών αξιών και την αθηναϊκή δημοκρατία σε παρακμή. Τα βέλη του στράφηκαν κυρίως στο πρόσωπο του Σωκράτη, παρά τις διαφορές του με τους σοφιστές.

Παραστάσεις

13, 14 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
18 Ιουλίου, Θέατρο Βράχων, Βύρωνας
21 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα
1 Αυγούστου, Θέατρο Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, Ιωάννινα
4 Αυγούστου, Ανοιχτό Θέατρο, Νέα Μουδανιά
7 Αυγούστου, Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη
10 Αυγούστου, Αρχαίο Θέατρο Δίου, Δίον
26 Αυγούστου, Παλαιό Ελαιουργείο, Ελευσίνα
29 Αυγούστου, Green Theatre, Νεμέα
1 Σεπτεμβρίου, Αρχαίο Ωδείο, Πάτρα
8 Σεπτεμβρίου, Δημοτικό Θέατρο Άλσους «Δημήτρης Κιντής», Ηλιούπολη
10 Σεπτεμβρίου, Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη

Μετάφραση Κ.Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνικά – Κοστούμια Νίκος Μαστοράκης
Μουσική Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση Φωκάς Ευαγγελινός
Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική διδασκαλία Μελίνα Παιονίδου
Βοηθοί σκηνοθέτη Βίκυ Βολιώτη,
Μαντώ Αρμένη
Δραματολόγος παράστασης Ειρήνη Μουντράκη

Διανομή:
Στρεψιάδης: Γιάννης Μπέζος
Σωκράτης: Αλέξανδρος Μυλωνάς
Φειδιππίδης: Μάκης Παπαδημητρίου
Κάποιος: Γιάννης Νταλιάνης
Δίκαιος Λόγος: Νίκος Ψαρράς
Άδικος Λόγος: Προμηθέας Αλειφερόπουλος
Μαθητές:
Λαέρτης Μαλκότσης,
Όμηρος Πουλάκης,
Θάνος Τοκάκης,
Μιχάλης Οικονόμου
Χορός
Τάνια Τρύπη,
Κατερίνα Λυπηρίδου,
Φοίβος Ριμένας,
Τζωρτζίνα Παλαιοθοδώρου,
Ιωάννης Παπαζήσης,
Κωνσταντίνος Γαβαλάς,
Αμαλία Τσεκούρα

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ειδήσεις Σήμερα: