Γειτονεύει στα βόρεια με τον Δήμο Μενιδίου, στα δυτικά με τον Δήμο Μεδεώνος, στα νότια με τον Δήμο Φυτειών και Στράτου και στα ανατολικά με τον Δήμο Ινάχου. H Αμφιλοχία απέχει από την Αθήνα 314 χλμ. και αποτελεί κομβικό οδικό σημείο της Δυτικής Ελλάδας, αφού από την περιοχή περνάνε όσοι κατευθύνονται οδικώς από τη νότια και κεντρική Ελλάδα προς τα Ιωάννινα, την Κέρκυρα, τη Λευκάδα, την Άρτα.

Η οικονομική ζωή της πόλης στηρίζεται στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, στην αλιεία, στην κτηνοτροφία, στο εμπόριο και στον τουρισμό. Μεταξύ άλλων καλλιεργούνται καπνός, ελιές ενώ στην περιοχή της Μπούκας παράγονταικαλαμπόκι, τριφύλλι και οπωροκηπευτικά. Πασίγνωστα είναι τα θαλασσινά της Αμφιλοχίας και η μοναδικήγαρίδα του Αμβρακικού ή «γάμπαρα». Ιδιαίτερα ανθηρός είναι ο τομέας της κτηνοτροφίας με την εκτροφή αιγοπροβάτων, βοοειδών και χοίρων. Σε Δημοτικά Διαμερίσματα της Αμφιλοχίας λειτουργούν πολλέςμονάδες επεξεργασίας γάλακτος όπου παράγονται τα γνωστά είδη τυριών κεφαλογραβιέρα και πεκορίνο, με τα οποία τροφοδοτούν τα μεγάλα αστικά κέντρα. Σημαντική είναι και η τοπικήπαραγωγή σε κάρβουνο.

Στον όρμο της Αμφιλοχίας παρατηρείται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες το σπάνιο φαινόμενο των φωσφοριζόντων υδάτων. Είναι τότε που η θάλασσα παίρνει ένα χρώμα φαιοπράσινο πλημμυρίζοντας τα βράδια της πόλης με ακτιδωτές λάμψεις όταν κάποιος κυματισμός ή κάποιο τυχαίο βοτσαλάκι ταράξει το νήνεμο πλάτωμα του νερού. Βέβαια υπάρχει και η επιστημονική εξήγηση του φαινομένου καθώς θεωρείται ότι οφείλεται στην υπερσυγκέντρωση ζωοπλαγκτόν. Ωστόσο η μαγεία του παραμένει και κάνει κάθε περαστικό να επιδιώκει μια βόλτα στη θάλασσα.

Πηγή: Δήμος Αμφιλοχίας

Δήμος Αμφιλοχίας