38

Τα ίχνη δεκάδων μικρών ιπποπόταμων που έζησαν πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια στην περιοχή του Λασιθίου, στην Κρήτη, ανακαλύπτουν τον τελευταίο καιρό Έλληνες επιστήμονες.

Σύμφωνα με Τα Νέα, οι ιπποπόταμοι φαίνεται πως κολύμπησαν έως και 400.000 χρόνια πριν προς την Κρήτη από την ηπειρωτική Ελλάδα ή και τις ακτές της Μικράς Ασίας και εξαιτίας της έλλειψης τροφής δεν κατάφεραν να διατηρήσουν το αρχικό τους μέγεθος.

Στις ανασκαφές που διενεργεί το Τμήμα Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οροπέδιο του Καθαρού, έχει αποκαλυφθεί η ύπαρξη μιας αρχέγονης λίμνης, που είχε έκταση όσο τέσσερα Oλυμπιακά στάδια (αρχαίο μέτρο) και στην οποία περνούσαν το καλοκαίρι τους οι μικροί ιπποπόταμοι αναζητώντας τροφή και δροσιά στα νερά της.

Το επόμενο βήμα είναι η λήψη δειγμάτων από το DNA των οστέινων απολιθωμάτων και η σύγκρισή του με το αντίστοιχο των σημερινών ιπποπόταμων που ζουν στην Αφρική και την Ασία, για να διαπιστωθούν οι ομοιότητες, τονίζει ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Γεωλογίας Μιχάλης Δερμιτζάκης.

Τα απολιθώματα των μικρών ιπποπόταμων, που εντοπίστηκαν στο Καθαρό, καλύπτουν μια χρονική περίοδο από 415.000 έως και 14.000 χρόνια πριν. Η ανασκαφή έγινε σε υψόμετρο περίπου 1.200 μ., εκεί που άλλοτε βρισκόταν ο πυθμένας της λίμνης, ο οποίος είχε βάθος όχι μεγαλύτερο από 2,5 μέτρα.

O καθηγητής Μιχάλης Δερμιτζάκης εξηγεί ότι τα ζώα πέθαιναν από έλλειψη τροφής και καθώς ήταν σε τυμπανιαία κατάσταση, επέπλεαν στη λίμνη μέχρι τα σώματά τους να καταβυθιστούν στα ιζήματα του πυθμένα.

Εκείνη την εποχή το κλίμα ήταν υποτροπικό. Στην Κρήτη υπήρχε πυκνή βλάστηση, κυρίως φοίνικες και χορτάρι, το οποίο καταβρόχθιζαν επτά είδη ελαφιών που βρίσκονταν στο νησί. Τα ελάφια, ανάμεσα στα οποία υπήρχε και ένα γιγαντιαίο είδος, έφθασαν στο νησί όπως και οι ιπποπόταμοι. Κολυμπώντας! Και μάλιστα επειδή κατανάλωναν πολλή τροφή, δεν άφηναν περιθώρια στους ιπποπόταμους. Έτσι, σταδιακά εξαφανίστηκαν.

Oι ιπποπόταμοι της Κρήτης με τη βοήθεια των ρευμάτων έφθαναν στο νησί, αλλά επειδή η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη δεν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω. Εγκαθίσταντο εκεί και αναπαράγονταν. Η μετανάστευση μέσω θαλάσσης ήταν συνήθεια για αρκετά είδη στο απώτερο παρελθόν. Όμως, ακόμη και σήμερα, τόσο στη Σκωτία όσο και στην Ελλάδα, είναι γνωστό ότι τα ελάφια, για παράδειγμα, κάνουν τέτοια ταξίδια.

Στη χώρα μας παρατηρήθηκε ότι ελάφια από το νησί Σπετσοπούλα περνούσαν στις πελοποννησιακές ακτές τα βράδια, έτρωγαν σε περιβόλια και επέστρεφαν.

Oι ιπποπόταμοι, άρχισαν σταδιακά να αποκτούν διαφορετικά χαρακτηριστικά απο τους προγόνους τους. Το μέγεθός τους περιορίστηκε στο 1/2 ή το 1/3 του αρχικού εξαιτίας της έλλειψης τροφής. Το γεγονός αυτό τους εξασφάλιζε μεγαλύτερη κινητικότητα και καλύτερη προσαρμογή σε μικρές περιοχές διαβίωσης. Τα πόδια τους κατέληγαν σε τρία δάκτυλα, με αποτέλεσμα τα ζώα να μπορούν να περπατούν περισσότερο και να σκαρφαλώνουν τα καλοκαίρια σε ορεινές περιοχές, απομακρυνόμενα από τις πεδιάδες όπου ζούσαν τον χειμώνα. Επομένως, μετανάστευαν μέσα από άγρια πετρώδη και απόκρημνα περάσματα. Όταν βρίσκονταν στα πεδινά, και ειδικότερα σε παράκτιες περιοχές, ζούσαν μέσα σε σπηλιές, επειδή εκεί ήταν πιο δροσερά σε περιόδους που έκανε ζέστη.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: