Literature

Ο Ευριπίδης άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη ένα έργο γεμάτο αντίρροπες δυνάμεις

Η τραγική αντίθεση ανάμεσα στον κόσμο του άλογου στοιχείου και τους νόμους της λογικής

Μια από τις ωραιότερες δημιουργίες του Ευριπίδη αποτελεί το δράμα του «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι»

Ο θεματικός πυρήνας της τραγωδίας «Ορέστης», πέραν της μητροκτονίας που έχει διαπράξει ο πρωταγωνιστής παρακινημένος από τον Απόλλωνα, συνίσταται στον αγώνα ζωής και θανάτου που δίνουν –με αδελφική αγάπη και βαθιά φιλία– τρεις άνθρωποι

Η ονομασία του ευριπίδειου δράματος «Φοίνισσες» οφείλεται στις φοίνισσες παρθένες που προορίζονταν για σκλάβες στους Δελφούς και συγκροτούν το χορό της τραγωδίας

Ο «Ίων» είναι ένα περίπλοκο και αριστοτεχνικά δομημένο έργο, που προκαλεί ξεχωριστές συγκινήσεις και κάνει την ανθρώπινη ψυχή να δονείται

Η «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» είναι το δράμα της σωτηρίας δύο ανθρώπων του ίδιου αίματος από έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η βαρβαρική ωμότητα

Η «Ελένη» καταλαμβάνει μια ξεχωριστή θέση στο όλο έργο του Ευριπίδη με τον –τρόπον τινά– παραμυθένιο, μελοδραματικό τόνο της

Δεδομένου ότι το θέμα της Ηλέκτρας πραγματεύτηκε στο ίδιο περίπου χρονικό διάστημα και ο Σοφοκλής, αξιοσημείωτη είναι, πέραν της διαφωνίας ως προς τη χρονική ακολουθία των δύο αυτών δραμάτων, η τελείως διαφορετική προσέγγιση του θέματος από τους δύο μεγάλους τραγικούς

Η δυστυχία του πολέμου, όπως διακηρύσσει στις «Τρωάδες» ο Ευριπίδης, δεν αφορά μόνο τους νικημένους αλλά και τους νικητές

Στην τραγωδία του Ευριπίδη «Ηρακλής» η εικόνα του ήρωα μεταβάλλεται με τρόπο δραματικό, υπενθυμίζοντας σε όλους την αστάθεια της ανθρώπινης ύπαρξης, την προβληματικότητα κάθε ανθρώπινου μεγαλείου

Στις «Ικέτιδες» του Ευριπίδη, ο Θησέας θέτει στην ουσία το ζήτημα της διαφοράς ανάμεσα στην τυραννίδα, δηλαδή τη μονοκρατορία, και τη δημοκρατία

Η αντίθεση ανάμεσα στην εξουσία, τη δύναμη, από τη μια πλευρά και το δίκαιο από την άλλη, μια αντίθεση τόσο σημαντική για την ελληνική σκέψη, είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ευριπίδειας τραγωδίας «Ηρακλείδες»

Εικάζεται ότι η «Ανδρομάχη», που χρονολογείται κατά μία εκδοχή στα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, ανέβηκε στο Άργος ή στη χώρα των Μολοσσών, και όχι στην Αθήνα

Η τραγωδία του Ευριπίδη «Εκάβη» συντίθεται από δύο διακριτά μέρη, που συνδέονται επιδέξια από τον ποιητή σε μία ενότητα

Η Αφροδίτη και η Άρτεμη, ως σύμβολα προερχόμενα από τη λαϊκή πίστη, επιτρέπουν στο αττικό κοινό να κατανοήσει τις βασικές δυνάμεις που κινούν τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη

Στον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη εμφανίζεται επί σκηνής μια μεγάλη κυρία που προσπαθεί να κρατήσει κρυμμένο στα μύχια της ψυχής της τον αμαρτωλό της πόθο για τον προγονό της, μια κυρία με ηθικό έρμα

Η Μήδεια πράττει όσα πράττει σπρωγμένη από δυνάμεις της ψυχής που αποκτούν διάσταση δαιμονική

Ενώ ο μύθος ανέφερε ότι η Μήδεια είχε σκοτώσει τα παιδιά της ακουσίως, στην προσπάθειά της να τα κάνει αθάνατα, ο Ευριπίδης την παρουσιάζει ως φόνισσα των παιδιών της, που με αυτόν τον τρόπο εκδικείται τον Ιάσονα για την απιστία του

Ενώ ο Σοφοκλής ασχολείται πάντα με το σύνολο ενός χαρακτήρα, άλλως πως με το ήθος, ο Ευριπίδης έχει τον τρόπο να αξιοποιεί έως τις ακρότατες λεπτομέρειες το αίσθημα ενός ορισμένου προσώπου σε μια συγκεκριμένη σκηνή