Τι συνέβη στην κλεμμένη Aston Martin του Τζέιμς Μποντ; Ένας ντετέκτιβ εξαφανισμένων αυτοκινήτων αποκαλύπτει

Το μόνο στοιχείο της σειράς ταινιών 007 που είναι πιο εμβληματικό από αυτόν τον αριθμό είναι ίσως η Aston Martin DB5 από την ταινία Goldfinger, το πιο διάσημο κλεμμένο αυτοκίνητο στον κόσμο, το οποίο μπορεί να βρεθεί σύντομα χάρη σε μια νέα αποκάλυψη.

Δύο Aston Martin χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία του 1964, ένα για τις σκηνές στο δρόμο και ένα άλλο για τις λήψεις με τα gadget, τα οποία περιλάμβαναν κρυμμένα πολυβόλα Browning, αναδιπλούμενους καταστροφείς ελαστικών, ψεκαστήρες λαδιού και ένα κάθισμα εκτίναξης από μαχητικό αεροσκάφος. Σήμερα, το αρχικό αυτοκίνητο βρίσκεται σε ένα ιδιωτικό μουσείο στο Σινσινάτι.

Το αυτοκίνητο με τα gadget, ωστόσο, είναι μια άλλη ιστορία

Το αυτοκίνητο, με αριθμό πινακίδας DP/2161/1, ήταν στην πραγματικότητα μια πρωτότυπη DB5 — μια τροποποιημένη DB4 που σχεδιάστηκε για την Aston Martin από τον Ιταλό κατασκευαστή αμαξωμάτων Carrozzeria Touring Superleggera.

Το 1968, μετά τη μαγνητοσκόπηση των σκηνών οδήγησης στην ταινία — καθώς και στην ταινία Thunderball του 1965 και σε ένα επεισόδιο της σειράς Ο Άγιος με τον μελλοντικό ηθοποιό του Μποντ, Ρότζερ Μουρ — η Aston Martin απογυμνώθηκε από τα gadget του και πωλήθηκε στον Γκάβιν Κέιζαρ, έναν επιχειρηματία σε προάστιο του Λονδίνου.

Το 1971, αφού εξόπλισε το όχημα με αντίγραφα των gadget, ο Κάιζερ το πούλησε στον Ρίτσαρντ Λόσι, έναν συλλέκτη από τη Γιούτα, ο οποίος αγόρασε επίσης τη Rolls-Royce Phantom III του 1937 που οδηγούσε ο κακός της ταινίας Goldfinger.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Esquire (@esquire)

Το μεταλλικό μάνταλο

Το 1986, ο Λόσι πούλησε και τα δύο οχήματα σε δημοπρασία του Sotheby’s, με την Aston Martin να αγοράζεται για 275.000 δολάρια από τον Άντονι Πουλιέζε, έναν κατασκευαστή ακινήτων στην ευρύτερη περιοχή του Boca Raton, ο οποίος ήταν επίσης ιδιοκτήτης ενός καπέλου μάγισσας από την ταινία The Wizard of Oz και του μαστιγίου του Χάρισον Φορντ από την ταινία Οι Κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού.

Για την επόμενη δεκαετία, ο Πουλιέζε δάνειζε το αυτοκίνητο σε εκθέσεις και το αποθήκευε στο ιδιωτικό του υπόστεγο στο αεροδρόμιο Boca Raton, βλέποντας τελικά την επένδυσή του να αυξάνεται σε ασφαλισμένη αξία 3,2 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στη συνέχεια, στα μέσα της νύχτας του Ιουνίου του 1997, ένας κλέφτης έκοψε την πόρτα του υπόστεγου, κόβοντας το μεταλλικό μάνταλο και τα καλώδια του συναγερμού. Τα κλειδιά δεν φυλάσσονταν στο υπόστεγο, οπότε ο κλέφτης είτε έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο με καλώδια είτε το έσπρωξε έξω. Οι φρουροί που ήταν σε υπηρεσία δεν είδαν τίποτα. Ο ένας, που κοιμόταν, απολύθηκε αργότερα.

Θεωρίες και ιστορίες

Μέσα σε λίγες μέρες, η κλοπή έγινε εθνική είδηση, οδηγώντας σε θεωρίες για το ποιος είχε πάρει την Aston Martin, ενώ όλοι κάπου την είχαν δει σε όλη την Αμερική. Εθεάθη σε ένα πάρκινγκ του Home Depot στο Seekonk της Μασαχουσέτης, εθεάθη κοντά στο O’Hare στο Σικάγο και εντοπίστηκε στα βουνά Blue Ridge της Βόρειας Καρολίνας.

Λέγεται ότι είχε πέσει στον ωκεανό στα Florida Keys ή ότι είχε κρυφτεί σε ένα ιδιωτικό μουσείο. Ωστόσο, οι ιστορίες αποδείχθηκαν πάντα ψευδείς. Σε κάποιο σημείο, οι αστυνομικοί ντετέκτιβ φέρεται να υποψιάστηκαν τον ίδιο τον Πουλιέζε ότι σχεδίασε την κλοπή, αλλά ούτε αυτή η θεωρία επιβεβαιώθηκε και η υπόθεση έμεινε σε εκκρεμότητα.

Σύμφωνα με μια έκθεση της ασφαλιστικής εταιρείας Hagerty, ο Πουλιέζε έλαβε το πλήρες ποσό της εκτιμώμενης αξίας του αυτοκινήτου: 3,2 εκατομμύρια δολάρια.

Ωστόσο, η ιστορία δεν τελείωσε εκεί

Το 2018, η Art Recovery International (ARI) —ειδικοί που προσλήφθηκαν από την ασφαλιστική εταιρεία—ισχυρίστηκε ότι είχε μια σημαντική εξέλιξη στην εικοσαετή ανεξιχνίαστη υπόθεση. Σύμφωνα με αναφορές, η DB5 ήταν τόσο βαριά και γεμάτη με συσκευές που έπρεπε να τη σύρουν έξω από το υπόστεγο από τους άξονές του, αφήνοντας σημάδια από τα ελαστικά.

Μια θεωρία είναι ότι τα σημάδια τελείωναν σε ένα αεροπλάνο μεταφοράς φορτίων, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει λαθραία τη DB5 εκτός χώρας. «Έλαβα μια πολύ αξιόπιστη πληροφορία», είπε ο Κρίστοφερ Μαρινέλο, διευθύνων σύμβουλος της ARI, ο οποίος υπολόγισε ότι το αυτοκίνητο μπορεί να αξίζει έως και 13 εκατομμύρια δολάρια.

«Πιστεύουμε ότι το αυτοκίνητο βρίσκεται επί του παρόντος σε έναν συλλέκτη στη Μέση Ανατολή, ο οποίος έχει ίσως τέσσερις χιλιάδες οχήματα που σχεδόν ποτέ δεν οδηγούνται — σειρές και σειρές από Aston, σειρές και σειρές από Lamborghini και Ferrari, και απλά δεν τον νοιάζει».

Η υπόθεση φαινόταν να πλησιάζει στο τέλος της, μέχρι που ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Boca Raton πρότεινε μια άλλη θεωρία, η οποία δεν είχε ποτέ μοιραστεί. Μέχρι τώρα.

Μέσα σε λίγες μέρες, η κλοπή έγινε εθνική είδηση, οδηγώντας σε θεωρίες για το ποιος είχε πάρει την Aston Martin, ενώ όλοι κάπου την είχαν δει σε όλη την Αμερική

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Jeffrey L Klump (@jeffreyklump)

Πλαστογραφίες

Ο Τζο Φορντ είναι ντετέκτιβ που αναζητά εξαφανισμένα αυτοκίνητα αξίας εκατομμυρίων δολαρίων — και η δουλειά του ανθεί.

Τα τελευταία χρόνια, τα συλλεκτικά αυτοκίνητα — σπάνια οχήματα που αντιπροσωπεύουν ορόσημα στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας — έχουν εκτοξευθεί σε αξία, καθιστώντας τα ένα νέο περιζήτητο τρόπαιο για τους γίγαντες της βιομηχανίας, που τα αγοράζουν παράλληλα με τα έργα των Μπασκιά και Πικάσο.

Σύμφωνα με μια έκθεση της McKinsey για το 2025, η παγκόσμια αξία των συλλεκτικών οχημάτων έφτασε τα 929 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με κάθε είδους τέχνη, η αυξανόμενη ζήτηση για αυτά τα σπάνια αυτοκίνητα προσελκύει επίσης πλαστογράφους και κλέφτες.

Οι εγκληματίες έχουν πραγματοποιήσει περίπλοκες ληστείες αυτοκινήτων αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, μερικές φορές τα λαθραία μεταφέροντας τα εκτός της χώρας προέλευσής τους, εξοπλίζοντάς τα με πλαστά έγγραφα και μεταπωλώντας τα στη διεθνή αγορά. «Βλέπουμε περισσότερα κλεμμένα κλασικά αυτοκίνητα από ποτέ», δήλωσε ο Μαρινέλο. «Οι κλέφτες γνωρίζουν τη Ferrari όπως γνωρίζουν τον Πικάσο».

«Να πίνω με παρανόμους»

Και όταν οι άνθρωποι πέφτουν θύματα απάτης, καλούν έναν άνθρωπο: τον Τζο Φορντ, τον ντετέκτιβ των αυτοκινήτων αξίας εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Τζο, 62 ετών, ψηλός, αδύνατος, μαυρισμένος, συνήθως ντυμένος με ένα εφαρμοστό πόλο ή ένα χαβανέζικο πουκάμισο.

Πίνει κιλά από γλυκό τσάι και μιλάει σαν ντόπιος της Νέας Ορλεάνης που είναι. («Μεγάλωσα στην ανατολική Νέα Ορλεάνη, κοντά στο Ninth Wah-ard.») Του άρεσε να κολυμπά και να καταδύεται για αστακούς και να οδηγεί σκάφη.

Πρόσφατα, είχε ταξιδέψει με ένα σκάφος 65 ποδιών μέχρι την Ουτίλα, «αυτό το νησί με κοραλλιογενή ύφαλο στα ανοικτά των ακτών της Ονδούρας», όπως είπε. «Ήταν απίστευτο, να κάνω καταδύσεις με φαλαινοκαρχαρίες και να πίνω με παράνομους. Ένας τύπος δεν επέστρεψε».

Με τα χρόνια, ο Τζο είχε διερευνήσει κάθε είδους υποθέσεις. Σε μία από αυτές, προσπαθούσε να βρει τον κληρονόμο μιας σειράς κλεμμένων αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων και μια σπάνια Bugatti, σε μια υπόθεση που αφορούσε έναν πατέρα που ενδεχομένως είχε αποκληρώσει τον γιο του.

Σε μια άλλη, ερευνούσε την υπόθεση ενός αγνοούμενου αυτοκινήτου στην πρώην Σοβιετική Ένωση, «όπου θα σε σκοτώσουν για ένα αυτοκίνητο αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων – δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτή την υπόθεση ακόμα».

Σε μια άλλη υπόθεση, αναζητούσε έναν πλούσιο συλλέκτη στο Midwest ο οποίος, πριν από δεκαετίες, είχε κατεδαφίσει με μπουλντόζα μια αποθήκη γεμάτη σπάνια αυτοκίνητα, μετά από μια πυρκαγιά που είχε καταστρέψει μερικά από αυτά.

«Πες μου περισσότερα»

Ο Τζο ήταν πεπεισμένος ότι μπορούσε να σώσει τα υπόλοιπα σασί από τον τάφο τους και να τα αποκαταστήσει. «Τότε τα αυτοκίνητα δεν είχαν την αξία που έχουν σήμερα» λέει ο Τζο στο περιοδικό Esquire.

«Ο πρώην ιδιοκτήτης της γης έχει πεθάνει, αλλά χρησιμοποιώ το Google Maps για να ψάξω την περιοχή. Ο αχυρώνας μπορεί να βρίσκεται κάτω από έναν αυτοκινητόδρομο». Μια άλλη υπόθεση αφορούσε έναν συλλέκτη στο Oxnard της Καλιφόρνια, έναν πλούσιο ιδιοκτήτη Ferrari, του οποίου το vintage αγωνιστικό αυτοκίνητο αξίας 5 εκατομμυρίων δολαρίων είχε χαθεί στην Ασία. «Όταν είπε Ασία, είπα, ω, γαμώτο, καλή τύχη με αυτό», είπε ο Joe. «Αλλά μετά είπα πες μου περισσότερα».

Η ιστορία της κλοπής του φαινόταν βγαλμένη από ένα θρίλερ σε χαρτόδετο βιβλίο. Τα μεσάνυχτα της 3ης Μαρτίου 2001, άνδρες με λευκές φόρμες έκοψαν τις τηλεφωνικές γραμμές στο σπίτι του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, ενός μεγιστάνα της βιομηχανίας πλαστικών

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Crawlspace (@crawlspacepodcast)

«Το πιο όμορφο αυτοκίνητο στον κόσμο»

Πρόσφατα, ο Τζο ήταν απασχολημένος με μια υπόθεση που κρατούσε χρόνια, την ανάκτηση ενός κλεμμένου Talbot-Lago T150C-SS Teardrop coupe του 1938, με αριθμό πινακίδας 90108, τρέχουσας αξίας 7,6 εκατομμυρίων δολαρίων, ένα μοντέλο που το Robb Report είχε κάποτε αποκαλέσει «το πιο όμορφο αυτοκίνητο στον κόσμο».

Η ιστορία της κλοπής του φαινόταν βγαλμένη από ένα θρίλερ σε χαρτόδετο βιβλίο. Τα μεσάνυχτα της 3ης Μαρτίου 2001, άνδρες με λευκές φόρμες έκοψαν τις τηλεφωνικές γραμμές στο σπίτι του ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, ενός μεγιστάνα της βιομηχανίας πλαστικών. Στη συνέχεια, οι κλέφτες οδήγησαν περίπου δύο μίλια μέχρι το πρώην εργοστάσιό του. Παρκάρισαν ένα λευκό φορτηγό χωρίς διακριτικά μπροστά και τρύπησαν τους κυλίνδρους της κλειδαριάς μιας ανυψωτικής πόρτας.

«Ήταν ένας πολύ εξελιγμένος τρόπος για να το κλέψουν», είπε ο Τζεφ Θίλε, ένας αστυνομικός του Μιλγουόκι που ασχολήθηκε με την υπόθεση. «Σαν κάτι από ταινία».

Αλλαγή της πλοκής

Για χρόνια, το Teardrop παρέμενε μερικώς αποσυναρμολογημένο στο πίσω μέρος της εγκατάστασης, με τα εξαρτήματά του σε διάφορα μέρη και τα έγγραφα διάσπαρτα στα συρτάρια του γραφείου. Με κάποιο τρόπο, οι κλέφτες ήξεραν ακριβώς πού να τα βρουν όλα.

Χρησιμοποίησαν μια γερανογέφυρα που υπήρχε ήδη στο κτίριο για να μεταφέρουν τα εξαρτήματα του Teardrop στο φορτηγό, το οποίο έβαλαν πίσω από την κύρια πόρτα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, μόνο ένας κλέφτης μπόρεσε να δώσει περιγραφή: ένας λευκός άνδρας περίπου τριάντα πέντε ετών, «λεπτός, με καστανόξανθα μαλλιά μέχρι τους ώμους».

Ένας ύποπτος για την κλοπή ήταν ο Κρις Γκάρντνερ, πρώην συνεργάτης και φίλος του Τζο. Οι δύο είχαν μεγαλώσει μαζί στη Νέα Ορλεάνη, εμπορεύονταν εισαγωγές από τη γκρίζα αγορά (οχήματα ευρωπαϊκής κατασκευής που μεταφέρονταν στις ΗΠΑ) και σπάνια αυτοκίνητα, πριν να έρθουν σε επική ρήξη λόγω μιας Ferrari 375 Plus Spyder του 1954 αξίας 18,3 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Κρις Μπερκ, ένας μηχανικός που ισχυρίστηκε ότι βοήθησε τον Γκάρντνερ να κλέψει το Talbot-Lago Teardrop, κατέθεσε ότι ο Γκάρντνερ έφυγε ξαφνικά από τη Φλόριντα το 1997, όταν η Aston Martin του Goldfinger εκλάπη από ένα ιδιωτικό υπόστεγο στο αεροδρόμιο Boca Raton

Κατηγόρησε τον Τζο

Μετά από αυτή τη νομική μάχη, ο Τζο έλαβε πληροφορίες ότι ο Γκάρντνερ ήταν ο ύποπτος για την κλοπή του Talbot-Lago, οπότε βοήθησε το FBI να διερευνήσει την υπόθεση και συνεργάστηκε με τον κληρονόμο του αυτοκινήτου για να το ανακτήσει.

Το 2019, ένα ομοσπονδιακό μεγάλο δικαστήριο στην Ανατολική Περιφέρεια του Ουισκόνσιν εξέδωσε πενταπλή κατηγορία εναντίον του Γκάρντνερ, κατηγορώντας τον για τηλεγραφική απάτη και μεταφορά κλεμμένου αυτοκινήτου στο εξωτερικό.

Το 2021, ο Γκάρντνερ συνελήφθη από τις αρχές στο σπίτι του στην Ελβετία, εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από το FBI και φυλακίστηκε στο Ουισκόνσιν. Διατήρησε την αθωότητά του και, μετά το θάνατο ενός βασικού μάρτυρα στην υπόθεση το 2024, όλες οι κατηγορίες εναντίον του αποσύρθηκαν. Αφέθηκε ελεύθερος και κατηγόρησε έναν και μόνο έναν άνθρωπο για την πτώση του: τον Τζο.

«Διηύθυνα μια νόμιμη επιχείρηση για πενήντα χρόνια με καλή φήμη και κέρδισα βραβεία και τρόπαια» είπε ο Γκάρντνερ. «Ποτέ δεν θα το μοιραζόμουν αυτό με τον Τζο. Και ξαφνικά μπαίνει στη θέση μου λέγοντας ότι του ανήκει το αυτοκίνητο που κάποτε μου ανήκε».

Ο Γκάρντνερ κι ο Τζο πίστευαν ότι οι δρόμοι τους δεν θα ξανασυναντιόντουσαμ ποτέ. Μέχρι την Aston Martin του Goldfinger.

«Δεν ήξερα ότι ήταν κλέφτης»

Η αποκάλυψη για το κλεμμένο αυτοκίνητο του Τζέιμς Μποντ ξεκίνησε με μια πληροφορία από έναν κλέφτη.

Ο Κρις Μπερκ, ένας μηχανικός που ισχυρίστηκε ότι βοήθησε τον Γκάρντνερ να κλέψει το Talbot-Lago Teardrop, κατέθεσε ότι ο Γκάρντνερ έφυγε ξαφνικά από τη Φλόριντα το 1997, όταν η Aston Martin του Goldfinger εκλάπη από ένα ιδιωτικό υπόστεγο στο αεροδρόμιο Boca Raton.

«Ήταν περίπου την ίδια περίοδο που ο Γκάρντνερ μου ζήτησε να μεταφέρω όλα τα αυτοκίνητά του από το αεροδρόμιο Boca Raton και να τα στείλω στην Ευρώπη», είπε ο Μπερκ.

Τότε, ο Μπερκ δεν έδωσε μεγάλη σημασία στο περιστατικό με το αυτοκίνητο του Μποντ. Αλλά αφού βοήθησε τον Γκάρντνερ να κλέψει το Teardrop, θυμήθηκε κάτι αστείο που του είχε πει ο Γκάρντνερ. «Αμέσως μετά την κλοπή του Aston Martin, μου έδειξε ένα άρθρο εφημερίδας σχετικά με το περιστατικό και είπε: «Κοίτα αυτόν τον μαλάκα που του έκλεψαν το αυτοκίνητο. Έπρεπε να είχε πληρώσει τα χρέη του»», θυμάται ο Μπερκ.

«Τότε, δεν έβαλα τα πράγματα στη θέση τους. Δεν ήξερα ότι ο Γκάρντνερ ήταν κλέφτης. Αλλά αργότερα, όταν το ξανασκέφτηκα, ναι, νομίζω ότι ο Γκάρντνερ το έκλεψε».

Ο Γκάρντνερ αρνήθηκε ότι έκλεψε την Aston Martin DB5 του 1964. «Είμαι ο Τζέιμς Μποντ», είπε γελώντας. «Ηλίθιοι».

Ο Τζο δεν εξεπλάγη από αυτή τη θεωρία. «Πάντα αναρωτιόμουν στο βάθος του μυαλού μου αν αυτός ο μαλάκας ο Γκάρντνερ έκλεψε την Aston Martin του James Bond», είπε. Την εποχή της κλοπής, ο Γκάρντνερ ζούσε κοντά στο Lighthouse Point και νοίκιαζε ένα υπόστεγο στο αεροδρόμιο Pompano Beach, κοντά στο αεροδρόμιο Boca Raton, όπου συνέβη η κλοπή.

«Είναι πολύ τυχαίο, ε;», είπε ο τζο. «Είναι το τέλειο σκηνικό και ο Γκάρντνερ είναι ένας πρόθυμος κλέφτης».

Επί του παρόντος, ο Μαρινέλο από την ARI αναζητούσε την κλεμμένη DB5. Ο πενηντάχρονος πρώην δικηγόρος του Μανχάταν είχε υπηρετήσει ως εσωτερικός σύμβουλος στο Art Loss Register, του οποίου οι ειδικοί εκπαίδευσαν την ομάδα του FBI για τα εγκλήματα τέχνης στον τρόπο αναγνώρισης κλεμμένων έργων τέχνης.

Με τα χρόνια, είχε ανακτήσει μια μεγάλη ποικιλία αντικειμένων: έργα του Σεζάν, μεσαιωνικά βιβλία, ένα τελετουργικό μαγικό σπαθί, αντίκες πυροβόλα όπλα, γλυπτά από κέρατα ελαφιού του Γιούκον, ακόμη και αστρολάβους του 16ου αιώνα (παρόμοια με το εξάντα).

Είχε αναζητήσει την Aston Martin του Goldfinger για μια δεκαετία. Μέχρι στιγμής, χωρίς αποτέλεσμα. «Το FBI προσφέρθηκε να βοηθήσει», είπε ο Μαρινέλο.

Ίσως ο Τζο να έφτασε πρώτος.

Στα ίχνη του Γκάρντνερ

Ο Τζο έκανε την έρευνά του. Βρήκε ένα άρθρο σε τοπική εφημερίδα από την εποχή της κλοπής που περιείχε τα ονόματα των αστυνομικών που διεξήγαγαν την έρευνα. Το πιο σημαντικό, βρήκε μια νέα πτυχή — μια που τον άγγιζε προσωπικά.

Ο Τζο δεν πίστευε τη θεωρία ότι η DB5 είχε κλαπεί με φορτηγό αεροπλάνο. «Το αεροδρόμιο δεν είναι αρκετά μεγάλο για ένα τέτοιο αεροπλάνο», είπε.

Ο Τζο πίστευε ότι ο Γκάρντνερ μπορεί να είχε κλέψει τη DB5, να την είχε κρύψει και στη συνέχεια να το είχε στείλει στο εξωτερικό με διαφορετικό αριθμό πινακίδας. Σύμφωνα με τον Τζο, μια τέτοια προσέγγιση θα ταίριαζε με τον τυπικό τρόπο δράσης του Γκάρνερ.

«Ο Γκάρντνερ ζούσε στην περιοχή και φύλαγε τα αυτοκίνητά του σε ένα άλλο υπόστεγο αεροδρομίου κοντά», είπε. «Είπα στο FBI, καλύτερα να το διερευνήσετε». Μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας, ένας πράκτορας του FBI επιβεβαίωσε ότι είχαν εξετάσει την υπόθεση και ότι ο Γκάρντνερ είχε αναφέρει την Goldfinger Aston Martin ενώ βρισκόταν στη φυλακή.

«Κατά την εξέταση των τηλεφωνικών κλήσεων από τη φυλακή, προέκυψε κάτι σχετικά με την Aston Martin», είπε ο πράκτορας. «Σαν να ισχυρίζεται σχεδόν ότι ήταν υπεύθυνος για αυτό».

Ο Τζο είχε κάποιες πληροφορίες. Τελικά, όμως, όλα κατέληξαν σε ένα ερώτημα. Θα ξαναρχίσει να ακολουθεί τα ίχνη του Γκάρντνερ, θα προσπαθήσει να βρει τη χαμένη Aston Martin του Goldfinger και θα εισπράξει, τελικά, την αποζημίωση ενός εκατομμυρίου δολαρίων από την ασφάλεια;

Ο Τζο χαμογελάει: «είναι η ίδια παλιά ιστορία».

*H ιστορία δημοσιεύθηκε στο esquire.com