Για να επιτευχθεί ο στόχος της ορθής λίπανσης από τον παραγωγό, είναι κρίσιμες παράμετροι η επιλογή του κατάλληλου για το έδαφος και την καλλιέργεια, λιπάσματος αλλά και ο έλεγχος των ποσοτήτων, που προστίθενται κάθε φορά, καθώς και ο τρόπος και ο χρόνος εφαρμογής τους.

Για τη μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων στις εμπορικές καλλιέργειες είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός της φυτοθρεπτικής διαχείρισης, κατόπιν εργαστηριακών αναλύσεων, από ειδικό στη θρέψη των φυτών που θα λάβει υπόψη του και κάποιες άλλες παραμέτρους. Παρακάτω δίνονται οδηγίες λίπανσης των κυριότερων καλλιεργειών που αφορούν συνήθεις καταστάσεις. Έτσι οι ποσότητες λιπασμάτων που συστήνονται θα πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα.

Ελιά

Για τη λιπαντική αγωγή σύγχρονων καλλιεργειών ελιάς πυκνής και υπερπυκνής φύτευσης δεν υπάρχουν ακόμη επαρκή πειραματικά δημοσιευμένα στοιχεία. Αντίθετα για την παραδοσιακή καλλιέργεια της ελιάς οι ανάγκες σε λιπαντικά στοιχεία ανά μέσης κόμης ελαιόδενδρο έχουν επαρκώς μελετηθεί. Η ελιά αντιδρά θεαματικά στην αζωτούχο λίπανση, ιδιαίτερα στα εδάφη μέτριας γονιμότητας. Το βόριο είναι σημαντικό λιπαντικό στοιχείο στα ελαφρά αμμώδη, όξινα ή και ασβεστούχα εδάφη.

Γενικά οι ανάγκες θρεπτικών στοιχείων ανά ελαιόδενδρο είναι άζωτο (Ν) 1-1,5 κιλά, φωσφόρος (Ρ2Ο5) 0,2-0,4 κιλά, κάλιο (Κ2Ο) 1-1,5 κιλά και βόριο (Β) 40-45 γραμμάρια. Στη βασική λίπανση δίδονται το μισό του αζώτου, ο φωσφόρος και το κάλιο και το βόριο. Το υπόλοιπο άζωτο δίδεται ως επιφανειακή λίπανση σε δύο δόσεις, λίγο πριν την καρπόδεση και κατά την ξυλοποίηση του ενδοκαρπίου του σπέρματος.

Σιτάρι – Κριθάρι

Τα σιτάρια και το κριθάρι απαιτούν ισχυρή αζωτούχα λίπανση και κατά δεύτερο λόγο φωσφορική. Στα ελληνικά εδάφη οι ανάγκες των σιτηρών για προσθήκη καλίου είναι περιορισμένες.

Γενικά οι ανάγκες θρεπτικών στοιχείων σε κιλά ανά στρέμμα για τα σιτηρά είναι άζωτο (Ν) 8-16, φωσφόρος (Ρ2Ο5) 4-8 και κάλιο (Κ2Ο) 0-4. Στη βασική λίπανση προστίθενται ο φωσφόρος, το κάλιο και μέχρι 5 κιλά αζώτου. Το υπόλοιπο άζωτο προστίθεται ως επιφανειακή λίπανση σε δύο δόσεις. Σε όξινα σταροχώραφα, όπως σε αρκετά της Δυτικής Θεσσαλίας, της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας να προτιμώνται οι ασβεστούχες, αλκαλικές μορφές λιπασμάτων.

Εσπεριδοειδή

Σε δένδρα κανονικής καρποφορίας (παραγωγή 100 κιλά καρπών περίπου) αμμωνιακή μορφή σε ασβεστούχα εδάφη 3,0-3,5 κιλά/δένδρο και νιτρική μορφή σε όξινα εδάφη 3,0 κιλά/δένδρο. Τα λιπάσματα πρέπει να δίνονται την κατάλληλη εποχή, τα 2/3 της ποσότητας στο τέλος του χειμώνα με την προσθήκη θειικής και ασβεστούχου νιτρικής αμμωνίας και το 1/3 μετά το δέσιμο των καρπών με την προσθήκη νιτρικής αμμωνίας

Βαμβάκι

Η καλλιέργεια του βαμβακιού δεν είναι απαιτητική σε μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων. Στα όξινα εδάφη απαιτείται προσθήκη μαγνησίου. Παρουσιάζει αυξημένη ευαισθησία σε ελλείψεις βορίου και ψευδαργύρου. Οι παραπάνω τροφοπενίες απαντώνται σε αρκετά εδάφη. Γενικά οι ανάγκες θρεπτικών στοιχείων σε κιλά ανά στρέμμα είναι άζωτο (Ν) 12-16, φωσφόρος (Ρ2Ο5) 6-12 και κάλιο (Κ2Ο) 6-12.

Στη βασική λίπανση δίδονται τα δύο τρίτα του αζώτου, ο φωσφόρος και το κάλιο. Τα δύο τελευταία πρέπει να προστίθενται ακόμη και όταν η ανάλυση του εδάφους δείχνει επάρκεια. Το υπόλοιπο του αζώτου εφαρμόζεται σε μία ή δύο δόσεις πριν από την εμφάνιση των χτενιών και των ανθέων.

Καλαμπόκι

Το καλαμπόκι έχει μεγάλες ανάγκες αζώτου που εξαρτώνται από το ύψος της παραγωγής. Η απορρόφηση του αζώτου είναι συνεχής σε όλη την περίοδο ανάπτυξης και ιδιαίτερα κατά το σχηματισμό της φόβης. Ακόμη το καλαμπόκι έχει απαιτήσεις φωσφόρου και καλίου και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην έλλειψη ψευδαργύρου.

Γενικά οι ανάγκες θρεπτικών στοιχείων σε κιλά ανά στρέμμα για το καλαμπόκι είναι Άζωτο (Ν) 20-30, Φωσφόρος (Ρ2Ο5) 6-12 και Κάλιο (Κ2Ο) 4-8. Η μισή ποσότητα του αζώτου, ο φωσφόρος, το κάλιο και μικρή ποσότητα ψευδαργύρου προστίθενται κατά τη βασική λίπανση. Το υπόλοιπο άζωτο προστίθεται όταν τα φυτά έχουν ύψος 60 με 80 εκ.

Ρύζι

Η καλλιέργεια του ρυζιού αξιοποιεί αλατούχα και αλκαλικά εδάφη και βελτιώνει παθογενή χωράφια. Το ρύζι αποτελεί ιδιόμορφη καλλιέργεια από το γεγονός ότι βρίσκεται υπό κατάκλυση, έχει αυξημένες απώλειες αζώτου και επίδραση στα λοιπά λιπαντικά στοιχεία. Ακόμη το ρύζι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην έλλειψη ψευδαργύρου.

Γενικά οι ανάγκες θρεπτικών στοιχείων σε κιλά ανά στρέμμα για το ρύζι είναι Άζωτο (Ν) 12-16, Φωσφόρος (Ρ2Ο5) 6-8, Κάλιο (Κ2Ο) 4-6 και Ψευδάργυρος (Ζn) 1-1,5.  Το ένα τρίτο του αζώτου, ο φωσφόρος, το κάλιο και ο ψευδάργυρος προστίθενται κατά τη βασική λίπανση. Το υπόλοιπο άζωτο δίδεται σε δύο δόσεις, η πρώτη με το αδέλφωμα και η δεύτερη στην έναρξη διόγκωσης του σταχυού.

Μηδική

Η μηδική χαρακτηρίζεται ως μια καλλιέργεια υψηλής παραγωγικότητας και σημαντικής απόδοσης σε χόρτο μεγάλης διατροφικής αξίας. Το γεγονός αυτό την κατατάσσει ως ένα από τα πιο απαιτητικά σε λίπανση καλλιεργούμενα είδη.

Εάν εξαιρέσουμε το γεγονός της πλήρους κάλυψης των αναγκών της αρχικά σε Άζωτο (Ν) από τα αζωτοβακτήρια (δρουν στο ριζικό σύστημα της φυτείας δεσμεύοντας ατμοσφαιρικό Άζωτο) και σε Φώσφορο (με μία εφαρμογή του πριν την εγκατάσταση και κάθε περίοδο ανάσχεσης της βλάστησης-χειμερινή περίοδο), η καλλιέργεια της μηδικής απαιτεί μεγάλες ποσότητες Καλίου, Μαγνησίου και Θείου.

Το Patentkali ως ένα πυκνό θειικό λίπασμα Καλίου και Μαγνησίου καλύπτει πλήρως και με μοναδικό τρόπο τις υψηλές ανάγκες της μηδικής σε Κάλιο, Μαγνήσιο και Θείο. Λόγω της προέλευσής του (φυσική επεξεργασία ορυκτών αλάτων) παρέχει άμεσα, με την εφαρμογή του και για μεγάλο χρονικό διάστημα, το Κάλιο, το Μαγνήσιο και το Θείο που χρειάζεται η μηδική.

Η λίπανση με Patentkali συνιστάται να γίνεται τμηματικά:

Α) σε μέτριας σύστασης εδάφη κάθε 1η,  2η και 3η κοπή, 15-20 κιλά /στρέμμα

Β) σε βαριά εδάφη, κάθε 1η και 3η κοπή, 25-30 κιλά / στρέμμα

Σύνθεση Patentkali:

Κάλιο (K2O): 30% (πλήρως υδατοδιαλυτό)

Μαγνήσιο (MgO): 10% (πλήρως υδατοδιαλυτό)

Θείο (S): 18% (πλήρως υδατοδιαλυτό)