Λίγες κρίσεις συνοδεύονται από ένα εγχειρίδιο χρήσης. Οι επίσημοι σύμβουλοι της βρετανικής κυβέρνησης για το κλίμα και η Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, έχουν πλησιάσει, ωστόσο, με έναν νέο τόμο 1.000 σελίδων που καθορίζει ένα προσχέδιο για το πώς η Βρετανία μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρακα από την οικονομία της και να μειώσει τις εκπομπές σε σχεδόν μηδέν έως το 2050.

Μύθος νο.1

Το πράσινο μανιφέστο της επιτροπής, που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, φέρνει στο προσκήνιο τους δύο πιο διαδεδομένους μύθους που έχουν θέσει οι αρνητές του κλίματος για να σταματήσουν τις κλιματικές φιλοδοξίες της Βρετανίας.

Το πρώτο είναι μια απειλητική πολιτικά δεξιόστροφη φαντασίωση περί της οικονομικής δυσκολίας στην οποία το «εντυπωσιακό κόστος» των πράσινων επενδύσεων συγκρούεται με την οικονομία σε παράλληλη επιβράδυνση της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης.

Αυτή είναι μια πλάνη που απορρίπτεται εύκολα. Η έκθεση του Λόρδου Stern το 2006 σχετικά με τον αντίκτυπο της αλλαγής του κλίματος ήταν μια από τις πρώτες μελέτες-ορόσημα που απέδειξαν ότι το κόστος της μη ανάληψης δράσης θα επισκιάσει την επένδυση που απαιτείται για να την αποτρέψει.

Το έργο της επιτροπής αποδεικνύει ότι, ακόμη και αν παραμεληθεί το συναρπαστικό πλάνο του Stern, η τιμή ενός βιώσιμου μέλλοντος είναι χαμηλότερη από το αναμενόμενο – και μειώνεται.

Πριν από δεκαοκτώ μήνες, η επιτροπή πίστευε ότι η επένδυση που απαιτείται για τη δημιουργία μιας οικονομίας ουδέτερου άνθρακα έως το 2050 θα μπορούσε να ανέλθει στο 1% του ΑΕΠ ετησίως έως τα μέσα του αιώνα.

Ήταν ήδη ένα μικρό τίμημα για να τερματιστεί η συμβολή της Βρετανίας στη μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση της σύγχρονης εποχής.

Ωστόσο, το τελευταίο του έργο εκτιμά ότι αυτή η φιλοδοξία θα κοστίσει πολύ λιγότερο. Θα απαιτήσει επενδύσεις περίπου 0,6% του ΑΕΠ τη δεκαετία του 2030 και 0,5% έως το 2050, εν μέρει επειδή το κόστος των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα συνεχίζει να μειώνεται καθώς διατίθενται σε κλίμακα.

Αυτή η «προφανώς λογική» επένδυση 50 δισεκατομμυρίων £ ετησίως σε καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, μεταφορά χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και πράσινη θέρμανση σπιτιού θα αντισταθμιστεί σε μεγάλο βαθμό από τις μελλοντικές εξοικονομήσεις στην αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Θα βοηθήσει επίσης να ικανοποιήσει την όρεξη για επενδύσεις και όχι να αντλήσει από τα ταμεία της κυβέρνησης, λέει η επιτροπή.

Μύθος νο.2

Ο δεύτερος μύθος που έχει κατατρέξει την πράσινη ατζέντα της Βρετανίας, προέρχεται απευθείας από το βιβλίο για την άρνηση του κλίματος για την παραπληροφόρηση.

Όπως όλες οι προπαγάνδες, προκαλεί φόβο, αβεβαιότητα και αμφιβολία και περιγραφές για μια ζοφερή πραγματικότητα.

Σε αυτήν την περίπτωση, εξαπλώνεται ο φόβος ότι ένα μέλλον δράσης για το κλίμα θα είναι χειρότερο από αυτό που γνωρίζαμε, σε συνδυασμό με αβεβαιότητα σχετικά με τη σωστή πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε και αμφιβολία για το αν θα κάνει τη διαφορά ούτως ή άλλως.

Πώς αντικρούονται οι συνωμοσίες με ορθά επιχειρήματα

Η επιτροπή ανταποκρίνεται σε αυτές τις αμφιβολίες, καθορίζοντας τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και πώς ακριβώς θα κάνουν τη διαφορά.

Σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές. Ωστόσο, το έργο της επιτροπής απέδειξε ότι ακόμη και δείπνο μπριζόλας και διακοπές στο εξωτερικό θα εξακολουθούν να βρίσκονται στο μενού μέχρι το 2030.

Τα αεροπορικά ταξίδια μέχρι τότε αναμένεται να είναι σχεδόν τα ίδια με το 2019 και η κατανάλωση κρέατος – ήδη σε πτώση – θα μειωθεί έως μόλις 20%.

Στην πραγματικότητα, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής των ανθρώπων «δε χρειάζεται να συνεπάγονται θυσίες», λέει. Είναι πιο πιθανό να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη.

Κάτω από τη νέα πορεία του «net-zero», το μέλλον της Βρετανίας θα είναι πιο λαμπερό και πιο πράσινο. Οι δρόμοι θα γεμίσουν με ηλεκτρικά οχήματα, τα οποία παράγουν μηδενική ρύπανση ενώ τρέχουν και σχηματίζουν εικονικές μονάδες μπαταριών για αποθήκευση και αποστολή ανανεώσιμης ενέργειας όταν είναι αδρανή.

Οι άνθρωποι θα αναπνέουν πιο εύκολα, θα τρώνε πιο υγιεινές δίαιτες και θα ασκούνται περισσότερο κατά μήκος ποδηλατοδρόμων και πεζοδρόμων.

Θα ζουν σε θερμότερα σπίτια με χαμηλότερους λογαριασμούς. Θα υπάρχουν περισσότεροι χώροι πρασίνου και δέντρα. Τα φυσικά περιβάλλοντα θα ευδοκιμήσουν και το ίδιο και εμείς.

Θυμίζει μια γνωστή πρόταση που χρησιμοποιείται ενάντια στους αρνητές της κλιματικής αλλαγής:«Τι γίνεται αν είναι μια μεγάλη φάρσα και δημιουργούμε έναν καλύτερο κόσμο για το τίποτα;».

Δεν υπάρχει φάρσα εδώ, αλλά ένας καλύτερος κόσμος βρίσκεται μπροστά. Και τώρα ξέρουμε ακριβώς πώς να φτάσουμε εκεί.