«Θα συζητάμε μεταξύ μας στο μέλλον και θα λέμε “κάποτε ήταν το 2018”». Αυτή ήταν η ατάκα που μου είπε ένας φίλος λίγο μετά την κατάκτηση και του Champions League στο μπάσκετ από την ΑΕΚ και η αλήθεια είναι πως περιγράφει απόλυτα αυτό που ζουν οι Ενωσίτες φέτος. Μια χρονιά μύθος, με πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, με έναρξη εργασιών για το νέο γήπεδο, κύπελλο και Ευρωπαϊκό στο μπάσκετ, τελικό κυπέλλου στο ποδόσφαιρο, προοπτική κούπας και στο χάντμπολ!

Καταστάσεις πρωτόγνωρες για την ΑΕΚ, που για χρόνια αρκούνταν σε σποραδικές επιτυχίες για να διατηρήσει τη λάμψη και την αίγλη που παραδοσιακά έχει ως σύλλογος. Όμως και αυτά αποδείχθηκαν αρκετά για να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα. Για να κρατήσουν τον κόσμο στην πρώτη γραμμή, μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

Τα αξίζει όσα ζει φέτος ο ΑΕΚτζής και με το παραπάνω. Δεν έχει υπάρξει άλλη ο ομάδα τέτοιου μεγέθους που να έχει βιώσει τόσο δύσκολες καταστάσεις, όσες ο Δικέφαλος τα χρόνια που προηγήθηκαν. Πλέον όμως το χαμόγελο έχει επιστρέψει στα χείλη. Για τα καλά. Με όλες τις συνθήκες να δείχνουν πως μπορεί να διατηρηθεί εκεί για καιρό. Αφού φέτος ήταν απλά το ξεκίνημα. Η εποχή ΑΕΚ ήρθε, έστω κι αν άργησε.

Τα δάκρυα του ΑΕΚτζή δεν έχουν στεγνώσει, όμως πλέον τα μάτια τρέχουν μόνο από χαρά. Κι ας τσιμπιούνται οι περισσότεροι για να συνειδητοποιήσουν πως τα όσα ζουν είναι αλήθεια. Πλέον τα δύσκολα ανήκουν στο παρελθόν. Το οποίο δεν ξεχνιέται, όμως μένει πίσω. Οριστικά.