Είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός αγνοούσε έως προσφάτως την ύπαρξη του Τζανακόπουλου.
Το βιογραφικό του λέει ότι υπήρξε για πέντε χρόνια γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και μετά νομικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα στην αντιπολίτευση.

Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ως «δικηγόρος» και «υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου».
Το πρώτο δεν συνοδεύεται από κάποια αναφορά σε συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα – και πού να προλάβει άλλωστε μεταξύ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα!

Το δεύτερο μάλλον υπονοεί «αιώνιος υποψήφιος» διότι δεν τον κόβω να επιδίδεται εσχάτως σε ερευνητικό έργο.
Το ίδιο επίσημο βιογραφικό δεν αναφέρει να έχει εκλεγεί ποτέ σε τίποτα, ούτε να έχει γίνει γνωστός για κάτι, ούτε κάπου να διακρίθηκε, έως ότου διορίστηκε προ έτους υπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος από τον Πρωθυπουργό.

Τα παραπάνω προσόντα μπορεί να δικαιολογούν τον διορισμό του στα μάτια εκείνου που τον διόρισε. Δικαίωμά του. Σίγουρα όμως δεν δικαιολογούν το ύφος, τον φανατισμό, την αγένεια και την αμετροέπεια με την οποία ασκεί τα καθήκοντά του.

Υποθέτω όμως ότι παρά την περιορισμένη εμπειρία του θα μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις.
Δικαιούται, ας πούμε, ο γράφων να δηλώσει ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα πιάνει γιατί είναι γνωστό λαμόγιο;
Κατηγορηματικά όχι.

Διαβάστε ολόκληρη την άποψη εδώ