Η ζωή της ήταν κομμένη και ραμμένη για να γίνει κάποτε κινηματογραφική βιογραφία. Στα δέκα μόλις χρόνια της, το 1940, η Μονίκ Αντρέ Σερφ, η οποία αργότερα θα γινόταν διάσημη στη Γαλλία με το ψευδώνυμο Μπαρμπαρά, ζούσε με τον τρόμο της σύλληψης από τους ναζιστές στη Γαλλία της γερμανικής κατοχής.

Παιδί ρωσοεβραίων μεταναστών στη Γαλλία, η Μονίκ, που γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1930 στο Παρίσι, ήταν αναγκασμένη να κρύβεται διαρκώς στην υπό κατοχή πρωτεύουσα της Γαλλίας προκειμένου να γλιτώσει τη ζωή της.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βήματος, την ίδια περίπου περίοδο, η Μπαρμπαρά έπεσε πολλάκις θύμα βιασμού του πατέρα της. Αυτός εξάλλου ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους, όταν έφυγε τελικά από το σπίτι της, η πέτρα που άφησε πίσω της ήταν κατάμαυρη. Δεν επέστρεψε ποτέ πίσω. Το ομολόγησε η ίδια στις σημειώσεις της, οι οποίες βρέθηκαν μετά τον θάνατό της στις 24 Νοεμβρίου 1997.

Οι σημειώσεις αυτές εκδόθηκαν υπό τον τίτλο «Il était un piano noir» («Ηταν ένα μαύρο πιάνο»), κάτι σαν ανολοκλήρωτη αυτοβιογραφία τής τραγουδίστριας που, παρότι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή εκτός Γαλλίας, υπήρξε μια τρομερά δημοφιλής καλλιτέχνις στην πατρίδα της.

Παρέσυρε εκατομμύρια θαυμαστές της με τη μελαγχολία του ύφους και των στίχων των τραγουδιών της. Παράδειγμα το σινγκλ της «L’Aigle noir» που κατόρθωσε να πουλήσει 1.000.000 αντίτυπα σε μόλις 12 ώρες!

Ειδήσεις Σήμερα: