Η πρώτη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον Ραχόι είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα: τον ψήφισαν 170, τον απέρριψαν 180. Αυτό ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορούσε να πετύχει.

Η επίδοσή του ήταν σαφώς καλύτερη από την αντίστοιχη του ηγέτη των Σοσιαλιστών (PSOE) Πέδρο Σάντσεθ, τον Μάρτιο του 2016: μόλις 131 ψήφους είχε καταφέρει να αθροίσει υπέρ, έναντι 219 κατά.

Στο πλευρό του είχαν σταθεί οι Ciudadanos (που τώρα στηρίζουν Ραχόι) και η βουλευτής των Καναρίων Νήσων (που επίσης στηρίζει τώρα Ραχόι). Ως εκεί.

Ακολουθεί η δεύτερη ψηφοφορία την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου, όπου απαιτείται η σχετική πλειοψηφία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. «Μπετόν» οι 170 υπέρ, εξίσου «μπετόν» και οι 180 κατά.

Στη συζήτηση των πρoγραμματικών δηλώσεων δεν δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κάποιος μπορεί να αλλάξει γνώμη…

Μιλώντας για τη συζήτηση: ήταν σε εξαιρετικά υψηλούς τόνους με τον Μαριάνο Ραχόι να ζητά από τους Σοσιαλιστές (ή όποιον άλλον πρόθυμο) να ανοίξει επιτέλους η Βουλή.

«Δεν θέλω να με στηρίξετε, αρκεί να μπει μπροστά η νομοθέτηση» ήταν το χαρακτηριστικό απόσπασμα, που ασφαλώς θα ικανοποιούσε τις Βρυξέλλες που περιμένουν υπουργό Οικονομικών να φροντίσει για το έλλειμμα.

Η ανοχή είναι το ζητούμενο. Ο ίδιος βέβαια ο Ραχόι δεν έδειξε καμία ανοχή στην απόπειρα του Σάντσεθ να γίνει πρωθυπουργός τον Μάρτιο, έστω και με ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Το «όχι» του Πέδρο Σάντσεθ ήταν ξεκάθαρο και απόλυτο. Αυτό άλλωστε αποφάσισε ομόφωνα το κόμμα και πάνω σε αυτό κινείται.

Ήταν τόσο ξεκάθαρο που στο τέλος ο Ραχόι με την χαρακτηριστική του ειρωνεία (που έχει απήχηση στα στελέχη και τη βάση) τού απάντησε: Αν εγώ είμαι τόσο κακός και ανεπαρκής για πρωθυπουργός, εσείς που χάσατε τόσους ψήφους από εκλογές σε εκλογές, μάλλον πρέπει να είστε ο χείριστος.

Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι το ρολόι μετρά αντίστροφα για τις τρίτες εκλογές. Μετά την (σχεδόν βέβαιη) αποτυχία του Ραχόι στη δεύτερη ψηφοφορία της Παρασκευής, τα κόμματα έχουν στη διάθεσή τους 60 μέρες να βρουν λύση. Οι εκλογές μπορεί να γίνουν ακόμα και ανήμερα των Χριστουγέννων.

Εδώ ξεκινούν τα ενδιαφέροντα: Ο βασιλιάς Φίλιππος Στ’ θα δώσει χρόνο στους πολιτικούς αρχηγούς για να δουν τι άλλο μπορούν να κάνουν.

Ουσιαστικά ο μόνος που θα μπορούσε τώρα να επιχειρήσει να βρει κυβέρνηση είναι ο Σάντσεθ. Έχει όμως λιγότερες έδρες. Το ίδιο ισχύει και για τους φυσικούς του συμμάχους, τους Podemos.

Αν ο Ραχόι κόλλησε στους 170, εκείνοι θα έμεναν στους 156 και αυτό εφόσον υπήρχε προγραμματική συμφωνία.

Εδώ ακριβώς είναι και η μεγάλη δυσκολία. Πέραν της εκατέρωθεν καχυποψίας (στο παρελθόν ειπώθηκαν βαριές κουβέντες από τους Podemos κατά των Σοσιαλιστών), είναι δύσκολο να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ των δύο κομμάτων.

Οι θέσεις τους, για παράδειγμα, στο θέμα της Καταλονίας είναι διαφορετικές. Αν έφταναν σε μια προγραμματική συμφωνία, αυτό θα σήμαινε ότι κάποιος έβαλε πολύ νερό στο κρασί του. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην προσπάθεια να βρεθούν «κουκιά» στη Βουλή.

Πάντως, ο ηγέτης των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, κάλεσε τον Σάντσεθ από το βήμα της Βουλής να πάρει τη μεγάλη απόφαση, κοινώς να συνεργαστούν. Η ομιλία και ο τόνος του ήταν σαφώς ενός πολιτικού που θέλει να ηγηθεί της Αντιπολίτευσης. Ήταν και λίγο πρόβα εν όψει των νέων εκλογών, όπου και πάλι το ζητούμενο θα είναι η δεύτερη θέση.

Για το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι ο μόνος τρόπος να μην γίνουν νέες εκλογές είναι να εκδηλωθεί ανοικτά η υπόγεια γκρίνια των βαρόνων του PSOE για το επίμονο «όχι» του Σάντσεθ. Προς το παρόν, κάποιοι γκρινιάζουν ψιθυριστά, κάποιοι κάνουν Tweet ή τα λένε στους διαδρόμους της Βουλής. Αλλά ως εκεί. Άλλωστε, τα κομματικά όργανα αποφασίζουν.

Στο Λαϊκό Κόμμα εκτιμούν ότι οι βαρόνοι (επικεφαλής του κόμματος σε περιοχές της Ισπανίας ή και επικεφαλής τοπικών κυβερνήσεων) θα περιμένουν τον Σάντσεθ στη γωνία μετά τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών της 25ης Σεπτεμβρίου σε Γαλικία και Χώρα των Βάσκων.

Οι συγκεκριμένες κάλπες αναμένεται να είναι καταστροφικές για το PSOE, επομένως μπορεί αυτό να ανοίξει μια γενικότερη συζήτηση, ίσως και θέμα ηγεσίας.

Ο Σάντσεθ δεν έχει καμία διάθεση να κάνει πίσω: θα πάει το «όχι» μέχρι τέλους. Όμως άλλα στελέχη φοβούνται τις τρίτες εκλογές: αν το PSOΕ μετά βίας κράτησε τη δεύτερη θέση τον Ιούνιο, η τρίτη θέση στις νέες πρόωρες κάλπες (με θυμωμένους και κουρασμένους ψηφοφόρους) μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Με τις πρόωρες κάλπες σχεδόν βέβαιες μένει να φανεί ποιος θα φορτωθεί τον «μουτζούρη» ότι έστειλε τους Ισπανούς και πάλι στα εκλογικά κέντρα, την ώρα που κανονικά θα έπρεπε να κάνουν χριστουγεννιάτικα ψώνια.

Απόστολος Ρουμπάνης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines