Μαρία Πετροπούλου

Ένας νεαρός και φιλόδοξος δικηγόρος επιχειρεί να φέρει στο φως της δικαιοσύνης τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του ναζισμού. Στην προσπάθειά του αυτή, θα έρθει αντιμέτωπος με μια «εθνική συνωμοσία», αφού όπως αποδεικνύεται, οι «παλιοί» θέλουν να παραμείνουν τα εγκλήματα αυτά καλά θαμμένα.

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Τζούλιο Ρικιαρέλι μαγνητίζει τον θεατή. Άβολες αλήθειες για το πρόσφατο παρελθόν της Γερμανίας έρχονται στην επιφάνεια, τονίζει η Variety. Ο Τζούλιο Ρικιαρέλι και η Ελίζαμπεθ Μπαρτέλ φωτίζουν ένα σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας. Μια εκστρατεία για τον εντοπισμό και τη δίκη πρώην μελών της Ες Ες, που ενώ συμμετείχαν ενεργά στις φρικαλεότητες που συνέβαιναν στο Άουσβιτς, παρέμεναν ατιμώρητοι. Η δίκη αυτή είναι γνωστή και ως «Δίκη του Άουσβιτς στη Φρανκφούρτη», με τη διασημότερη παραμένει αυτή της Νυρεμβέργης.

Ο Αλεξάντερ Φέλινγκ (Άδωξοι Μπάσταρδη) υποδύεται τον δικηγόρο Γιόχαν Ράντμαν. Ιδεαλιστής, οργισμένος και απόλυτα αφοσιωμένος στο στόχο του, ανακαλύπτει ότι ένας δάσκαλος ήταν μέλος των Ες Ες της ναζιστικής Γερμανίας και συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη υπόθεση. Διαπιστώνει, δηλαδή, ότι ο δημόσιος τομέας είναι γεμάτος ναζί, κανείς εκ των οποίων δεν έχει να φοβάται τίποτα. Μέσα από «βουνά» αρχείων και περιπλανώμενος σε έναν «λαβύρινθο ψεμάτων», ο Ράντμαν έρχεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι χιλιάδες ναζί αφέθηκαν ελεύθεροι να επιστρέψουν στην καθημερινή τους ζωή, μετά το τέλος του πολέμου. Και αυτό, επειδή οι Γερμανοί πολίτες επιθυμούσαν έντονα να επιστρέψουν στην «κανονικότητά» τους και στην οικονομική ανάκαμψη.

Τα νεαρά άτομα κρατήθηκαν μακριά από τις φρικτές πράξεις που διέπραξαν οι γονείς τους, οι γείτονες, τα αφεντικά τους, παρατηρεί η Washington Post, ενώ χαρακτηρίζει «πιο περίεργο και από γεγονότα επιστημονικής φαντασίας» ότι τέτοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας θάφτηκαν και πως ολόκληρο το σύστημα «ελέγχεται από ένα κράτος πλαισιωμένο από πρώην ναζί».

Η έρευνα του νεαρού δικηγόρου «προσκρούει» στη μαλθακότητα των ανθρώπων γύρω του. Παράλληλα, καλείται να αντιμετωπίσει την παραγραφή «μικρότερων» εγκλημάτων και τη δυνατότητα μηνύσεων μόνο σε όσους έχουν διαπράξει φόνο.

Έπειτα από την έντονη έκθεση του τρόμου του Ολοκαυτώματος σε βιβλία και ταινίες, το σύγχρονο κοινό δυσκολεύεται να πιστέψει ότι οι περισσότεροι Γερμανοί της γενιάς του Ράντμαν δεν γνώριζαν τι συνέβαινε στο Άουσβιτς, ενώ οι μεγαλύτεροι προτιμούσαν να μην θυμούνται. Αυτός είναι και ο πυρήνας της ταινίας. Πως το «κυνήγι» για δικαιοσύνη διέσπασε την «πυκνή ομίχλη από αμνησία» που κάλυψε ένα ολόκληρο έθνος. Η New York Times αναφέρει ότι ο Ράντμαν αναζητά στοιχεία για να αποκαλύψει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «εθνική συνωμοσία». Σε ένα σημείο της ταινίας, ο Ράντμαν δέχεται την εξής ερώτηση: «Θέλεις να αναρωτιέται κάθε νεαρό αγόρι σε αυτή τη χώρα για το αν ο πατέρας του ήταν δολοφόνος;». «Ναι» απαντά εκείνος.

*Η ταινία «Ο λαβύρινθος της σιωπής» προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016.

entertainment.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: