Ψεύδη τα περί απαίτησης αποζημίωσης για το περιστατικό εις βάρος μου, λέει ο Μ.Όθωνας
Τη δυσαρέσκειά του για τις κακοήθειες που ακούγονται περί δήθεν απαίτησης χρηματικής αποζημίωσης εκ μέρους του από την 33χρονη, η οποία του έριξε αυγό, εκφράζει σε δήλωση του ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας.
Τη δυσαρέσκειά του για τις κακοήθειες που ακούγονται περί δήθεν απαίτησης χρηματικής αποζημίωσης εκ μέρους του από την 33χρονη, η οποία του έριξε αυγό κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο Ρέθυμνο, εκφράζει σε δήλωση του ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας.
Στην ίδια δήλωση μιλάει για τους λόγους της απόφασής του να προσφύγει στη Δικαιοσύνη μετά το περιστατικό και επισημαίνει:
«Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση, η κάθε μορφής λεκτική βία ή χειροδικία, να θεωρηθεί ως πολιτική άποψη ή διαμαρτυρία. Την αντίληψη ότι ο καθένας αυθαιρέτως θεωρεί ότι η πολιτική του διαφωνία παράγει δίκαιο, το οποίο απονέμει με συνοπτικές διαδικασίες στη μέση του δρόμου, δεν την αντέχει ούτε η κοινωνία μας, ούτε η λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.»
Σχετικά με τη στάση που τηρεί η πλευρά της 33χρονης, ο κ. Όθωνας αναφέρει ότι υπάρχει αδυναμία επαρκούς αιτιολόγησης της συγκεκριμένης πράξης ως τρόπου πολιτικής συμπεριφοράς, ενώ πιστεύει πως «μια δημόσια αναγνώριση έστω και τώρα, ότι η πράξη αυτή ήταν πράξη για την οποία υπάρχει μια στοιχειώδης συναίσθηση ευθύνης μετά από ψυχραιμότερη σκέψη, θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την εκτόνωση αυτού του περιστατικού.»
Τέλος για τους ισχυρισμούς που σκοπίμως διακινούνται περί δήθεν χρηματικής αποζημίωσης που διεκδικεί, ο ίδιος σημειώνει: «εκτός από παντελώς ψευδείς είναι εξίσου ή και περισσότερο κακόπιστοι και κακοήθεις, από την ίδια την πράξη, και καταδεικνύουν το ήθος και την ποιότητα όσων είχαν και εξακολουθούν να έχουν την επικοινωνιακή (και όχι μόνο) διαχείριση του συγκεκριμένου περιστατικού.».
H ίδια η 33χρονη σε blog το οποίο δημιούργησε σημειώνει, μεταξύ άλλων:
«Για μένα το θέμα θεωρείται λήξαν. Οι καιροί που ζούμε είναι πάρα πολύ δύσκολοι και οι επιλογές που έχουμε είναι θαρρώ δύο: ή θα συνεχίσουμε να στρεφόμαστε ο καθένας εναντίον όλων των άλλων ή θα οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να αγωνιστούμε μαζί για ένα παρόν με ποιότητα (και όχι επίφαση αφθονίας με διακοποδάνεια). Κι ας αρχίσουμε με τη μαζική άρνηση πληρωμής της του κεφαλικού φόρου (εισφορά «αλληλεγγύης» θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο αν προοριζόταν για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, και κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει). Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να μην τη ζούμε με αξιοπρέπεια.».