Τα θηλαστικά μυρίστηκαν από νωρίς το λαμπρό τους μέλλον

Οι ασυνήθιστα μεγάλοι εγκέφαλοι των θηλαστικών δεν εξελίχθηκαν για να εντρυφούν στη φιλοσοφία -πιθανότατα εξελίχθηκαν για να μπορούν να μυρίζουν καλύτερα. Απεικονιστική μελέτη που εξέτασε προϊστορικούς εκπροσώπους της ομάδας αποκαλύπτει ότι ο εγκέφαλος των θηλαστικών διογκώθηκε σε στάδια, ξεκινώντας από τις περιοχές που αναλαμβάνουν την όσφρηση.

«Αν έπρεπε να πω σε μια τάξη πρωτοετών φοιτητών τι σημαίνει να είναι κανείς θηλαστικό, θα έλεγα ότι σημαίνει να έχεις εξαιρετική όσφρηση» σχολιάζει ο Τίμοθι Ρόου, παλαιoντολόγος του Πανεπιστημίου του Τέξας.

Η έρευνα της ομάδας του, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, δημιούργησε τρισδιάστατες απεικονίσεις των κρανίων από δύο θηλαστικά (Morganucodon και Hadrocodium) που έζησαν πριν από 190 εκατ. χρόνια, όταν τα θηλαστικά μόλις είχαν αρχίσει να εμφανίζονται.

Όπως και τα περισσότερα θηλαστικά της εποχής τους, τα δύο πλάσματα έμοιαζαν με τη σημερινή μυγαλή και ήταν μικρόσωμα, σε μέγεθος συνδετήρα.

Οι τομογραφίες των προϊστορικών κρανίων συγκρίθηκαν με αντίστοιχες τομογραφίες σύγχρονων ειδών. Η σύγκριση και η ανάλυση υποδεικνύει ότι τα δύο δείγματα παρουσίαζαν δυσανάλογη διόγκωση του οσφρητικού φλοιού, συγκριτικά με είδη προγονικά των θηλαστικών.

Αυτό υποδηλώνει ότι είχαν αναπτύξει εξαιρετική όσφρηση.

Το συμπέρασμα δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι τα πρώτα θηλαστικά πιστεύεται ότι ήταν ζώα νυχτόβια.

Η ζωή στο σκοτάδι ήταν πιθανότατα ο λόγος που, στη δεύτερη φάση διόγκωσης του εγκεφάλου, τα θηλαστικά απέκτησαν καλύτερη αφή και ικανότητα να εξετάζουν το περιβάλλον με τις τρίχες της μουσούδας και του σώματός τους (τα θηλαστικά είναι εξ’ ορισμού τα μόνα ζώα που έχουν γνήσιες τρίχες).

«Η όσφρηση και οι απτικές αισθήσεις, καθώς και η βελτιωμένη όραση, πρέπει να ήταν ικανότητες΄’ σημαντικές για αυτά τα ζώα».

Η διόγκωση του εγκεφάλου και η εξέλιξη καλύτερων αισθήσεων ήταν πιθανότατα ένας από τους λόγους που επέτρεψαν στα θηλαστικά να επιζήσουν από τη φυσική καταστροφή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Εκατομμύρια χρόνια μετά, ορισμένα θηλαστικά όπως ο άνθρωπος έχουν ανταλλάξει την ανώτερη όσφρηση των προγόνων τους με τα πλεονεκτήματα της έγχρωμης όρασης. Τα περισσότερα, όμως, συνεχίζουν να βασίζονται στη μύτη τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον σκύλο.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press