Language & Books

Οι αντίπαλοι του Αλκιβιάδη, με το πρόσχημα ότι δεν έπρεπε να καθυστερήσει ο απόπλους του αθηναϊκού στόλου για τη Σικελία, φρόντισαν να αναβάλουν την εκδίκαση της υπόθεσής του

Σε ένα πρόσφατο βιβλίο του ο Αλαίν Μπαντιού επιστρέφει στην εμπειρία των επαναστάσεων του 20ου αιώνα

Στα τέλη των Ελληνιστικών Χρόνων η κοινή είχε γίνει η καθιερωμένη μορφή τόσο της γραπτής όσο και της προφορικής ελληνικής για τα μεσαία και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα του παλαιού ελληνικού κόσμου

Ο Θουκυδίδης επισημαίνει τις αντικειμενικές δυσκολίες του εγχειρήματος των Αθηναίων, να κατακτήσουν ει δυνατόν ολόκληρη τη Σικελία

Η περίφημη αττική διάλεκτος του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ. γνώρισε τέτοια γεωγραφική εξάπλωση και τέτοιο βαθμό διείσδυσης στο χώρο της γραμματείας, ώστε εξισώθηκε κατ’ ουσίαν με την κλασική ελληνική

Ένας πρόσφατο βιβλίο στρέφεται στην τελευταία φάση της ζωής και του έργου του Καρλ Μαρξ

Οι Αθηναίοι υποστηρίζουν κυνικά ότι ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του, ενώ ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του

Με οδηγό τον Έντσο Τραβέρσο επιστρέφουμε στο ερώτημα για το τι είναι τελικά ο «νέος αντισημιτισμός»

Παρά την εξάπλωση της ελληνιστικής κοινής οι αιολόφωνες κοινότητες έμειναν πεισματικά προσκολλημένες στις παλαιές τοπικές διαλέκτους τους

Ένα τμήμα του τέταρτου βιβλίου του Θουκυδίδη είναι αφιερωμένο στα κρίσιμα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Πύλο το 425 π.Χ.

Ισχυρή αντίσταση στο σταδιακό παραμερισμό των αρχαιοελληνικών διαλέκτων από την ελληνιστική κοινή προέβαλαν ορισμένες καθαυτό δωρικές διάλεκτοι

Κατά τον Θουκυδίδη, ο πόλεμος επιφέρει, πέραν των βαρύτατων απωλειών, στρέβλωση της σημασίας των λέξεων, κατάπτωση των ηθών και ριζική ανατροπή των αξιών που ισχύουν τον καιρό της ειρήνης

Οι πολλαπλές διαδρομές της παράδοσης του ρεπουμπλικανισμού

Η γλώσσα του Ομήρου είναι στην πραγματικότητα ένα διαλεκτικό αμάλγαμα, ένα κράμα λέξεων, τύπων και δομών από διαφορετικές περιοχές και εξελικτικές φάσεις της ελληνικής ανά τους αιώνες

O Θουκυδίδης τιμά με μια εκτενή αναφορά του τον Περικλή, την εξέχουσα αυτήν προσωπικότητα, τον άνδρα που αποτέλεσε για εκείνον πολιτικό πρότυπο

Μα ποια δύναμη μπορεί πια να μας σταματήσει;

Η γλώσσα των ομηρικών επών, της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας», έμελλε να ασκήσει τεράστια επιρροή σε όλα τα λογοτεχνικά είδη

Ο Περικλέους Επιτάφιος λέει λίγα στην πραγματικότητα για τους τεθνεώτας, αλλά πολλά για την πόλη για την οποία εκείνοι θυσιάστηκαν

Όσο επεκτείνονται οι μορφές ανισότητας, θα εντείνεται και η οργή

Οι αιολικές διάλεκτοι ανέπτυξαν τα περισσότερα διακριτά γνωρίσματά τους μάλλον οψίμως, σαφώς ύστερα από την αναχώρηση Αιολέων της Θεσσαλίας για τη Λέσβο και τη Βοιωτία