Ο Μαρί Ζαν Αντουάν Νικολά ντε Καριτά, μαρκήσιος ντε Κοντορσέ (1743-1794), άθεος και ιδιοφυής μαθηματικός, υποστηρικτής των αρχών της Επανάστασης, αντίθετος στην καρατόμηση του Λουδοβίκου ΙΣΤ’, μέλος του κόμματος των Γιρονδίνων στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, όπου υποστήριξε τη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και διατύπωσε το Σύνταγμα της Νέας Δημοκρατίας, εκδήλωσε μεγαλοφώνως τις αντιρρήσεις του στην τρομοκρατία του αδιάφθορου Ροβεσπιέρου.


Δεν θα πρέπει να ξαφνιάστηκε όταν, τον Ιούλιο του 1793, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του με την κατηγορία της προδοσίας, που αντιμετωπιζόταν με καταδίκη σε θάνατο. Βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα μικρό δωμάτιο στο σπίτι της Ροζ Σοφί Βερνέ, υπό το φως ενός κακοχυμένου κεριού (όπως λέει η παράδοση), έγραψε το Σχεδίασμα για έναν Ιστορικό Πίνακα των Προόδων του Ανθρώπινου Πνεύματος. Υποψιαζόμενος ότι οι Αρχές θα ανακάλυπταν αργά ή γρήγορα την κρυψώνα του, εγκατέλειψε το Παρίσι, με μόνη αποσκευή έναν τόμο με τα Ποιήματα του Οράτιου.

Στις 26 Μαρτίου του 1794 έφτασε στο Κλαμάρ, εννέα μόλις χιλιόμετρα μακριά από το Παρίσι, και μπήκε σε ένα πανδοχείο, αναμένοντας να οδηγηθεί από γνωστούς του σε κάποιο κρησφύγετο. Ο πανδοχέας τον ρώτησε αν επιθυμούσε να του ετοιμάσει μια ομελέτα. «Πόσα αυγά να βάλω, κύριε;» «Δώδεκα», απάντησε ο Κοντορσέ. «Να ένας πλούσιος», σκέφτηκε ο πανδοχέας, «ένας εκμεταλλευτής, που θα φάει δώδεκα αυγά, την ώρα που ο λαός δεν έχει να φάει ένα».


Δεν είναι βέβαιο ότι ο Κοντορσέ είδε την ομελέτα στο πιάτο του ούτε ότι την απόλαυσε. Είδε όμως τα όργανα της εξουσίας να τον συλλαμβάνουν. Την άλλη μέρα ήταν νεκρός. Λέγεται πως είχε πιει περί το λυκαυγές, μόλις άκουσε τα κοκόρια να λαλούν στο κοτέτσι του πανδοχέα, μικρή ποσότητα λιωμένου βρωμόχορτου ανακατεμένου με όπιο. Δεν άκουσε τις κότες να κακαρίζουν, αδιάφορο αν έβγαλαν αυγά.

*Διήγημα του Φίλιππου Δρακονταειδή με τίτλο «Δώδεκα αυγά». Περιλαμβάνεται στο άρτι εκδοθέν βιβλίο του που τιτλοφορείται «Προ πολλού και προ ολίγου» (εκδόσεις Κέδρος).

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στη Χαλκίδα στις 17 Σεπτεμβρίου 1940.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962 και έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων.


Ο Φίλιππος Δρακονταειδής

Ιδιαίτερα αξιόλογο είναι το δοκιμιακό και μεταφραστικό έργο του.

Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ο Δρακονταειδής, γνώστης της γαλλικής, αγγλικής και ισπανικής γλώσσας, τιμήθηκε το 1981 με το Β’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος.