Οι «Carefluencers» βοηθούν τους ηλικιωμένους συγγενείς τους και δημοσιεύουν την εμπειρία τους στα social media

Στην ανατολική πλευρά του Σαν Χοσέ, στην Καλιφόρνια, υπάρχει μια γιαγιά που φαίνεται να έχει περισσότερα εγγόνια από όσα μπορεί να μετρήσει.

«Ακόμη και από παιδί, ήμουν ήδη φροντιστής», είπε. «Έπρεπε να μεταφράζω έγγραφα και να βοηθάω τους παππούδες μου να περιηγηθούν σε αυτή τη χώρα, επειδή ήταν μεγαλύτεροι και δεν μιλούσαν αγγλικά»

«Πολλοί άνθρωποι με βλέπουν και με αγκαλιάζουν», είπε η 89χρονη Mardonia Galeana στα ισπανικά. «Δεν τους ξέρω καν, αλλά μερικές φορές μου ζητούν την ευλογία στο δρόμο και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ».

«Ζεσταίνεται η καρδιά μου»

Το ομοίωμα της έχει εμφανιστεί σε έναν πίνακα στο Μουσείο Τέχνης του Σαν Χοσέ και σε μια τοιχογραφία στη συνοικία της πόλης. Αλλά είναι η διαδικτυακή της παρουσία που έχει γοητεύσει τους χιλιάδες ανθρώπους που έχουν συναντήσει τις φωτογραφίες και τα βίντεο που έχει αναρτήσει ο εγγονός της Yosimar Reyes.

«Βλέποντας την Abuela σας να χαμογελάει και να περνάει καλά, πραγματικά ζεσταίνεται η καρδιά μου», σχολίασε ένας χρήστης κάτω από ένα βίντεο με την κα Galeana να διασκεδάζει σε ένα κέντρο ηλικιωμένων, ενώ άλλοι χόρευαν ακούγοντας ένα κομμάτι του τραγουδιστή Elvis Crespo.

Ο κ. Reyes έχει καταγράψει στιγμές από τη ζωή της γιαγιάς του σε έναν ιδιωτικό λογαριασμό στο Instagram, τον οποίο ακολουθούν περισσότεροι από 21.000 άνθρωποι. Οι αναρτήσεις του έδειχναν ένα ταξίδι που έκαναν στη Νέα Ορλεάνη, τις βόλτες τους με τον σκύλο του, τον Chulito, γύρω από την υπαίθρια αγορά του Σαν Χοσέ και περιστασιακές επισκέψεις σε γιατρούς.

«Κάθε φορά που μου λείπει η γιαγιά μου, έχω μια βιβλιοθήκη με βίντεο για να τη θυμάμαι»

Αν και ο κ. Reyes αποκαλεί τον εαυτό του «προσωπικό στυλίστα» της κας Galeana, είναι πρωτίστως ο φροντιστής της – την πηγαίνει στα ραντεβού της, προσέχει να έχει τα φάρμακά της, φροντίζει να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της.

View this post on Instagram

A post shared by Chris Punsalan (@chrispunsalan)

«Είμαι υπερήφανος για το γεγονός ότι φροντίζω και ντύνω τη γιαγιά μου», δήλωσε ο κ. Reyes, 35 ετών. «Τα νύχια της είναι επίσης εντυπωσιακά και αυτό της δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση».

Η αίσθηση του ανήκειν

Η Francesca Falzarano, επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Γεροντολογίας Leonard Davis του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, έχει επινοήσει έναν όρο για τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων όπως ο κ. Reyes που μοιράζονται το παρασκήνιο της καθημερινότητας τους, καθώς παρέχουν φροντίδα όλο το εικοσιτετράωρο σε ηλικιωμένους.

«Στο ερευνητικό μου εργαστήριο, τους αποκαλούμε «carefluencers», δήλωσε η καθηγήτρια Falzarano. «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πραγματικά ο μόνος τρόπος με τον οποίο πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υποστήριξη, εκπαίδευση και μια αίσθηση του ανήκειν».

Ο κ. Reyes, ποιητής και καλλιτέχνης, μεγάλωσε από τους παππούδες του και ήρθε μαζί τους στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Guerrero του Μεξικού στις αρχές της δεκαετίας του 1990. «Ακόμη και από παιδί, ήμουν ήδη φροντιστής», είπε. «Έπρεπε να μεταφράζω έγγραφα και να βοηθάω τους παππούδες μου να περιηγηθούν σε αυτή τη χώρα, επειδή ήταν μεγαλύτεροι και δεν μιλούσαν αγγλικά».

View this post on Instagram

A post shared by Chris Punsalan (@chrispunsalan)

Συναισθηματικά εξαντλημένος

Ο κ. Reyes, ο οποίος ανακηρύχθηκε το 2024 βραβευμένος ποιητής της κομητείας Santa Clara, δήλωσε ότι κατά καιρούς νιώθει συγκλονισμένος λόγω του ότι ανέλαβε πλήρως το ρόλο της φροντίδας της γιαγιάς του κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19.

«Προσπαθώ να χτίσω μια καριέρα ως καλλιτέχνης και ως συγγραφέας, αλλά μετά πρέπει να πάω σπίτι και να φροντίσω κάποιον», δήλωσε ο κ. Reyes, ο οποίος έχει περιγράψει την εμπειρία του ως φροντιστής σε ποιήματα όπως το «Abuela Gets a Fever». «Κάποιες μέρες, είμαι συναισθηματικά εξαντλημένος. Και αν έχει μια άσχημη μέρα, πρέπει να βεβαιωθώ ότι δεν είμαι αντιδραστικός».

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ο αριθμός των μη αμειβόμενων φροντιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε σε περίπου 53 εκατομμύρια το 2020 από 43,5 εκατομμύρια το 2015.

«Κάτι που πραγματικά με συγκίνησε»

Ο Chris Punsalan από το Λας Βέγκας, ο οποίος έγινε φροντιστής της γιαγιάς του Anicia Manipon πριν από οκτώ χρόνια, έχει μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί της στο YouTube, το Instagram και το TikTok.

«Αποφάσισα να μας καταγράψω γιατί το θεώρησα σημαντικό», δήλωσε ο κ. Punsalan, 30 ετών. «Δεν είναι μόνο για μένα, για να μπορώ να αναπολώ, αλλά και γιατί σιγά σιγά συνειδητοποίησα  ότι ήταν πολύ χρήσιμο για τους ανθρώπους που έχουν περάσει μια κάπως παρόμοια κατάσταση».

View this post on Instagram

A post shared by Chris Punsalan (@chrispunsalan)

Ο κ. Punsalan, ο οποίος έχει πάνω από δύο εκατομμύρια followers στο TikTok, δημιούργησε περιεχόμενο από τη φροντίδα της γιαγιάς του, το μαγείρεμα του πρωινού της και το μοίρασμα των προϊόντων που χρησιμοποιεί για να φροντίζει τις ανάγκες της.

Από τον θάνατο της κ. Manipon τον Ιανουάριο, συνειδητοποίησε ότι οι λογαριασμοί του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει πολύ περισσότερα από το να παρέχουν απλά πληροφορίες και παρηγοριά σε άλλους οικογενειακούς φροντιστές.

«Κατά τη διάρκεια της κηδείας της, η ξαδέλφη μου είπε κάτι που πραγματικά με συγκίνησε», θυμήθηκε ο κ. Punsalan. «Είπε: «Κάθε φορά που μου λείπει η γιαγιά μου, έχω μια βιβλιοθήκη με βίντεο για να τη θυμάμαι».

Πηγή: NYT