Τα έχουν τελείως χαμένα στην κυβέρνηση αν έχουν την εντύπωση ότι η πρωτοφανής καταστροφή με τόσες δεκάδες νεκρούς αλλά και η εξίσου πρωτοφανής διαχείρισή της μπορεί να “θεραπευτεί” με μία παραίτηση ενός Τόσκα και μάλιστα έπειτα από δέκα ημέρες, έπειτα από τέτοιες αδιανόητες πρακτικές συγκάλυψης, έπειτα από τόσα ψέματα.

Είναι πολύ λίγο. Και είναι και πολύ αργά. Και τα περί “τέλους της έκτακτης κατάστασης” που αναφέρουν ως δικαιολογία από το Μαξίμου και τώρα δέχονται την παραίτηση του Τόσκα ενώ πριν δεν τη δέχονταν, είναι και αυτά αστεία.

Η έκτακτη κατάσταση έχει τελειώσει με τον τραγικό τρόπο που τελείωσε εδώ και πολλές ημέρες, όχι τώρα. Και η παρουσία του Τόσκα, όπως πλέον με αυτή την εξέλιξη και οι ίδιοι εμμέσως παραδέχονται, ακόμα και αν υπήρχε πράγματι έκτακτη κατάσταση, με δεδομένο το τι έγινε εκείνο το βράδυ – και όχι μόνον: ποιος ξεχνάει, την εγκληματικότητα, τον Ρουβίκωνα, τα Εξάρχεια κοκ – κάθε άλλο παρά θα βοηθούσε στην αντιμετώπισή της.

Η παραίτηση – αποπομπή (όπως προκύπτει άλλωστε και από την ψυχρή ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου) Τόσκα ήταν από την πρώτη στιγμή αυτονόητη. Από εκείνο το βράδυ. Και όχι μόνον αυτού φυσικά. Ούτε και τότε θα αρκούσε. Αλλά τουλάχιστον, τότε, θα έπειθε ότι ίσως είχε και μία διάσταση αληθινής ανάληψης ευθύνης.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι τίποτα άλλο από ψυχρός υπολογισμός. Δεν έχει κανένα άλλο περιεχόμενο από το να πάρει το βάρος από τον ίδιο τον Τσίπρα – τον “μικρό” της κυβέρνησης σύμφωνα με τη δήλωση του στενότατου συνεργάτη του Βερναρδάκη, ο οποίος τυγχάνει και ο κύριος δημοσκόπος και επικοινωνιολόγος του.

Αν είχαν την ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα, οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου θα ήξεραν ότι, τώρα που το κάνουν, όχι απλώς δεν τους βοηθάει πια, αλλά, ακριβώς επειδή η οργή ξεχειλίζει από παντού, το μόνο που θα μείνει από όλη αυτή τη νέα γραμμή άμυνας του πρωθυπουργού, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ακόμα περισσότερη οργή. Για την κοροϊδία που συνεχίζεται, επί τόσων πτωμάτων.

Headlines