Τατιάνα Τζινιώλη

Ξεκινώντας να οργανώνω το γάμο μου, πελάγωσα. Πολλά τα έγγραφα, πολλά αυτά που έπρεπε να οργανωθούν και να σχεδιαστούν. Από τα απαραίτητα πιστοποιητικά, στα χρώματα, στο νυφικό και όλα όσα είναι απαραίτητα για να συνθέσουν μία ημέρα όπως την ονειρεύεται το ζευγάρι.
Ανάμεσα σε κρίσης πανικού και βαθιές ανάσες σε χάρτινη σακούλα, η κουμπάρα μου μου είπε αυτό που λένε όλες οι new age κουμπάρες «Γι αυτό σκας; Ψάξε στο ίντερνετ».
Αφού οι σφυγμοί σταθεροποιήθηκαν, αποφάσισα να ανοίξω το φίλο μου τον κ. Google.
Πρώτο βγήκε το gamos.gr και αποφάσισα να το επισκεφτώ καθώς το brand name και μόνο, σου εμπνέει μία σιγουριά ότι κάτι παραπάνω θα ξέρει από σένα που είσαι πάνω από τη σακούλα. Αμέσως με κέρδισε η κομψή προσέγγιση του site. Λιτό και τρε σικ σε αντίθεση με τα περισσότερα που ειναι χρωματιστά και τρε κιτς. Ξεψάχνισα όλες τις κατηγορίες, από την Οργάνωση έως τους Αληθινούς Γάμους και βρήκα απαντήσεις σε πολλές ερωτήσεις και προτάσεις για το πώς να ξεκινήσω και από πού.
Είδα προτάσεις στιλ ελλήνων και ξένων σχεδιαστών, ανθοδέσμες αριστουργήματα, τις γραμμές των νυφικών αλλά και το σχήμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Και ξαφνικά μου κόπηκε η ανάσα: ένα υπέροχο νυφικό με αέρα 50s της Stephanie Allin.
Ξανασκέφτηκα το budget μου. Ωχ. Το ξέχασα και συνέχισα να ψάχνω μέσα στο σάιτ. Μου ξανακόπηκε η ανάσα. Βρήκα ακριβώς τηνίδια γραμμή από ελληνικό οίκο. Και με μία μικρή ουρά ώστε να είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Μετά το νυφικό, που το λες και απαραίτητο για εκείνη την ημέρα, έψαξα προτάσεις για πρωτότυπες εμφανίσεις και είδα ότι τα καπέλα επανέρχονται δυναμικά στους γάμους. Ιδέες για διακόσμηση σε αρχαιοελληνικό στυλ που ήθελα, αλλά και παπούτσια ήταν το επόμενο στη λίστα μου. Είτε θες δωδεκάποντα, είτε τελείως flat, ήταν όλα εκεί.
Όσο οι ετοιμασίες προχωρούσαν και τα πρακτικά θέματα και προβλήματα ορθώνονταν μπροστά μου, άλλο τόσο και οι γύρω μου άλλαζαν συμπεριφορά. Οι γονείς αγχωνόντουσαν, οι φίλοι με άκουγαν και οι απλοί γνωστοί έκαναν όλες τις αδιάκριτες ερωτήσεις.
Λίγο μετά το πρώτο τρίμηνο είχα πειστεί ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν που ο καθένας σε ρωτάει γιατί παντρεύεσαι και προσπαθεί να μάθει όλα σου τα προσωπικά, μετά από μόλις 2 ώρες γνωριμίας.
Δε μπορεί λέω, δεν είμαι μόνο εγώ. Έτσι μου γεννήθηκε η επιθυμία να γράψω γι αυτά που με απασχολούσαν, με προβλημάτιζαν και ξόδευα ώρες προσπαθώντας να βρω λύσεις.
Ξεκινώντας να στήνω το blog ο γάμος μου (blog.gamos.gr), διαπίστωσα πως δεν υπάρχει άλλο ελληνικό blog που να ασχολείται με το θέμα, δηλαδή να είναι αληθινό blog από αληθινά κορίτσια, και το πληκτρολόγιο πήρε φωτιά. Ποιος να μου το έλεγε ότι ένας επικείμενος γάμος θα μου έδινε τόση τροφή για συζήτηση, τόση έμπνευση και τόσους προβληματισμούς. Και τόσους τσακωμούς επίσης. Καμία οικογένεια δεν είναι τέλεια ούτε συμφωνούν σε όλα.
Επίσης, η διαδικασία του γάμου δεν είναι ότι πιο ήρεμο για το ζευγάρι, όσο και αν προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν έτσι. Λίγο οι διαφορετικές απόψεις, τo budget και η άποψη του καθένα για την ημέρα εκείνη, μπορεί να γίνει πηγή τσακωμών ή διαφωνιών.
Και όμως, μέσα από το blog κατάλαβα πως τελικά δεν ήμουν μόνη. Όλες περνάμε δυσκολίες και όταν είσαι η πρώτη από την παρέα που παντρεύεται είναι χρήσιμο να ξέρεις πως υπάρχουν και άλλοι σαν εσένα εκεί έξω.
Όσο να το πεις, βοηθά να γκρινιάζεις σε κάποιον που περνά τα ίδια και σε βοηθά να ξέρεις ότι ναι, υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Είναι το πλατύ χαμόγελο τη μέρα του γάμου σου.
Πέρασα τόσο όμορφα γράφοντας σε αυτό το blog, που δεν θέλω να το αφήσω τώρα που παντρεύτηκα. Σκέφτομαι πως «Ο γάμος μου» μπορεί να περιέγραψε όλο το πριν και να με οδήγησε στην εκκλησία πιο χαρούμενη, πιο ώριμη και πιο κοινωνική, αλλά τώρα μπορεί να περιγράψει και όλο το μετά. Γιατί η περιπέτεια τώρα αρχίζει.
TATIANA TZINIΩΛΗ

gamos.gr