28

Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η κατάρρευση του τεράστιου παγετώνα Larsen B και η απόσπασή του από την Ανταρκτική πριν από τρία χρόνια είναι η μεγαλύτερη κατάρρευση παγετώνα τα τελευταία 10.000 χρόνια. Η επιταχυνόμενη μείωση των παγετώνων προκαλεί σοβαρές ανησυχίες για τις επιπτώσεις στη συνολική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και στην άνοδο του επιπέδου της θάλασσας.

Ερευνητές του Hamilton College της Νέας Υόρκης μελέτησαν έξι πυρήνες πάγου από περιοχές που γειτνίαζαν με τον Larsen B και δηλώνουν βέβαιοι ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάρρευση από το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων στον πλανήτη που τοποθετείται πριν από 10.000 χρόνια.

O Larsen B ήταν μια τεράστια βάση (κρηπίδωμα) πάγου στην Ανταρκτική, πάχους 200 μέτρων και επιφάνειας 3.250 τετραγωνικών χιλιομέτρων (έκταση όση το Λουξεμβούργο). Το παγόβουνο Larsen B, που είναι ηλικίας 12.000 ετών και το βάρος του υπολογίζεται σε 720 δισ. τόνους, αναμένεται πλέον να διασπαστεί σε χιλιάδες μικρά παγόβουνα. Oι ερευνητές εκτιμούν ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων χιλιετιών η μάζα του παγετώνα μειωνόταν συνεχώς, όμως η «εξασθένηση» αυτή επιταχύνθηκε ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Independent, oι ερευνητές πιθανολογούν ότι αυτή η επιτάχυνση συνδέεται με την αύξηση της θερμοκρασίας και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αφού έχουν διαπιστώσει ότι η μέση θερμοκρασία αυξήθηκε τα τελευταία 50 χρόνια στην Ανταρκτική κατά 2,5 βαθμούς Κελσίου.

Oι κρηπίδες είναι παχιά στρώματα πάγου που τροφοδοτούνται από παγετώνες και επιπλέουν στον ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική. Ετσι εμποδίζουν τη ροή των παγετώνων προς τη θάλασσα και κρατούν μακριά τον θερμό θαλάσσιο αέρα. Αν λείψουν αυτές οι κρηπίδες πάγου, τότε η ταχύτητα με την οποία κυλούν οι παγετώνες της Ανταρκτικής προς τη θάλασσα θα αυξηθεί σημαντικά, γεγονός που ήδη παρατηρείται στην Ανταρκτική.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ