Έκρηξη ηλιακής κηλίδας προκαλεί τη μεγαλύτερη έκλαμψη που έχει καταγραφεί ποτέ
Η μεγαλύτερη ίσως ηλιακή έκλαμψη που έχει καταγραφεί ποτέ δημιουργήθηκε την Τετάρτη έπειτα από νέα έκρηξη ηλιακής κηλίδας. Ο τεράστιος πίδακας πλάσματος που εκτοξεύτηκε προς το Διάστημα δεν θα συναντήσει ευτυχώς στην πορεία του τη Γη.
Η μεγαλύτερη ίσως ηλιακή έκλαμψη που έχει καταγραφεί ποτέ δημιουργήθηκε την Τετάρτη έπειτα από νέα έκρηξη ηλιακής κηλίδας. Ο τεράστιος πίδακας πλάσματος που εκτοξεύτηκε προς το Διάστημα δεν θα συναντήσει ευτυχώς στην πορεία του τη Γη.
Η έκλαμψη εκδηλώθηκε στο βόρειο ημισφαίριο του Ήλιου, στην περιοχή όπου εδώ και εβδομάδες οι αστρονόμοι παρατηρούν την τεράστια ομάδα ηλιακών κηλίδων Noaa 9393. Προηγούμενες εκλάμψεις από την ίδια πηγή προκάλεσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο ισχυρές γεωμαγνητικές καταιγίδες, με αποτέλεσμα να σημειωθούν διακοπές σε συστήματα τηλεπικοινωνιών.
Η νέα έκλαμψη είναι η ισχυρότερη που έχει καταγραφεί από το 1976, όταν έγιναν διαθέσιμα για πρώτη φορά στοιχεία για την ηλιακή ακτινοβολία Χ. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι ισχυρότερη και από την έκλαμψη που το 1988 προκάλεσε μπλακάουτ στο σύστημα ηλεκτροδότησης του Κεμπέκ στον Καναδά, αφήνοντας έξι εκατομμύρια άτομα χωρίς ρεύμα για εννέα ώρες.
«Είμαστε τυχεροί που το γεγονός αυτό δεν συνέβη το Σαββατοκύριακο, οπότε ο πίδακας ιονισμένου αερίου θα κατευθυνόταν σίγουρα προς τη Γη» σχολιάζει στο BBC ο δρ. Παλ Μπρέκε, μέλος του προγράμματος της NASA για τον ηλιακό δορυφόρο Soho (Solar and Heliospheric Observatory ή Ηλιακό και Ηλιοσφαιρικό Παρατηρητήριο).
Πάντως, από την Τετάρτη έχουν σημειωθεί ορισμένες σύντομες διακοπές σε συστήματα τηλεπικοινωνιών, καθώς η Γη πέρασε μέσα από ένα ισχυρό κύμα πρωτονίων, 10.000 φορές ισχυρότερο από ό,τι συνήθως.
Οι εκλάμψεις είναι πίδακες πλάσματος (ιονισμένου αερίου) που δημιουργούνται όταν μετατρέπεται σε θερμότητα η ενέργεια που συσσωρεύεται στην επιφάνεια του Ήλιου εξαιτίας παραμόρφωσης των μαγνητικών πεδίων.
Η συχνότητα και η ισχύς των εκλάμψεων είναι ιδιαίτερα αυξημένες την περίοδο 2000 – 2001, η οποία αντιστοιχεί στο λεγόμενο Ηλιακό Μέγιστο. Μετά τη λήξη του, ο Ήλιος θα ακολουθήσει ένα νέο εντεκαετή κύκλο αυξομείωσης της δραστηριότητάς του.