Μέσα σε έναν φούρνο του 1935 στη Νέα Υόρκη υπάρχει ένα κρυμμένο εστιατόριο με 90s ατμόσφαιρα
Το Raf's, το εστιατόριο που καταλαμβάνει τον χώρο ενός φούρνου δεκαετιών στο NoHo, ευδοκιμεί ως χώρος διασκέδασης για το πλήθος της μόδας, ενώ ως επί το πλείστον περνάει κάτω από το ραντάρ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Ένα πρόσφατο πρωινό, η Catharine Dahm μπήκε στο Raf’s, το γαλλο-ιταλικό αρτοποιείο και εστιατόριο σε ένα μικρό τετράγωνο της Elizabeth Street στο κέντρο του Μανχάταν. Ήταν η πρώτη της φορά εκεί, αλλά πριν καν φτάσει ο λογαριασμός, ήταν αποφασισμένη να επιστρέψει.
«Αυτό θα είναι το μόνιμο στέκι μου όσο βρίσκομαι εδώ» είπε η Dahm, μια 32χρονη σχεδιάστρια μόδας, η οποία βρισκόταν στην πόλη από το Παρίσι και διέμενε σε κοντινή απόσταση.
Η πρόσοψη του εστιατορίου, με τα ψωμιά που εκτίθενται στην μπροστινή βιτρίνα, της θύμισε τα καφενεία του Παλαιού Κόσμου στην πατρίδα της, είπε η Dahm. Εκείνη τη στιγμή, δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι θα γινόταν μέλος μιας ομάδας τακτικών πελατών που προέρχονται από τον κόσμο της μόδας, του σχεδιασμού και των μέσων ενημέρωσης.
Σε αντίθεση με τα γειτονικά του στέκια στο NoHo, το Jean’s και το ιδιωτικό κλαμπ Zero Bond, όπου οι εμφανίσεις διασημοτήτων αποτελούν συχνή τροφή για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους αναγνώστες του Page Six, ή το κοντινό Μιλανέζικο Sant Ambroeus, γνωστό στους ντόπιους για την ατμόσφαιρα «κοίτα με να σε κοιτώ», το Raf’s διατηρεί ουσιαστικά χαμηλότερο προφίλ.
Από τότε που κληρονόμησε τον χώρο που ήταν το παλιό σπίτι του Parisi Bakery, προμηθευτή πολλών από τα κορυφαία εστιατόρια της πόλης, το σημείο έχει διακριτικά καθιερωθεί ως ένα κομψό αλλά ανεπιτήδευτο καταφύγιο για τα στελέχη του κόσμου της μόδας που συγκεντρώνονται εντός και εκτός υπηρεσίας.
Παρά το στενό μαρκάρισμα γύρω από τα εστιατόρια της υψηλής ζήτησης – υπάρχει επίσης το Estela, το οποίο κάποτε φιλοξένησε τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και το Emilio’s Ballato, όπου οι τουρίστες σχηματίζουν ουρές για τραπέζια κάθε βράδυ -, το Raf’s έχει καταφέρει να ευδοκιμήσει ως κλαμπ για το κοινό της μόδας, ενώ ως επί το πλείστον πετάει κάτω από το ραντάρ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Μου θυμίζει την αίσθηση κάποιων από αυτά τα εστιατόρια της εποχής του ’90, όπου υπάρχει αυτό το είδος της ζωηρής ατμόσφαιρας, αλλά επίσης νιώθω σαν στο σπίτι μου – όπως το Odeon ή το Pastis»
«Μου θυμίζει την αίσθηση κάποιων από αυτά τα εστιατόρια της εποχής του ’90»
Πρόσφατα, το εστιατόριο φιλοξένησε ένα δείπνο για να γιορτάσει την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους του περιοδικού i-D υπό τη νέα ιδιοκτησία του. Ανάμεσα στους τριάντα πέντε καλεσμένους που συνόδευσαν τον αρχισυντάκτη Thom Bettridge και την Karlie Kloss ήταν το μοντέλο Devyn Garcia, η στυλίστρια Stella Greenspan και ο σχεδιαστής μόδας Luar Raul Lopez.
«Μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη» δήλωσε ο Bettridge, τακτικός θαμώνας από τις ημέρες των εγκαινίων του εστιατορίου.
«Μου θυμίζει την αίσθηση κάποιων από αυτά τα εστιατόρια της εποχής του ’90, όπου υπάρχει αυτό το είδος της ζωηρής ατμόσφαιρας, αλλά επίσης νιώθω σαν στο σπίτι μου – όπως το Odeon ή το Pastis».
Οι ξυλόφουρνοι, στοιχειώδες χαρακτηριστικό του εστιατορίου που προϋπήρχε του Parisi Bakery, στέκουν εκεό από το 1935, όταν μια νεαρή μετανάστρια από τη Σικελία, η Angelina Bivona, άνοιξε το Angie’s Italian & French Bakery Cafe
Το πολυτελές ηλεκτρονικό κατάστημα λιανικής Net-a-Porter, το περιοδικό Cultured και η εταιρεία μόδας Proenza Schouler έχουν επίσης διοργανώσει δείπνα και εκδηλώσεις στο Raf’s, όπου οι σερβιτόροι κάνουν ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα μόλις έντεκα τραπέζια της σάλας.
Τις καθημερινές, έχει γίνει η αγαπημένη καντίνα των γευσιγνωστών των περιοδικών, συμπεριλαμβανομένου του αρχισυντάκτη του Interview, Mel Ottenberg, και των σχεδιαστών και των κονεσέρ της μόδας που έχουν γραφεία στο κοντινό SoHo.
«Κάποια στιγμή, έφτασα να βρίσκομαι εκεί για ένα γεύμα ή ένα πρωινό meeting δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα» δήλωσε η Isabella Isbiroglu, διευθύντρια παγκόσμιας επικοινωνίας της εταιρείας μόδας Khaite.
Οι ξυλόφουρνοι, στοιχειώδες χαρακτηριστικό του εστιατορίου που προϋπήρχε του Parisi Bakery, στέκουν εκεό από το 1935, όταν μια νεαρή μετανάστρια από τη Σικελία, η Angelina Bivona, άνοιξε το Angie’s Italian & French Bakery Cafe.
Ωστόσο, το Angie’s δεν ήταν ποτέ πραγματικά ένα γαλλικό αρτοποιείο.
Οι αδελφές, κάτοικοι της Νέας Υόρκης που μεγάλωσαν σε ιταλοαμερικανικό σπίτι, είχαν βρει μια φωτογραφία από τον φόρο ακίνητης περιουσίας που αποκάλυπτε τη βιτρίνα του αρτοποιείου, ενώ ερευνούσαν την ιστορία του κτιρίου
Οι ιδιοκτήτριες του Raf’s, οι δίδυμες αδελφές Nicole και Jennifer Vitagliano, εξηγούν ότι ο περίεργος χαρακτηρισμός ήταν ένας τρόπος να παρακάμψουν το αντι-ιταλικό συναίσθημα των μεταναστών εκείνης της εποχής.
«Το ονόμασε γαλλο-ιταλικό για να το κάνει να ακούγεται πιο φανταχτερό», λέει η Nicole Vitagliano.
Οι αδελφές, κάτοικοι της Νέας Υόρκης που μεγάλωσαν σε ιταλοαμερικανικό σπίτι, είχαν βρει μια φωτογραφία από τον φόρο ακίνητης περιουσίας που αποκάλυπτε τη βιτρίνα του αρτοποιείου, ενώ ερευνούσαν την ιστορία του κτιρίου.
«Αυτή η φωτογραφία κατέληξε να καθορίσει ολόκληρη την ιδέα μας» δήλωσε η Nicole Vitagliano. «Το να το ονομάζουμε γαλλο-ιταλικό, ενώ δεν υπήρχε τίποτα γαλλικό σε αυτό, μας μίλησε».
Για εκείνη, αυτό σημαίνει καλεσμένους όπως η Patti Smith και η Lauren Hutton, παλιούς Νεοϋορκέζους που θυμάται να βλέπει στο Noho Star, έναν άλλο παλιό θεσμό της γειτονιάς
Σήμερα η επιγραφή της βιτρίνας του Raf’s έχει την ίδια διατύπωση, ενώ οι εσωτερικοί χώροι φέρουν μια ευρωπαϊκή αισθητική καφετέριας-μπαρ. Λίγο παριζιάνικη, λίγο πιο ιταλική, με τους σερβιτόρους να είναι ντυμένοι με μπλούζες τύπου πιτζάμα.
Υπάρχει ένα ροζ μαρμάρινο μπαρ, σαφράν βελούδινα τραπεζάκια και μια τοιχογραφημένη οροφή με έναν ουρανό γεμάτο σύννεφα να αιωρείται πάνω από το ζεστά φωτισμένο δωμάτιο.
Απαγορεύεται η φωτογράφιση με φλας στην τραπεζαρία. «Είναι ενοχλητικό» δήλωσε η Jennifer Vitagliano. «Παίρνουμε πολύ σοβαρά την εμπειρία των πελατών μας και όταν υπάρχει φλας, είναι σαν να σταματούν ό,τι κάνουν ξαφνικά όλοι».
Η συνεπακόλουθη έλλειψη περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μια χαρά για τους ιδιοκτήτες της. «Μας αρέσει να βλέπουμε ανθρώπους με επιρροή εδώ μέσα, όχι ινφλουένσερ», δήλωσε η Jennifer Vitagliano.
Για εκείνη, αυτό σημαίνει καλεσμένους όπως η Patti Smith και η Lauren Hutton, παλιούς Νεοϋορκέζους που θυμάται να βλέπει στο Noho Star, έναν άλλο παλιό θεσμό της γειτονιάς.
Το τραπέζι του δείπνου ως το γυναικείο ισοδύναμο του γηπέδου γκολφ μόνο για άνδρες
Οι αδελφές, 40 ετών, που ονόμασαν το Raf’s προς τιμήν της γιαγιάς τους, και κόρη της Nicole Vitagliano, είναι επίσης ιδιοκτήτριες και διαχειρίζονται το Musket Room, ένα εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin ένα τετράγωνο νότια, και το εμπνευσμένο από τη λεβαντίνα Ανατολή Cafe Zaffri στο ξενοδοχείο και κλαμπ ιδιωτικών μελών Twenty-Two.
Ενώ η Jennifer Vitagliano έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της στο χώρο του φαγητού και των εστιατορίων, η δίδυμη αδελφή της ασχολήθηκε προηγουμένως με τη μόδα, εργαζόμενη στο περιοδικό BlackBook και ως στιλίστρια.
«Πολλοί από τους φίλους μας ασχολούνται ακόμα με τη μόδα» είπε. Πρόκειται για ένα πιστό κοινό, βεβαιώνει η ίδια, αν και με υψηλά αισθητικά πρότυπα. Η Jennifer Vitagliano πιστώνει επίσης την επιτυχία του εστιατορίου σε μια σταθερή αδελφότητα.
«Επειδή είμαστε γυναίκες που διευθύνουμε αυτό το εστιατόριο, το οποίο εξακολουθεί να μοιάζει κάπως μοναδικό στον κλάδο μας, υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από γυναίκες σχεδιαστές κυρίως». Η Maria McManus, η οποία δηλώνει ότι πιστεύει ότι η υποστήριξη των επιχειρήσεων που ιδρύονται από γυναίκες με κοινωνική συνείδηση είναι «πιο σημαντική από ποτέ», είναι μια τέτοια σχεδιάστρια.
«Βλέπω το τραπέζι του δείπνου ως το γυναικείο ισοδύναμο του γηπέδου γκολφ μόνο για άνδρες και οι γυναίκες του Raf’s το ενσαρκώνουν αυτό», δήλωσε.
«Το να μας αποκαλέσετε ένα μοντέρνο μέρος θα ήταν το χειρότερο πράγμα»
Το όραμα των δύο αδελφών είναι να διατηρήσουν μια επιχείρηση με επικεφαλής γυναίκες. «Πιστεύουμε ότι αυτό θα πρέπει να είναι πιο συχνό» δήλωσε η Nicole Vitagliano. Η Mary Attea και η Camari Mick, οι σεφ στο Raf’s, ηγούνται και των άλλων εστιατορίων τους, ενώ το 75% των διευθυντικών τους θέσεων κατέχεται σήμερα από γυναίκες.
Πόσο καιρό μπορεί πραγματικά να παραμείνει απαρατήρητο ένα μαγαζί με μοντέρνους οπαδούς; Η Isbiroglu, από το Khaite, έχει ήδη παρατηρήσει μια αλλαγή. «Είναι αστείο, γιατί τώρα, όταν έχω συναντήσεις για πρωινό, μπαίνω μέσα και βλέπω κάποιον που συναντούσα στο Sant Ambroeus, αλλά τώρα να ‘μαστε εδώ».
Στο πάρτι του i-D, ο Bettridge απομάκρυνε τις ανησυχίες. «Δεν υπάρχει εδώ αυτή η ατμόσφαιρα της πασαρέλας, με όλους να σε παρακολουθούν όταν μπαίνεις μέσα» είπε.
Σε κάποιο βαθμό, το να βλέπεις γνωστά πρόσωπα είναι μια σκόπιμη πτυχή της γοητείας του εστιατορίου. «Όταν έρχεσαι εδώ, ξέρεις ότι θα συναντήσεις κόσμο» δήλωσε η Jennifer Vitagliano.
Η ίδια και η αδελφή της εξακολουθούν να επιβλέπουν τις βραδινές κρατήσεις για να εξασφαλίσουν μια υγιή ισορροπία ανάμεσα σε τακτικούς πελάτες και νέα πρόσωπα. Αλλά απέρριψε την ιδέα ότι είναι το τελευταίο hot spot του SoHo. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι πιο διαχρονικό», είπε.
«Το να μας αποκαλέσετε ένα μοντέρνο μέρος θα ήταν το χειρότερο πράγμα».
Το Φεστιβάλ στη Σκιά των Βράχων επιστρέφει. Η πολυποίκιλη διοργάνωση των Δήμων Βύρωνα και Δάφνης-Υμηττού, σημείο αναφοράς για καλλιτέχνες και κοινό, περιλαμβάνει και φέτος ένα πλήθος εκδηλώσεων.
Μετά από 19 χώρες, 38 πόλεις και 10 χρόνια ζωής, η παράσταση «RELIC» του Ευριπίδη Λασκαρίδη επιστρέφει στην Αθήνα. Από τις 24 Σεπτεμβρίου στο Πτι Παλαί.
![Άκρως Ζωδιακό: Τα Do’s και Don’ts στα ζώδια σήμερα [Τετάρτη 14.05.2025]](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/05/pexels-rick98-1719234-600x443.jpg)
