FUNeral: Πείτε το τελευταίο αντίο… εν ζωή – Η νέα τάση που θέλει «ζωντανές κηδείες»

Κάντε το εικόνα: όλοι οι φίλοι και η οικογένειά σας έχουν συγκεντρωθεί για να γιορτάσουν το γεγονός ότι είστε ακόμα ζωντανοί.

Μοιράζονται το πόσο σημαντικό είναι για αυτούς και να γελάτε μαζί για όσα έχετε ζήσει. Κάποιοι το βλέπουν ως ευκαιρία να πουν τα πράγματα που θα ήθελαν να σας είχαν πει νωρίτερα. Αυτό μάλλον ακούγεται σαν μια κανονική κηδεία, αλλά τι θα γινόταν αν υπήρχε μια σημαντική διαφορά; Τι θα γινόταν αν το άτομο που είναι δέκτης αυτής της έκρηξης αγάπης ήταν ακόμα ζωντανό και μπορούσε να παρευρεθεί;

Οι «ζωντανές κηδείες», οι οποίες είναι επίσης γνωστές ως «προκηδείες», προσφέρουν την ευκαιρία στους ανθρώπους να αποχαιρετήσουν τους φίλους και τις οικογένειές τους με τους δικούς τους όρους και να γιορτάσουν τη ζωή τους όσο είναι ακόμα ζωντανοί. Δεν είναι μια εντελώς νέα ιδέα.

Οι «ζωντανές κηδείες» άρχισαν να κερδίζουν δημοτικότητα στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1990, όπου είναι γνωστές ως seizenso («κηδεία ενώ ζεις»), με την ιδέα ότι θα αποσυμφορούσε τα μέλη της οικογένειας ή τους φίλους που οργανώνουν μια κηδεία μετά τον θάνατο κάποιου

Η πρακτική έχει απογειωθεί και στη Νότια Κορέα. Το 2019, 25.000 άνθρωποι συμμετείχαν σε μια μαζική ζωντανή κηδεία για να αντιμετωπίσουν τη θνητότητά τους και να αγκαλιάσουν τη ζωή.

Οι ζωντανές κηδείες προσφέρουν την ευκαιρία να σπάσετε την παράδοση και να έχετε μια αναζωογονητική γιορτή. Η Τζόρτζια Μάρτιν, ιδρύτρια του A Beautiful Goodbye , η οποία παρέχει ζωντανή κηδεία, βοηθά τους ανθρώπους να οργανώσουν αυτές τις εκδηλώσεις σε εθελοντική βάση από το 2016. «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θα είναι μακάβριο», λέει. «Φαντάζονται μια κηδεία σε μια εκκλησία με ένα φέρετρο και όλοι φορούν μαύρα. Με μια ζωντανή κηδεία, όμως, τίποτα δεν είναι πέτρινο. Mπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις».

Γιατί να κάνεις κάποιος FUNeral;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να κάνει μια FUNeral. Μπορεί να είναι τελικά άρρωστοι ή μπορεί απλώς να γερνούν και να θέλουν να γιορτάσουν τη ζωή και τις σχέσεις τους όσο ακόμα μπορούν. Η Τζόρτζια Μάρτιν λέει στον Guardian ότι αυτό που κάνει αυτά τα γεγονότα τόσο ουσιαστικά είναι το πώς επιτρέπουν στους ανθρώπους να πουν ο ένας στον άλλο πώς αισθάνονται, έτσι ώστε να μην μένει τίποτα ανείπωτο. «Νομίζω ότι όταν λες αυτά τα πράγματα δυνατά, αφαιρεί ένα στοιχείο θλίψης, επειδή είπες όλα όσα ήθελες να πεις».

«Με κατέβασαν σε ένα φέρετρο. Κανείς δεν μου το είχε πει αυτό»

Μιχαήλ, 47

Έχω γίνει γνωστός ως «ο τύπος του θανάτου» μεταξύ των φίλων μου. Ο πατέρας μου πέθανε από Αλτσχάιμερ όταν ήμουν 13 και η οικογένειά μου δεν μιλούσε για το τι περνάμε. Αυτό με οδήγησε να ιδρύσω μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, που ονομάζεται Death over Dinner , για να διευκολύνω τις συζητήσεις για τον θάνατο.

Οι ζωντανές κηδείες προσφέρουν την ευκαιρία να σπάσετε την παράδοση και να έχετε μια αναζωογονητική γιορτή

Δεν σχεδίαζα να κάνω ζωντανή κηδεία. Ξεκίνησε ως ένα Σαββατοκύριακο για τα 40α γενέθλιά μου. Έστειλα email στους φίλους μου ζητώντας τους να αποθηκεύσουν την ημερομηνία. Ένας φίλος παρενέβη και είπε: «Θα πρέπει να κάνουμε στον κ. Θάνατο μια ζωντανή κηδεία για τα 40 του». Ο κόσμος άρχισε να ενθουσιάζεται πολύ. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο σοβαρό θα γινόταν.

«Οι άνθρωποι θέλουν να αποφύγουν να μιλήσουν για θάνατο, αλλά είναι πάντα στο μυαλό μου»

Claire, 36

Τον Μάιο του 2021, βρήκα ένα εξόγκωμα κάτω από τη μασχάλη μου. Ο γιατρός δεν θεώρησε ότι ήταν κάτι κακό, αλλά έκανα έναν υπέρηχο για έλεγχο. Μπορούσα να καταλάβω από τον τρόπο που με κοίταξε ο ακτινολόγος ότι ήταν άσχημα νέα. Μου είπε ότι είχα καρκίνο του μαστού στο τρίτο στάδιο.

Έκτοτε, έκανα χημειοθεραπεία και τώρα είναι στο στάδιο 4 και είναι ανίατος. Στις αρχές του περασμένου έτους, οι γιατροί βρήκαν επίσης μια μικρή μετάσταση στον εγκέφαλό μου. Ευτυχώς, μπόρεσαν να το αντιμετωπίσουν, αλλά ήταν σε εκείνο το σημείο που αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το τελευταίο μου αντίο.

Εμπνεύστηκα από το FUNeral της Κριστίν Χαλένγκα. Δεν μου αρέσει να είμαι το επίκεντρο της προσοχής, γι’ αυτό ήθελα να το κάνω όχι μόνο για μένα. Αποφασίσαμε να διοργανώσουμε τρεις εκδηλώσεις – δύο με την οικογένεια και μία με φίλους. Ήθελα μια ευκαιρία να μιλήσω σε όλους χωρίς να νιώθω υπερβολική.