Αν κάτι χαρακτηρίζει αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι η μάχη του χθες και του αύριο. Κάποιες φορές αυτή φαντάζει τόσο εύγλωττη στον αθλητισμό. Είναι δύο αντίρροπες δυνάμεις και μένει να φανεί ποια θα επικρατήσει. Εδώ, τα παραδείγματα δείχνουν πολλά και αξίζει κάποιος να τα δει, να εστιάσει σε αυτά.

Βλέπουμε τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον άσο που έχοντας συμπληρώσει τα 37 του χρόνια κάνει σαν παιδαρέλι που του έκλεψαν το παγωτό! Και ζητεί να του καταλογίσουν ένα γκολ κι ας μην το έβαλε αυτός, τρίχα του κεφαλιού του δεν ακούμπησε η μπάλα στη σέντρα-γκολ του Φερνάντες με την Πορτογαλία.

Ο Ντε Μπρόινε και όσα γίνονται στο Βέλγιο με τις ατάκες-μαχαιριές για γερασμένη ομάδα και τα σχετικά, έχουν προκαλέσει τριγμούς. Μια φουρνιά φαντάζει έτοιμη να φύγει, αλλά πού είναι αυτή που θα πάρει τη θέση της;

Ο Μέσι δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα απόψε με αντίπαλο ένα εξίσου… ταλαιπωρημένο παλικάρι, τον Λεβαντόφσκι. Αμφότεροι θέλουν να συνεχίσουν στο τουρνουά, ζουν το όνειρό τους και δεν θέλουν αυτό να τελειώσει πριν από τη στιγμή που αυτοί έχουν σκεφτεί ότι θα ολοκληρωθεί. Θα μείνει στη γιορτή ο Αργεντινός που παλεύει να αποτινάξει τα βάρη από πάνω του; Κι ο Λέβα από την άλλη, πρόκειται να γράψει ιστορία όπως στο παρελθόν άλλοι πολωνοί κυνηγοί που άφησαν εποχή;

Ο Καβάνι και ο Γκοντίν είναι οι κολόνες της Ουρουγουάης. Δεν λάμπουν όπως παλιά, παραμένουν όμως σημεία αναφοράς, όπως συμβαίνει και με τον Σουάρες αν και του λόγου του έρχεται από τον πάγκο. Στα μέχρι τώρα δύο παιχνίδια που έδωσε η Σελέστε στο τουρνουά, το σύνολο δεν έλαμψε. Το αντιλαμβάνονται όλοι. Οχι πολλές καλές στιγμές στην επίθεση γιατί τα χρόνια και η φρεσκάδα περνούν για όλους…

Πότε είδαμε μια αληθινά απαιτητική Ουρουγουάη; Οταν ο τόσο ταλαντούχος Βαλβέρδε με το αδιάκοπο τρέξιμο και τις επινοήσεις στη μεσαία γραμμή, βρήκε επιτέλους συμπαράσταση. Ναι, αυτό το εύρημα που ονομάζεται Πελίστρι παραλίγο το βράδυ της Δευτέρας να κάνει τη ζημιά τους Πορτογάλους, ωστόσο δεν πρόλαβε. Εφερε αναστάτωση, είχε διάθεση και παρουσίασε ντρίμπλες που αρέσουν στο κοινό, η νίκη όμως πήγε στον Σάντος. Αν όμως τα… φρέσκα πόδια έπαιζαν από την αρχή στο κρίσιμο παιχνίδι;

Οπως αυτά που γέμισαν την ενδεκάδα της Ισπανίας και το συγκρότημα του Λουίς Ενρίκε κλέβει τις εντυπώσεις με το στυλ παιχνιδιού του.

Οι παίκτες που έχουν κάνει τα χιλιόμετρά τους και όσοι τώρα εκκινούν τη σταδιοδρομία ή έχουν δίψα και ζητούν να πάρουν τα ηνία. Ποιοι θα προχωρήσουν; Να ένα διαφορετικού τύπου κουίζ για το Παγκόσμιο Κύπελλο που βρίθει εκπλήξεων και ανατροπών.