Και αίφνης μας προέκυψε το ζήτημα Βαγιαννίδη που κοντεύει να ξεπεράσει το Κυπριακό, το Μεσανατολικό, το Μακεδονικό και δεν συμμαζεύεται…

Ανοιξε κανονικό debate για το εάν έπραξε ορθώς ή έσφαλε ο ποδοσφαιρικός νεοσσός, που αποφάσισε να βγει από το πράσινο μαντρί με την προσδοκία να μην τον φάει ο λύκος!

Βεβαίως προτού κριθεί η απόφασή του, τίθεται ένα άλλο ερώτημα και θα το διατυπώσω όπως ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον, στις 7 Μαρτίου του 2001, όταν είδε έναν (άγνωστο σε αυτόν) πρόγονο του Βαγιαννίδη που τότε ήταν ακόμα αγέννητος, στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού…

«Who is Giourkas?» αναφώνησε έμπλεος κατάπληξης ο προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την ίδια απορία έχει τώρα και η ελληνική πιάτσα…

Ποιος είναι αυτός ο Βαγιαννίδης που προκάλεσε τόσο ντόρο;

Παρεμπιπτόντως ο Φέργκιουσον έλαβε μια πληρωμένη απάντηση διότι στο 24ο λεπτό εκείνου του ματς ο Γιούρκας (Σεϊταρίδης) κεραυνοβόλησε τον Μπαρτέζ και άνοιξε το σκορ για τους Πράσινους, στον πάγκο των οποίων καθόταν ο πατέρας του έτερου Καππαδόκη, του Κώστα Αποστολάκη.

Ο Στράτος ντε!

Δεν ξέρω εάν όλη αυτή η φασαρία με τα δυο παιδιά και κυρίως με τον Βαγιαννίδη ανταποκρίνεται στα 15 λεπτά δημοσιότητος που έταξε στον καθένα μας ο Αντι Γουόρχολ. Ελπίζω πως όχι και εύχομαι να βρουν τον δρόμο τους και να μη μετανιώσουν για την επιλογή τους, την οποία – ας μου επιτραπεί και χωρίς να ξέρω πολλά ντεσού – θεωρώ βιαστική.

Δεν πρόλαβαν να ανδρωθούν, να παίξουν και να τους μάθει ο κόσμος, αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα: προφανώς όσα ξέρει ο νοικοκύρης (και ο γονιός και ο ατζέντης) δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος! Οι δυο δεξιοί οπισθοφύλακες (ο 21χρονος Αποστολάκης με 497 λεπτά σε έξι αγώνες του φετινού πρωταθλήματος και ο 19χρονος Βαγιαννίδης με 61 λεπτά και ένα γκολ σε μια εμφάνιση) δεν είναι οι μόνοι, ούτε οι πρώτοι, ούτε καν οι νεαρότεροι έλληνες ποδοσφαιριστές που την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Δεν θα είναι ούτε οι τελευταίοι, θαρρώ… Τα υπόλοιπα θα τα βρει η υπηρεσία ένθεν και ένθεν…