Σε αυτήν τη συγκυρία «δεν είναι σωστό να μιλάμε για προδοσία» είπε ο Νίκος Δένδιας αναφερόμενος στη Συμφωνία των Πρεσπών. Συνεχίζοντας ο υπουργός Εξωτερικών, ανέφερε ότι αυτά, «γίνονται στο πλαίσιο ενός οξύτατου πολιτικού λόγου, όχι παραδεκτού κατά την άποψή μου, αλλά δεν χρειάζεται κανείς ούτε να τα υιοθετεί, ούτε να τα διατηρεί σαν πολιτική παρακαταθήκη».

Τα τελευταία χρόνια έχουμε ακούσει πάρα πολλά από τους πολιτικούς μας όλων των αποχρώσεων για σειρά θεμάτων και κορυφαίο το μνημόνιο.

Και τι δεν ειπώθηκε με αποκορύφωμα ακραίους χαρακτηρισμούς που δεν έχει νόημα να επισημανθούν. Εξάλλου ο μεγάλος επώδυνος μνημονιακός κύκλος έκλεισε και ας μάθουμε όλοι από τα λάθη.

Μεγάλος ο κατάλογος και αρκετά τα παραδείγματα, ενώ διαπιστώνεται στην πράξη ότι πολλά που λέγονται από τα προεκλογικά μπαλκόνια μετά ξεχνιούνται.

Αρκετές υποσχέσεις μένουν στο συρτάρι και ακόμα και μεγαλόστομες διακηρύξεις για ριζικές αλλαγές που κρίνονται αναγκαίες απλά δεν υλοποιούνται με διάφορα προσχήματα.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πολιτικοί μας, αν και όφειλαν, δεν είχαν ιδέα πως λειτουργεί το Κράτος που κλήθηκαν να διοικήσουν με εντολή του ελληνικού λαού.

Και εκεί κάπου χάνεται το παιχνίδι, καθώς άλλο οι ανέξοδες υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια και άλλο όταν έρχεται η ώρα της εφαρμοσμένης πολιτικής.

Και όπως λέει και ο λαός μας, «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες». Και αυτό ισχύει για όλους, αλλά περισσότερο για τους πολιτικούς που διαμορφώνουν κλίμα και καλλιεργούν προσδοκίες.