Οσο και αν οι ιδέες και οι σκέψεις αποτελούν παράγοντα των πραγμάτων, μόνο τα γεγονότα αναδεικνύονται σε καθοριστική αφετηρία για την πολιτική πράξη.

Τέτοια αφετηρία είναι και η αρνητική επίδοση του κυβερνητικού κόμματος στις ευρωεκλογές. Η λαϊκή ισχυρή αποδοκιμασία τοποθετεί τον ΣΥΡΙΖΑ στον δρόμο της τελικής φθοράς του. Αυτή η φθορά, αναπόδραστη πλέον, θα είναι παρατεταμένη και θα συντελείται επιδεινούμενη στη φάση που ακολουθεί.

Αυτή η λαϊκή ψήφος είναι πέρασμα από τη φαντασία της αόριστης εικόνας για τον ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματική κρίση του.

Οι κυβερνητικοί επιδίωξαν την αποδοχή του συστήματος ιδεών τους. Επιχείρησαν επίμονα και πειθαρχημένα να επιβάλουν το πνεύμα τους. Πάσχισαν με όλους τους διαθέσιμους τρόπους να υιοθετήσει το κοινωνικό σώμα τις πρακτικές τους. Τις πρακτικές που απορρέουν από αυτό το έντονα ιδεολογικά χρωματισμένο σύστημα ιδεών και επιλογών.

Μέσα σε όλα αυτά διεκδίκησαν αυτονόητη υπεροχή, προβάδισμα ιστορικό έναντι των κοινών θνητών, πρωτοπορία αλαζονική απέναντι σε συνθήκες και ανθρώπους.

Το επίτευγμα της ακατανοησίας των κυβερνητικών, που η ιδεολογική και πολιτική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης επέτρεψε να εγκατασταθεί, έγινε γι’ αυτούς προστατευτική ομίχλη και αποπροσανατολιστική σύγχυση. Οι κυβερνητικοί ανεμπόδιστοι έλεγαν κάθε φαντασία για τον εαυτό τους.

Η μικρή εξέγερση στην κάλπη γίνεται πνοή ανέμου που απομακρύνει αιφνίδια και απρόβλεπτα την ακατανοησία, τη σύγχυση και τη φροντισμένη περιβολή.

Η μικρή εξέγερση στην κάλπη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είναι, γίνεται, η αφετηρία αναστοχασμού και ανάπλασης. Κάθε φορά που τίθεται σε κίνηση αυτός ο αμείλικτος μηχανισμός του αναστοχασμού και της ανάπλασης των δεδομένων και της εμπειρίας, εκεί αφήνει την τελευταία της πνοή η εξουσία.

Μετά το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής, όλα θα αναγνωστούν από την αρχή. Θα επανέλθουν στη μνήμη, θα τεθούν υπό την κρίση των γεγονότων, θα φωτιστούν από τη λαϊκή αποδοκιμασία. Αυτό που είχε αποκρυφτεί θα γίνει γνωστό, αυτό που είχε μεταμφιεστεί θα απογυμνωθεί.

Ο αναστοχασμός και η ανάπλαση μπαίνουν στην υπηρεσία της συνειδητοποίησης. Ποτέ πια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι αυτό που ήταν. Τώρα η ζωή αποσυναρμολογεί το ψεύδος. Η λαϊκή ψήφος αμφισβητεί την επίπεδη γη.

Τώρα πια εύκολα θα κατανοηθεί ότι το «ή εμείς ή αυτοί» δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά το υπόστρωμα μιας προμελετημένης αυταρχικής διακυβέρνησης.

Τώρα θα είναι πιο καθαρό το νόημα της πρότασης «ανήκουμε στην καλή πλευρά της Ιστορίας» ως διεκδίκηση κυριαρχίας και αυτοδίκαιης επικράτησης, πέραν και υπεράνω των «κακών» άλλων.

Τώρα πια δεν θα απομένει καμιά αμφιβολία για το πολιτικό σχέδιο καθολικού ελέγχου της κοινωνίας, που κοιμάται στην πρόταση «πήραμε την κυβέρνηση, δεν πήραμε την εξουσία».

Μετά την αποδοκιμασία της Κυριακής, η φαντασία της αδιατάρακτης κυριαρχίας του ΣΥΡΙΖΑ συναντά το τέλος της. Ο αναστοχασμός αποσυνθέτει και ανασυνθέτει, η ανάπλαση ξαναχτίζει τις παραστάσεις με νέο τρόπο.

Στον καρποφόρο τόπο της νέας, δειλής αυτής συνειδητοποίησης αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία πνοή του.

Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.

Headlines