Από πιτσιρικάς, βιώνοντας τα πέτρινα χρόνια του Ολυμπιακού, έμαθα πως δεν μπορεί να υπάρχει κάτι λιγότερο από τις νίκες και τους τίτλους για τον Ολυμπιακό. Η πίεση στον Ολυμπιακό είναι αφόρητη, δεν την συναντάς πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Καλώς ή κακώς έτσι είναι ο Ολυμπιακός.

Με αυτές τις συνθήκες κρίθηκαν πολλοί στον Ολυμπιακό χρόνια και χρόνια. Κάποιοι δίκαια, κάποιοι άδικα. Ο Ολυμπιακός φέτος δημιουργεί κάτι καινούργιο, νέα ομάδα από την αρχή σε συντριπτικό ποσοστό.

Μέσα σε πέντε μέρες έδωσε δύο δύσκολα ματς. Μέχρι την περασμένη Κυριακή μετρούσε μόνο νίκες στο πρωτάθλημα και ήταν αήττητος στην Ευρώπη. Τώρα, λίγες μέρες πριν το νέο μεγάλο ματς στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ μετράει δύο σερί ήττες. Οι ήττες φέρνουν γκρίνια, φέρνουν τους… προπονητές του καναπέ στο προσκήνιο.

Βλέποντας το «δέντρο», τα συγκεκριμένα αποτελέσματα δηλαδή και μόνο, οδηγούνται κάποιοι στο συμπέρασμα πως υπάρχει πρόβλημα. Αν δεις το «δάσος» κατά την ταπεινή μου γνώμη τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ναι, σωστά ο Μαρτίνς είπε πως είναι καλό που ο κόσμος στηρίζει την ομάδα ακόμη και μετά από ήττες, όμως πρέπει πλέον η ομάδα να γυρίσει στις νίκες.

Διαβάστε περισσότερα εδώ