Θεσσαλονίκη δεν ανέβηκα για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια σε περίοδο εγκαινίων της Εκθεσης. Ακόμη και επί ΣΥΡΙΖΑ δήλωνα «παρών», έστω και υπό συνθήκες… παρανομίας, μη και με πάρει κανένα «κακό» μάτι, από τα τόσα που κυκλοφορούν ανάμεσά τους.

Φέτος δεν ανέβηκα. Υποχρεώσεις, της κατηγορίας «ανειλημμένες», με κράτησαν «κάτω». Αλλά βρίσκονταν εκεί πολλοί και διάφοροι φίλοι μου. Γηγενείς και εξ Αθηνών. Στις διηγήσεις αυτών θα βασιστώ για να περιγράψω ό,τι κατά τη γνώμη μου έχει μιαν αξία να αναφερθεί, από την «τριήμερη» στη Σαλονίκη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ