Η είδηση του θανάτου του Μάνου Ελευθερίου σκόρπισε θλίψη σε όλους τους Έλληνες.

Ένας τεράστιος δημιουργός μα πάνω απ’ όλα ένας υπέροχος άνθρωπος  (όπως έχουν να λένε όσοι μίλησαν έστω και μια φορά μαζί του) έφυγε από την ζωή. Κίνησε για το μακρινό ταξίδι αφήνοντας το πορτόνι της ζωής.

Ο χαμός του κάνει φτωχότερα τα ελληνικά γράμματα. Κάνει φτωχότερο τον ελληνικό πολιτισμό. Ένας άνθρωπος που έγραψε ύμνους για την ζωή, για την ελευθερία, για την δημοκρατία και για τον κάματο των απλών ανθρώπων. Ένας ποιητής που με τα λόγια του κατάφερε να θεριέψει τα συναισθήματα όλων των Ελλήνων. Μια εκπληκτική προσωπικότητα από αυτές που θαρρείς ότι γεννιούνται μια φορά κάθε εκατό χρόνια. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος την απώλεια για την χώρα μας.

«Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει». Και τι να πεις και ποιους στίχους του ποιητή να σύρεις στη μνήμη σου για το αντίο στον Ελευθερίου. Τα πουλιά του κάτω κόσμου Μάνο, σου κεντούν μια φορεσιά. Εσύ τα γραψες τούτα τα μεγάλα λόγια για να τα τραγουδήσει όλη η Ρωμιοσύνη. Εσύ που μίλησες με μαλαματένια λόγια.

«Πως το φεραν λοιπόν η μοίρα και τα χρόνια, να μην ακούσεις ένα ποιητή». Κι όμως εμείς ακούσαμε εσένα Μάνο. Και ο πνευματικός πλούτος που αφήνεις πίσω αποτελεί μνημείο πολιτισμού και συνάμα ευγένειας.

Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της χώρας «έφυγε» και δεν είναι πια μαζί μας.

Άγιος Ιούλιος Μάνο, όχι μόνο Φεβρουάριος.

Ειδήσεις Σήμερα: