Ο πολυαναμενόμενος και πολυδιαφημισμένος τελικός κυπέλλου ανήκει πια στο παρελθόν. Με την ομάδα που τον ήθελε περισσότερο να τον κατακτά. Δεν σηκώνει ιδιαίτερη κουβέντα το ποιος άξιζε αυτό το κύπελλο, αφού στο γήπεδο εμφανίστηκε το βράδυ του Σαββάτου μονάχα ο ΠΑΟΚ. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης ήταν πιο αποφασισμένη και «διψασμένη» από την ΑΕΚ και δικαίως κατέκτησε το τρόπαιο.

Αυτή η ήττα και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, εκτιμώ ότι μπορεί να κάνει καλό στην Ένωση. Κυρίως σε ότι έχει να κάνει με την επόμενη μέρα. Η προσγείωση στην πραγματικότητα ήταν απότομη αλλά απαραίτητη. Η πρωταθλήτρια Ένωση έχει δρόμο για να δημιουργήσει το σύνολο που απαιτείται ώστε να διατηρηθεί στην κορυφή και ο τελικός του κυπέλλου, αποτέλεσε ένα μάθημα για τα παραπάνω.

Η ΑΕΚ δεν παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων μόνο αγωνιστικά. Όπου οι επιλογές του Μανόλο Χιμένεθ ήταν εκτός λογικής και έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο να έχει η Ένωση αυτή την τραγική εικόνα. Το ζήτημα για την ΑΕΚ ήταν και ψυχολογικό. Φάνηκε πως ο τρόπος να μείνουν πίσω οι πανηγυρισμοί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν υπήρχε κι αν δεν βρισκόταν ο Μπάρκας, τα πράγματα θα μπορούσαν εύκολα να είχαν… ξεφύγει.

Τα όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ το βράδυ του Σαββάτου δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μειώσουν την τεράστια επιτυχία της ΑΕΚ φέτος. Πρωταθλήτρια είναι η Ένωση και μάλιστα με το σπαθί της. Κατακτώντας στο γήπεδο αυτό που όπως φάνηκε ήταν δικό της. Όπως έκανε και ο ΠΑΟΚ, για την δεύτερη τη τάξει διοργάνωση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με την χρονιά να κλείνει μάλλον με απονομή δικαιοσύνης, σε πρωτάθλημα και κύπελλο.

Headlines