Κυρίαρχα τα ερωτήματα των ημερών: Ποιοι και γιατί ενοχλούνται, πανικοβάλλονται αλλά και ασχημονούν, με τη σκέψη και μόνον, ότι με ένα δημοψήφισμα, δηλαδή με την κορυφαία αυτή έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, θα έμπαινε τελεία και παύλα στις κατά συρροήν ανόητες και αποκρουστικές οχλήσεις των γειτόνων μας του πολιτισμικά, ιστορικά και πολλαπλώς ασπόνδυλου κρατικού μορφώματος των Σκοπίων;

Χρειάζεται άραγε περίσσευμα φαιάς ουσίας για ν’ αντιληφθεί ακόμη και ο πιο απονήρευτος, ότι η λέξη «Μακεδονία», υπό οιονδήποτε σύνθετο γεωγραφικό ή άλλο προσδιορισμό, θα ισοδυναμούσε με επ’ άπειρον αναπαραγωγή των αβγών του φιδιού, στον κόρφο μιας Βαλκανικής χερσονήσου, που δεν λέει να ησυχάσει από τις ύπουλα προκατασκευασμένες διχόνοιες;

Η νέα δημοκρατικοφανής ηγεσία που διαδέχθηκε τον ταραξία των ισορροπιών Γκρουέφσκι στα Σκόπια, ενώ από τη μια προσφέρει κλαδί ελιάς στην Ελλάδα, από την άλλη δια του Σκοπιανού ΥΠΕΞ Νικολά Ντιμιτρόφ ζητεί κατάργηση της αποκλειστικής χρήσης του ονόματος «Μακεδονία», από τους Έλληνες, προκαλώντας επιπλέον, την ελληνική ευθιξία με τη δήλωσή του: «Είμαστε και θα παραμείνουμε Μακεδόνες και με τη μακεδονική γλώσσα μας».

Την απάντηση στον ισχυρισμό αυτό του Σκοπιανού ΥΠΕΞ την έχει ήδη δώσει, με μια ιστορική λακωνική ερώτηση που απηύθυνε ο Έλληνας Επίτροπος στην ΕΕ, για το προσφυγικό Δημήτρης Αβραμόπουλος, στις 31 Ιουλίου 2013, σε Σκοπιανό δημοσιογράφο, που αυτοπροσδιορίστηκε ως Μακεδόνας: «Αφού λες ότι είσαι από τη Μακεδονία, γιατί δεν μιλάς ελληνικά»; Και για να συνεχίσουμε αυτό το σημείωμα, επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα, για το ποιοι ζημιώνονται από μια ενδεχόμενη προσφυγή σε λαϊκό δημοψήφισμα, γιατί όχι και σε παλλαϊκά συλλαλητήρια για την ονομασία της FYROM, δεν έχουμε παρά να στιγματίσουμε την επιπολαιότητα προσώπων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα περιβεβλημένων με την τήβεννο πανεπιστημιακών διδασκόντων, (ονόματα δεν λέμε για να μη χαλάμε τις καρδιές μας), οι οποίοι, προκειμένου να προωθήσουν ένα ταπεινωτικό συμβιβασμό, για τη διαιώνιση της απόπειρας κατεδάφισης των πολιτισμικών μας κεκτημένων, αντιφάσκουν διότι από τη μία πλευρά τάσσονται υπέρ της εθνικής ομοψυχίας και από την άλλη εξαπολύουν αγενέστατες ύβρεις εναντίον εκείνων που τους καλούν σε συνεργασία για την τελική ονομασία της FYROM.

Συμπέρασμα: Τόσο το ατελείωτο αλυτρωτικό γαϊτανάκι των ανεκδιήγητων ηγεσιών των Σκοπίων, όσο και η αχαλίνωτη πολιτική διγλωσσία της κυβερνώσας Συριζαϊκής Βαβυλωνίας δεν παρέχουν την έστω και ελάχιστη διαπραγματευτική εγγύηση, για τον τερματισμό της αναζωπύρωσης ενός «Μακεδονικού» που εφευρέθηκε από τον Κυβερνο-Σύριζα ως αποπροσανατολιστικό άλλοθι για να συγκαλύψει το νέο μνημονιακό Βατερλό του.

Η μείζων αντιπολίτευση ας το καλοσκεφθεί επιτέλους, ότι η προσφορότερη λύση για τον τερματισμό της τεχνητής διελκυστίνδας του «Μακεδονικού» δεν είναι μόνον το ήδη εκπεφρασμένο «όχι» στις ταχυδακτυλουργίες του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσεχή συζήτηση του θέματος στη Βουλή, αλλά και η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, δια του δημοψηφίσματος. Και μάλιστα σήμερα, όπου η λαϊκή βούληση είναι καταγεγραμμένη στις δημοσκοπήσεις με ένα «όχι» σε ποσοστά πάνω από 70% σε  οποιαδήποτε μορφή του ονόματος «Μακεδονία», από οποιονδήποτε σφετεριστή ταραξία, που αντί να αναδιπλωθεί, στα δικά του καθόλα σεβαστά εθνοτικά σλαβικά του θέσμια, πυροβατεί στα αναμμένα κάρβουνα αλλότριων πολιτισμικών αξιών.

Δημοψήφισμα λοιπόν erga omnes! Έναντι όλων των εμπλεκομένων στην επίλυση ενός θέματος που δεν θα υφίστατο εάν επρυτάνευε στην ηγεσία των βόρειων γειτόνων μας η σύνεση.

in.gr

Headlines