Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος αναγνώστης του μπλογκ μου που δεν θα έχει παρατηρήσει ότι η χρονιά που μόλις τελείωσε ήταν εξαιρετικά ταραχώδης -στην Ελλάδα, την Ευρώπη και πιο πέρα.

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, η έκρηξη της πτήσης 9268 του Metrojet πάνω από το Σινά, η τρομοκρατική πράξη στη Σους της Τυνησίας, έδειξαν ότι οι συγκρούσεις που προέρχονται έξω από την Ευρώπη έχουν την ικανότητα να μας επηρεάζουν όλους. Το 2015, πληρώσαμε μεγάλο κόστος για τη συνεχιζόμενη αστάθεια γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Η άνευ προηγουμένου είσοδος μεταναστών στην Ευρώπη ήταν απλώς ένα ακόμη σύμπτωμα κρατικών αποτυχιών και συγκρούσεων, καθώς και της ανάπτυξης εξτρεμιστικών κινημάτων. Ακόμα πιο κοντά μας, είχαμε την ανάπτυξη της ρωσικής πολιτικής στην Ουκρανία, με την υβριδική σύγκρουση στις ανατολικές επαρχίες της χώρας και τη συνέχιση της παράνομης προσάρτησης της Κριμαίας.

Εδώ στην Ελλάδα, οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις μας θύμισαν πως η Αθήνα έδωσε στην Ευρώπη όχι μόνο την ιδέα της δημοκρατίας αλλά και μερικά είδη δραματικού λόγου. Η κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου στην αλλαγή του χρόνου εγγυήθηκε ότι το 2015 θα ήταν ενδιαφέρον, αλλά λίγοι, υποθέτω, φαντάστηκαν στο κατώφλι της νέας χρονιάς ότι θα είχαμε στην Ελλάδα δυο γενικές εκλογές, μια αγωνιώδη διαπραγμάτευση με τους διεθνείς πιστωτές, και ένα δημοψήφισμα. Η πολιτική αστάθεια συνεπαγόταν και την οικονομική αστάθεια: την κατάρρευση των εσόδων, μια επιστροφή στην ύφεση, την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων. Παρόλο που είδαμε το 2014 μια ήρεμη ανάκαμψη, η ελληνική οικονομία πέρσι έβαλε όπισθεν.

Είναι φανερό ότι τα διεθνή προβλήματα του 2015 δεν έχουν εξαφανιστεί. Περιμένουν, μάλλον, τις λύσεις τους το νέο έτος. Ο χρόνος μου θα συνεχίσει να μοιράζεται ανάμεσα στα κοινά μας ζητήματα εξωτερικών υποθέσεων και την βρετανική φροντίδα για τη διμερή μας σχέση με την Ελλάδα. Και βέβαια, αντιμετωπίζουμε και καινούργια θέματα. Μετά από μια θετική συζήτηση με τους ευρωπαίους ηγέτες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου του 2015, η βρετανική κυβέρνηση περιμένει μια επιτυχή έκβαση της επαναδιαπραγμάτευσής μας με τους ευρωπαίους εταίρους. Αυτή η επαναδιαπραγμάτευση θα οδηγήσει, είτε φέτος είτε το 2017, σε ένα βρετανικό δημοψήφισμα για την παραμονή μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτονόητο είναι πως διακυβεύονται πολλά.

Επομένως μού φαίνεται πως η Πρεσβεία μου δεν θα είναι λιγότερο απασχολημένη το 2016 απ’ ό,τι ήταν το 2015.

Για μένα προσωπικά, αυτή η χρονιά θα είναι και η τελευταία μου ως πρέσβη στην Ελλάδα. Ελπίζω και προσεύχομαι ότι, οποιαδήποτε κι αν είναι η πολιτική πρόγνωση, η αισιοδοξία και η ανάπτυξη θα ανθίσουν και θα μεγαλώσουν φέτος στην Ελλάδα.

Κατά τον 20ο αιώνα, η Ελλάδα επωφελήθηκε από μια αξιοσημείωτη εδαφική και οικονομική ανάπτυξη, παράλληλα με τραγικές εποχές δικτατορίας, κατοχής και εμφύλιου πολέμου. Μετά από το πραξικόπημα του Απριλίου του 1967 και τα χαμένα χρόνια της χούντας, ξαναχτίστηκε η χώρα, με την επανίδρυση μιας ανθεκτικής δημοκρατίας και την ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Είναι του συρμού πλέον να κατακρίνει κανείς τα επιτεύγματα της μεταπολίτευσης. Και βέβαια, η οικονομική, δημοσιοοικονομική και πολιτική κρίση που ξέσπασε το 2010 έδειξε τα ελαττώματα της δημοκρατίας που είχε αποκατασταθεί το 1974. Αλλά ας ελπίσουμε πως αυτά τα έξι τελευταία χρόνια υπήρξαν, αν μη τι άλλο, ένα καλό σχολείο για όσους διαμορφώνουν πολιτικές και έχουν την ευθύνη των πολιτικών αποφάσεων στον τόπο.

Αν το 2016 μπορέσει να γίνει μια χρονιά δημοσιοοικονομικής και πολιτικής σταθερότητας, καθώς και κανονιστικής βελτίωσης, υπάρχει ιδιαίτερη βάση αισιοδοξίας. Αν η Ελλάδα μπορέσει να απελευθερωθεί από τα γραφειοκρατικά φορτία, από την οχλαγωγία των κατεστημένων συμφερόντων και το νεκρό χέρι του πελατειακού κράτους, γιατί δεν θα έπρεπε ο ελληνικός λαός να αποδειχθεί, όπως αποδείχθηκε και το παρελθόν, δημιουργικός και επιχειρηματικός, αφοσιωμένος στην ελεύθερη ανάπτυξη και προκοπή για κάθε πολίτη ξεχωριστά και για την κοινωνία στο σύνολό της; Αν η Ελλάδα μπορέσει να μεταρρυθμιστεί με πολιτικές που έχουν δουλέψει κι αλλού, γιατί δεν θα έπρεπε να γίνει ένας καινούργιος πόλος έλξης για τις άμεσες ξένες επενδύσεις;

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτά είναι μεγάλα ερωτήματα, και υπάρχουν στιγμές που αμφιβάλλω κι εγώ για το πώς θα απαντηθούν. Αλλά, όσον αφορά την Ελλάδα, παραμένω ούτως ή άλλως αισιόδοξος και προσπαθώ να ενισχύσω και την αισιοδοξία των άλλων.

Εύχομαι λοιπόν σε όλους μου τους αναγνώστες Καλή Χρονιά με ειρήνη, ανάπτυξη, ευημερία και ελπίδα.

Τζων Κίττμερ

4 Ιανουαρίου 2016

Ειδήσεις Σήμερα: