Μετά και την 3η αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ, ανάθεμα αν θυμάμαι κάτι το αξιοσημείωτο από πλευράς θεάματος.

Τρεις αγωνιστικές που πέρασαν σαν να μην έγιναν ποτέ και αν δεν υπήρχαν και οι γκέλες των λεγόμενων «μεγάλων» θα μιλούσαμε για το πιο αδιάφορο ξεκίνημα πρωταθλήματος ever.

Τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά γήπεδα είναι γεμάτα και το θέαμα ρέει… άφθονο, στην Ελλάδα, η μοναδική αγωνία που έχουμε κάθε που πλησιάζει το Σαββατοκύριακο, είναι να δούμε «που θα πέσει περισσότερο ξύλο» και «σε ποιο ματς θα γίνουν τα περισσότερα διαιτητικά λάθη».

Και φυσικά, κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, τη στιγμή που στην Ισπανία, στην Ιταλία και στη Γερμανία δεν έχουν τίποτα… καλύτερο να κάνουν από το να παίζουν μπάλα, (πρωτάθλημα ή Κύπελλο), οι ελληνικές ομάδες έχουν βρει κάτι πιο ενδιαφέρον: Να ασχολούνται με το ποιον διαιτητή θα «φάνε» αυτή την εβδομάδα.

Με τις ανακοινώσεις να πέφτουν σύννεφο, τις συναντήσεις με την ΕΠΟ για την «καρατόμηση» των ρέφερι να διαδέχονται η μία την άλλη και με τους προέδρους να βγάζουν διαγγέλματα.

Αλλά ας μη γελιόμαστε, αυτό το πρωτάθλημα μας αξίζει.

Σε μια χώρα που αναγκάζει μια ομάδα της να ψάχνει γήπεδο να αγωνιστεί, επειδή μέχρι πριν λίγες μέρες ο χλοοτάπητας του ΟΑΚΑ θύμιζε χωράφι.

Σε μια χώρα που ο «μόνιμος» πρωταθλητής της τα τελευταία χρόνια, μένει εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων από τον Αύγουστο.

Σε μια χώρα που ο νταμπλούχος της φεύγει ικανοποιημένος από το Καμπ Νου γιατί έφαγε… μόνο πέντε.

Συγγνώμη, αλλά για τα παραπάνω, δε νομίζω να φταίει η διαιτησία. Και ούτε πρόκειται να αλλάξει κάτι από αυτά, αν διαγραφούν από τους πίνακες οι κάθε Δαλούκες και οι κάθε Κουκουλάκηδες.

Καλό θα ήταν λοιπόν, οι ομάδες να κοιτάξουν και λίγο την αγωνιστική τους… καμπούρα, πριν τα φορτώσουν όλα στα… κοράκια.

Κατανοητή και δεκτή η κάθε προσπάθεια εξυγίανσης της διαιτησίας, ωστόσο, οι πρόεδροι των ομάδων δεν πρέπει να ξεχνούν ότι στην τελική, για τον κόσμο το ζητούμενο είναι ένα: «Εμείς, πότε θα δούμε μπάλα;»

Παναγιώτης Πέππας

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: