Η πρώτη φορά στον οδοντίατρο

Πολλοί γονείς ρωτούν πότε θα πρέπει να εξεταστεί το μωρό από τον οδοντογιατρό.
Η απάντηση είναι απλή: όταν αρχίσει να βγάζει τα πρώτα του δοντάκια. Αυτό συμβαίνει συνήθως μεταξύ του έκτου και του δωδέκατου μήνα. Ο πιο σημαντικός λόγος για την πρώτη του επίσκεψη είναι κυρίως η δημιουργία ενός πρακτικού προληπτικού προγράμματος σε συνεργασία με τους γονείς. Είναι σημαντικό να εξεταστεί το μωρό όσο το δυνατόν νωρίτερα από τον οδοντίατρο. Αυτό ισχύει διότι τα οδοντιατρικά προβλήματα του μωρού μπορεί να ξεκινήσουν από πολύ μικρή ηλικία. Το πιο κοινό και επικίνδυνο πρόβλημα είναι η τερηδόνα, λόγω του μπιμπερό. Το μωρό σας διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να τερηδονιστούν τα δοντάκια του, αν θηλάζει συνεχώς από το μπιμπερό γάλα και χυμούς. Ένα ακόμα ενοχλητικό πρόβλημα είναι οι ερεθισμοί που παρουσιάζονται στα ούλα των παιδιών. Πολλά από τα παιδιά ηλικίας δύο έως τριών ετών παρουσιάζουν τέτοιες ενοχλήσεις, γι’ αυτό και κρίνεται απαραίτητο το παιδί να συνηθίσει τις τακτικές επισκέψεις στον οδοντογιατρό. Συζητήστε με τον οδοντογιατρό σας αν το παιδί παίρνει τη σωστή ποσότητα φθορίου για την προστασία των δοντιών του από την τερηδόνα. Πολύ σημαντική είναι η εκπαίδευση στο καθάρισμα των δοντιών του μωρού σας. Η στοματική υγιεινή του μωρού αρχίζει αμέσως μόλις βγουν τα πρώτα του δοντάκια. Στην αρχή χρησιμοποιήστε ένα βρεγμένο μαλακό βαμβακερό πανάκι ή μία γάζα, για να καθαρίζετε τα ούλα και τα πρώτα του δοντάκια. Αργότερα μπορείτε να χρησιμοποιείτε μία παιδική οδοντόβουρτσα χωρίς οδοντόπαστα. Θυμηθείτε ότι από εσάς εξαρτάται η στοματική υγιεινή του παιδιού σας, αφού εκείνα δεν είναι ικανά μέχρι την ηλικία των τεσσάρων, πέντε ετών να καθαρίζουν μόνα τους σωστά τα δόντια.

Τα πρώτα δοντάκια

Η εμφάνιση των πρώτων παιδικών δοντιών αρχίζει μεταξύ του έκτου και του δέκατου μήνα και συνεχίζεται μέχρι τον τρίτο χρόνο. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα ούλα του παιδιού μπορεί να είναι διογκωμένα και κόκκινα από την πίεση που ασκούν τα δόντια που πρόκειται να ανατείλουν. Αυτό προκαλεί πόνο και εκνευρισμό στο παιδί. Ανακούφιση στον πόνο μπορούν να δώσουν τα ειδικά σχεδιασμένα πλαστικά παιχνίδια, τα οποία εξασκούν πίεση και προκαλούν αποσυμφόρηση της περιοχής, όταν τα δαγκώνει το παιδί. Τα παιχνίδια αυτά βγαίνουν σε διάφορα σχήματα, ενώ άλλα μπορούν να μπουν στο ψυγείο, έτσι ώστε το παιδί να τα μασά κρύα. Για την αποσυμφόρηση της περιοχής, μπορεί και η μητέρα να χρησιμοποιεί ένα κρύο πανάκι με το οποίο θα τρίβει τα ούλα, όταν το μωρό παραπονιέται. Παρακάτω είναι ένας εύχρηστος πίνακας σχετικά με το πότε ανατέλουν τα παιδικά δόντια

Το πιπίλισμα και πώς να το σταματήσετε

Γενικά, ο θηλασμός είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό αντανακλαστικό που παρατηρείται κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του μωρού. Είναι ένας τρόπος με τον οποίο το μωρό έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον και ειδικά με τη μητέρα. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό το μωρό πιπιλίζει το δάχτυλό του ακόμα και μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Κατά το πρώτο έτος της ζωής του μωρού, η τάση του θηλασμού είναι έντονη, ενώ κατά το δεύτερο αυτή εξασθενεί και το μωρό στρέφει την προσοχή του προς το περιβάλλον του. Κατά τα δύο έως τρία πρώτα χρόνια της ζωής του, δεν θα πρέπει να ανησυχείτε και να δίνετε ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός αυτό, δεδομένου ότι τα δοντάκια του μωρού επηρεάζονται μόνο προσωρινά. Έπειτα όμως από το τρίτο
ή τέταρτο έτος, η κατάσταση γίνεται πιο σοβαρή και το στοματογναθικό σύστημα
του παιδιού βλάπτεται σε σημαντικό βαθμό. Για παράδειγμα, τα μπροστινά του δόντια
μπορεί να βγουν προς τα έξω, η υπερώα του (ουρανίσκος) να γίνει γωνιακή, με
αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προβλήματα συνωστισμού και σύγκλισης. Εάν δεν επισκεφθούμε εγκαίρως τον οδοντίατρο, ο οποίος θα πραγματοποιήσει έλεγχο, το παιδί πιθανόν να αποκτήσει μεγάλη οδοντοστοματική ανωμαλία, που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την ορθοδοντική. Τα περισσότερα παιδιά σταματούν τη συνήθεια του θηλασμού από μόνα τους, ενώ άλλα χρειάζονται τη βοήθεια του οδοντιάτρου και φυσικά τη δική σας. Συνήθως, η προσκόλληση στο στάδιο του θηλασμού αποδίδεται σε συναισθηματικές διαταραχές του ψυχικού κόσμου του παιδιού. Γι’ αυτό, όταν το παιδί είναι σε ηλικία που καταλαβαίνει, τόσο εσείς όσο και ο οδοντίατρος πρέπει να το προσεγγίσετε φιλικά, προκειμένου να το ενημερώσετε πλήρως σχετικά με τις πιθανές συνέπειες της συνήθειάς του. Αν όμως το παιδί δεν μπορεί ή δεν είναι πρόθυμο να συνεργαστεί, τότε αναλαμβάνει ο οδοντίατρος να διακόψει το πιπίλισμα, χρησιμοποιώντας ορισμένα απλά μηχανικά μέσα αναστολής, όπως μία υπερώια πλάκα με κιγκλίδωμα. Ο θηλασμός του δαχτύλου και της πιπίλας έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στα δόντια. Πιστεύεται όμως ότι είναι προτιμότερο να συνηθίσει το μωρό να χρησιμοποιεί πιπίλα, παρά να θηλάζει το δάχτυλό του, γιατί η χρήση της διακόπτεται πιο εύκολα από ό,τι ο θηλασμός του δαχτύλου.

health.in.gr