Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Η 12η Οκτωβρίου του 1990 σήμαινε πολλά για τον γερμανό πολιτικό

«Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιστρέφεις στη ζωή» ήταν τα πρώτα λόγια του τότε υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, λίγα 24ωρα μετά την παρ’ ολίγον δολοφονική επίθεση εναντίον του, στις 12 Οκτωβρίου του 1990.

Ο Σόιμπλε έκτοτε θα μάθαινε να ζει επάνω σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε να συμβεί. Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στους Financial Times, «δεν ήξερα εάν ήθελα να ξυπνήσω (από το τεχνητό κώμα), εάν αυτό σήμαινε ότι από εδώ και πέρα θα χρησιμοποιώ αναπηρικό καροτσάκι».

Εκείνη τη στιγμή, τα λόγια της κόρης του Christine τον χτύπησαν σαν κεραυνός. «Μου είπε: ‘ξέρεις τι γίνεται έξω; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι προσεύχονται για εσένα;’. Και σκέφτηκα καλύτερα να μην πω τίποτα άλλο».

Η επίθεση του έδωσε ένα σημαντικό μάθημα. «…μου έδειξε ότι από το ένα δευτερόλεπτο στο άλλο, τα πάντα μπορούν να αλλάξουν. Ακόμη και στο δρόμο για το γραφείο, όλα μπορούν να εξελιχθούν διαφορετικά. Έτσι είναι η ζωή».

Δέχτηκε δύο σφαίρες, η μία στο μάγουλο και η άλλη στην σπονδυλική στήλη

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άφησε την τελευταία του πνοή, το βράδυ της 26ης Δεκεμβρίου του 2023. Πέρα από την επιβλητική του παρουσία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας του, η παρ’ ολίγον δολοφονική επίθεση που δέχτηκε θα τον στιγμάτιζε για πάντα.

Ο προεκλογικός αγώνας

Τον Οκτώβριο του 1990 η Γερμανία βρισκόταν σε προεκλογικό «πυρετό».

Στις 2 Δεκεμβρίου θα διεξάγονταν οι πρώτες εκλογές μετά τη γερμανική ενοποίηση, τις οποίες είχε προκηρύξει ο χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, ο αρχιτέκτονας της γερμανικής ενοποίησης, ελπίζοντας σε μια θριαμβευτική επικράτηση της κεντροδεξιάς κυβερνητικής συμμαχίας, που την αποτελούσαν οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU), οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας (CSU) και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP).

«Ακόμη και στο δρόμο για το γραφείο, όλα μπορούν να αλλάξουν»

Ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Κολ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ένας 48χρονος πρώην εφοριακός περιόδευε στην εκλογική του περιφέρεια στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Βάδης – Βυρτεμβέργης, διεκδικώντας μια ακόμη επανεκλογή στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Είχε εκλεγεί πρώτη φορά το 1972, σε ηλικία 30 ετών.

Το βράδυ της 12ης Οκτωβρίου βρέθηκε στο Όπεναου, ένα όμορφο κεφαλοχώρι στο Μέλανα Δρυμό, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία, που ψηφίζει παραδοσιακά Χριστιανοδημοκράτες.

Ανάμεσα στους 300 ενθουσιώδεις ψηφοφόρους του που πήγαν στην τοπική μπιραρία για να τον ακούσουν βρισκόταν και ο παραλίγο δολοφόνος του.

«Αρχικά νόμιζα ότι έσκασαν δύο μπαλόνια»

Γύρω στις 10 το βράδυ, και μετά το τέλος της ομιλίας του, ο Σόιμπλε άρχισε να συνομιλεί χαλαρά με τους ψηφοφόρους του.

Τότε, ο 31χρονος βοηθός τοπογράφου Ντίτερ Κάουφμαν έβγαλε από το δερμάτινο μπουφάν του ένα 38άρι περίστροφο τύπου Smith & Wesson και πυροβόλησε τρεις φορές προς το μέρος του Σόιμπλε.

«Σωριάστηκε και ψέλλιζε ότι δεν αισθάνεται το πόδι του»

Δύο από τις σφαίρες πέτυχαν τον Σόιμπλε, η μία στο δεξί μάγουλο και η άλλη στη σπονδυλική στήλη, ενώ η τρίτη τραυμάτισε έναν από τους σωματοφύλακές του.

Ο δημοσιογράφος και φίλος του Χανς-Πέτερ Σιτζ, που ήταν παρών, ανακαλεί στη μνήμη του το περιστατικό: «Αρχικά νόμιζα ότι έσκασαν δύο μπαλόνια, που ήταν άφθονα στην αίθουσα, μέχρις ότου είδα τον Σόιμπλε να σωριάζεται δίπλα μου και να ψελλίζει ότι δεν αισθάνεται το πόδι του».

Η έξοδος από το νοσοκομείο

Ο αιφνιδιασμός της αστυνομίας ήταν πλήρης, καθώς δεν μπόρεσε να προστατεύσει τον γερμανό πολιτικό. Η γερμανική αστυνομία είχε και ένα άλλο λόγο να φρουρεί στενά τον Σόιμπλε, καθώς λίγους μήνες πριν είχε πέσει θύμα απόπειρας δολοφονίας και ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία Όσκαρ Λαφοντέν.

Ο Σόιμπλε μεταφέρθηκε αμέσως στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Φράιμπουργκ, όπου ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου των γιατρών για να τον κρατήσουν στη ζωή.

Το κατάφεραν, αλλά με τίμημα να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του σε αναπηρική πολυθρόνα.

Η δεύτερη σφαίρα που έπληξε τη σπονδυλική του στήλη είχε κάνει όλη τη ζημιά.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν μπορούσε πλέον να παίζει τένις και ποδόσφαιρο και να κάνει σκι, τρία σπορ που τόσο αγαπούσε.

Η σχιζοφρένεια, η αθώωση και η συγχώρεση

Ο δράστης της επίθεσης Ντίτερ Κάουφμαν ήταν γιος του δημάρχου της περιοχής και στα νιάτα του, θέλοντας να αναζητήσει την προσωπική του ελευθερία και την αυτοεπιβεβαίωση, έφυγε από τη Γερμανία και έζησε πολλά χρόνια στην Ασία. Η επαφή του με τον κόσμο των ναρκωτικών του δημιούργησε ψυχολογικά προβλήματα.

Στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν δήλωσε ότι ήθελε να εκδικηθεί το γερμανικό κράτος για τον «ψυχολογικό και σωματικό τρόμο» που του ασκούσε και επέλεξε ως προσωποποίησή του τον  Σόιμπλε.

Το Μάιο του 1991 προσήχθη σε δίκη, αλλά κρίθηκε ανίκανος για τον καταλογισμό της πράξης του, επειδή έπασχε από βαριάς μορφής σχιζοφρένεια. Κλείστηκε σε ψυχιατρείο και αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους το φθινόπωρο του 2004.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εξελέγη πανηγυρικά βουλευτής στις εκλογές της 2ας Δεκεμβρίου 1990 και συνέχισε την πολιτική του καριέρα από το αναπηρικό καροτσάκι του.

Η δημοφιλία του αυξήθηκε κατακόρυφα στις 12 Οκτωβρίου 1995, όταν συγχώρεσε δημοσίως τον Κάουφμαν.