Να είσαι δήμαρχος είναι μια δύσκολη δουλειά. Πρέπει να ασχολείσαι –έτσι όπως είναι δομημένο το σύστημα- με όλα. Είναι τόσο ανθρωποκεντρικό το σύστημα που σε πιάνει αναγούλα. Όχι γιατί δεν συμπαθείς τους δημάρχους απλά διότι χωρίς αυτούς δεν μπορείς να κάνεις σχεδόν τίποτα. Οι λόγοι γνωστοί και αφορούν το ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό, την μη επαρκή σε πολλές περιπτώσεις τεχνογνωσία του μόνιμου προσωπικού και φυσικά την νοοτροπία όλων μας που θέλουν να έχουν μια σχέση με τον αρχηγό για να καυχιούνται πως έχουν διασυνδέσεις. Πάμε όμως παρακάτω στο θέμα μας. Γράφουμε στον υπότιτλο τι θα μπορούσαν να έχουν πράξει όλοι οι δήμοι της χώρας ώστε τα ζωάκια που κλήθηκαν να επιβιώσουν κυρίως σε τσιμεντουπόλεις με βασικούς εχθρούς τους εναποθητές φόλας και τους οδηγούς που κοτζάμ πεζούς δεν προσέχουν θα δώσουν μια για τα ζώα; Επειδή όμως είπαμε είναι δύσκολο να είσαι δήμαρχος και αυτό είναι γεγονός, δεν σημαίνει πως βασικά πράγματα δεν μπορούν να γίνουν. Η είδηση-ναι είναι είδηση μην γελιέστε- είπαμε ζούμε σε μια χώρα που η πλειοψηφία δεν συμπαθεί τα τετράποδα για να πιέζει κάθε μορφής εξουσία να τα φροντίζει, είναι πως ο δήμος Μεσσήνης εντάχθηκε στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα «Φιλόδημος ΙΙ» στο πλαίσιο της πρόσκλησης Χ, η πράξη «Κατασκευή και εξοπλισμός εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς» συνολικού προϋπολογισμού 744 χιλιάδων ευρώ. Μάλιστα το έργο θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο διαδημοτικής συνεργασίας με τον δήμο Καλαμάτας με φορέα υλοποίησης όμως τον δήμο Μεσσήνη.

Πολύ καλή όσο και αυτονόητη κίνηση από τις δημοτικές αρχές. Αναρωτιέμαι πόσοι δήμοι είχαν την διάθεση να εξαντλήσουν τις πιθανότητες παρόμοιας χρηματοδότησης ώστε να είχαν από μια δική τους στέγη για τα αδέσποτα; Λίγοι το έκαναν και ακόμη λιγότεροι το σκέφτηκαν. Είπαμε δεν πουλάει στην Ελλάδα η φροντίδα των αδέσποτων. Αν πουλούσε τότε κάθε καλοκαίρι δεν θα γέμιζαν τα σημεία με παρατημένα τετράποδα από σπίτια(;) που κάποτε ήταν τα αγαπημένα τους αλλά μπρος στις διακοπές να πάει να ……το σκυλί ή η γατούλα. Προσωπικά δεν έχω δει άλλα παρατημένα ζώα – όπως κουνελάκια, ψαράκια ενυδρείου, χελωνάκια και ότι άλλο αγοράζουμε χωρίς καμία ένδειξη πως αναγνωρίζουμε σε αυτά –που δεν μας επέλεξαν- ίχνος δικαιωμάτων.

Κλείνοντας να πούμε πως χαιρετίζουμε την κίνηση των 2 δήμων της Μεσσήνης και της Καλαμάτας και ευελπιστούμε- θα το ελέγχουμε κιόλας δημοσιογραφικά- αν μετά την κατασκευή του καταφυγίου τηρούνται όλα τα μέτρα υγειονομικής περίθαλψης των ζωντανών από εξιδεικευμένο προσωπικό και δεν ήταν απλά μια ενέργεια έτσι για να να δουλέψουν κάποιοι άνθρωποι κατά την κατασκευή του καταφυγίου.