Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Θ’)

Οι Ικέτιδες είναι το πρώτο έργο της τριλογίας των Δαναΐδων (τετραλογία μαζί με το σατυρικό δράμα Αμυμώνη), η οποία, παρά τις περί του αντιθέτου παλαιότερες απόψεις, πρέπει να τοποθετηθεί χρονολογικά ύστερα από τη Θηβαϊκή Τριλογία (467 π.Χ.).

Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει εδώ ο χορός των Δαναΐδων, των θυγατέρων του βασιλιά της Λιβύης Δαναού, που κατά τον Ησίοδο ήταν πενήντα και κατά τον Εκαταίο είκοσι.

Όταν ο Δαναός ήλθε σε ρήξη με τον αδελφό του Αίγυπτο για τη διαδοχή στο βασίλειο του πατέρα τους, Βήλου, ο Αίγυπτος πρότεινε ως μέσο υπέρβασης των αντιθέσεων το γάμο των Δαναΐδων με τους ισάριθμους γιους του.

Όμως, ο Δαναός υποψιάστηκε ότι η πρόταση αυτή ήταν μέρος ενός σχεδίου του Αιγύπτου για την υφαρπαγή της εξουσίας και τη θανάτωση των θυγατέρων του.

Έτσι, με τη βοήθεια της Αθηνάς, κατασκεύασε μια πεντηκόντορο, το αρχαιότερο πλοίο που ναυπηγήθηκε ποτέ, και εγκατέλειψε μαζί με τις κόρες του τη χώρα με προορισμό τον ελλαδικό χώρο.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι κόρες του Δαναού, καταδιωκόμενες από τους αιγυπτίους εξαδέλφους τους, φθάνουν πανικόβλητες μαζί με τον πατέρα τους στο Άργος, το οποίο επιλέγουν λόγω της καταγωγής τους από την αργεία Iώ.

Εκεί ζητούν την προστασία του Πελασγού, βασιλιά της πόλης. Η σωτηρία των ικέτιδων επιτυγχάνεται τελικά διά της καταφυγής στη λαϊκή ψήφο.

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Α’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Β’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Γ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Δ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Ε’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΣΤ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Ζ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Η’)