Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο αυτοεξευτελισμός του Παύλου Πολάκη;

Ένας βουλευτής και υπουργός έχασε πρωτόδικα ένα δικαστήριο για εξύβριση πολίτη. Του επιδικάστηκε αποζημίωση 18.000 ευρώ. Στο κείμενο της απόφασης ο δικαστής γράφει πως ο υπουργός είχε σκοπό να προσβάλλει την τιμή του πολίτη, ότι δεν είχε ερευνήσει την ορθότητα των συκοφαντικών ισχυρισμών του πριν τους διατυπώσει σε κοινωνικά μέσα, ΜΜΕ και στη Βουλή (ένα βήμα στο οποίο ο πολίτης, να θυμίσουμε, δεν έχει πρόσβαση για να υπερασπιστεί τον εαυτό του). Γράφει επίσης ότι ο συκοφαντικός ισχυρισμός του υπουργού οδήγησε σε έρευνα από την εισαγγελία διαφθοράς, η οποία δεν επιβεβαίωσε τον υπουργό.

Είναι σημαντικό να επιμείνουμε στις ιδιότητες των διάδικων. Ο μηνυόμενος είναι βουλευτής και υπουργός, απολαμβάνει, δηλαδή, όλες τις προστασίες που προβλέπει το Σύνταγμα για τα αξιώματα του. Επίσης, έχει μεγαλύτερη πρόσβαση στο δημόσιο λόγο, προδικάζει, επηρεάζει και παροτρύνει πολίτες να πιστέψουν στην ενοχή του προσώπου που συκοφαντεί.

Ο μηνυτής είναι πολίτης. Δεν έχει καμία ασυλία, κανέναν ειδικό νόμο για την προστασία του, ενδεχομένως να μην έχει και την οικονομική δυνατότητα να σέρνεται σε μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες – καθώς στην Ελλάδα το να βρεις το δίκιο σου είναι και χρονοβόρο και ακριβό.

Ο μηνυόμενος που καταδικάστηκε πρωτόδικα είναι ο Παύλος Πολάκης. Ο μηνυτής ήταν ο Βασίλης Μπεσκένης, δημοσιογράφος, που απεβίωσε νεότατος, αφήνοντας πίσω τη σύζυγο του και το μικρό παιδάκι τους, πριν εκδοθεί η απόφαση.

Η απόφαση δημοσιεύτηκε χθες από τα περισσότερα ΜΜΕ. Σχολιάστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, στις εκπομπές, στο Twitter και το Facebook.

O… θυμωμένος

Ο κ. Πολάκης θύμωσε με αυτό. Και έγραψε:

«Οργίασαν πάλι σημερα τα γνωστά ΜΜΕ για την καταδίκη μου και τη «μετα θανατον δικαίωση του δημοσιογράφου Βασιλη Μπεσκενη» υπευθύνου του Γραφειου τύπου του Αδωνη Γεωργιαδη οταν ηταν Υπ υγείας .

Μην βιάζεστε .Δεν ασχολήθηκα επισταμένα με την αγωγή που μου εκανε λογω του τραγικού γεγονότος του θανάτου του(οπως σταμάτησα να ασχολούμαι και με εναν εκδότη οταν εμαθα πως έπασχε απο κακοήθεια).

Απο τη στιγμη ομως που κάποιοι το συνεχίζουν θα το κάνω στο εφετείο !

Εκει που μας χρώσταγαν δεν θα μας παρουν και το βόδι……

Μονο αυτο ως απαντηση ,τα αλλα εκει που πρεπει ….».

Το «οργίασαν» είναι το δικαίωμα των ΜΜΕ να δημοσιεύσουν και να σχολιάσουν. Όταν τα φιλικά στην κυβέρνηση ΜΜΕ το κάνουν είναι δημοσιογραφία. Όταν προδικάζουν και καταγγέλλουν είναι ενημέρωση. Όταν σχολιάζουν αιχμηρά είναι δικαίωμα. Όταν όλα αυτά αφορούν τον κ. Πολάκη και την κυβέρνηση Τσίπρα τότε «οργιάζουν». Εξάλλου είναι τα «γνωστά ΜΜΕ». Άσε τη σκανδαλολογία διάχυτη και κάνε μας όλους ένοχους. Τι πιο βολικό;

Επιπλέον η πρωτόδικη δικαίωση του Βασίλη Μπεσκένη μπαίνει εντός εισαγωγικών. Σαν να αμφισβητείται το γεγονός. Όμως δεν πρόκειται για σχόλιο αλλά για hard fact. Είναι δικαίωση κι είναι μετά θάνατον. Το να το βάζεις σε εισαγωγικά, αντιθέτως, είναι σχόλιο.

«Δεν ασχολήθηκα επισταμένα με την αγωγή λόγω του τραγικού γεγονότος του θανάτου του». Ο κ. Πολάκης εδώ επιδιώκει τα συγχαρητήρια του κοινού του μάλλον ενώ στην πραγματικότητα αυτό μάλλον θίγει τον συνήγορο υπεράσπισης του αφού είναι σαν να υπονοεί ότι άσκησε τα καθήκοντα του πλημμελώς. Αλλά τι μας λέει εδώ ο υπουργός; Ότι λυπήθηκε κι είπε να το αφήσει; Μάλιστα.

«Θα το κάνω στο εφετείο. Εκεί που μας χρώσταγαν δεν θα μας πάρουν και το βόδι».

Η ντροπή σε συνέχειες

Ο κ. Πολάκης όχι μόνο θα ασκήσει έφεση αλλά είπε να το ανακοινώσει κιόλας. Να το ανακοινώσει έτσι. Είναι ενδιαφέρον το σκεπτικό του. Ότι δεν είχε ασχοληθεί επειδή ο Βασίλης Μπεσκένης πέθανε αλλά επειδή τώρα τα ΜΜΕ τόλμησαν να μεταδώσουν την είδηση της απόφασης, την είδηση ότι αυτός έχασε, ότι αυτός δεν απέδειξε, θα κάνει έφεση για να ταλαιπωρήσει τη χήρα του Μπεσκένη, μια γυναίκα που βρέθηκε να μεγαλώνει μόνη της το μικρό παιδί τους.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο φίλου του πρόωρα αποθανώντος Βασίλη Μπεσκένη ο οποίος έγραψε: « «Ο Πολάκης δεν θα πάει το νεκρό Βασίλη στο εφετείο όπως γράφουμε όλοι. Θα πάει την γυναίκα και το παιδί του, αυτοί είναι οι κληρονόμοι και ΑΥΤΟΙ συνέχισαν την αγωγή όταν πέθανε.

Ακόμη κι αν ο υπουργός νιώθει φοβερά βέβαιος για τους ισχυρισμούς του που κατέπεσαν και που δεν αποδείχθηκαν από την εισαγγελία διαφθοράς, ακόμη κι αν θέλει να ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα του να εφεσιβάλλει, εδώ δεν έχουμε απλώς την κανονικοποίηση του φαινομένου του υπουργού που στρέφεται εναντίον πολίτη παρά τη δεδομένη ανισότητα της μάχης τους, αλλά κι ενός ανθρώπου που δηλώνει χαιρέκακα πως, επειδή του πληγώθηκε η περηφάνια από τη μετάδοση της είδησης της μετά θάνατον δικαίωσης Μπεσκένη, θα υποβάλλει τη χήρα στην ταλαιπωρία και τα έξοδα των δικαστηρίων.

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ σε ένα βίντεο από την κηδεία του δημοσιογράφου. Μια νέα γυναίκα, συντετριμμένη, υποβασταζόμενη, να λέει «θα σ’ αγαπώ για πάντα» και να καταρρέει. Μια γυναίκα που πριν από λίγες μέρες είχε βαφτίσει το ενός έτους παιδί της και βρέθηκε να χάνει το στήριγμα της, τον σύντροφο της, τον πατέρα του. Αυτή η εικόνα μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την χαιρέκακη ανάρτηση του υπουργού που υπόσχεται, μέσω αυτής της γυναίκας, στους οπαδούς του να πάρει εκδίκηση. Δεν ξέρω πως θα το έλεγαν στην Κρήτη αυτό. Μπορώ να φανταστώ. Αυτό που ξέρω όμως ότι καμιά φορά δεν αξίζει ούτε καν να βρωμίζουμε το στόμα μας. Εξάλλου θα βρουν κάτι να μας σούρουν και γι’ αυτό διάφοροι πρόθυμοι και «καθαροί».

Μόνο ένα συγχαρητήρια θα πω, στον πρωθυπουργό, για όλη αυτή τη μικροπρέπεια που μας έπνιξε.