«Εχω την αίσθηση ότι οι συγγραφείς στη Λατινική Αμερική δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν τη λέξη «μοναξιά«, γιατί φοβούνται ότι οι αναγνώστες θα το θεωρήσουν παραπομπή στον Γκάμπο» (δηλαδή τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες). Το είχε πει ο κορυφαίος μεξικανός συγγραφέας Κάρλος Φουέντες αναφερόμενος στα Εκατό χρόνια μοναξιά – και δεν είναι υπερβολή. Πέρυσι συμπληρώθηκαν πενήντα χρόνια από τότε που πρωτοεκδόθηκε αυτό το αριστούργημα συνταράσσοντας τη διεθνή κοινότητα αναγνωστών, συγγραφέων και κριτικών και ο χρόνος δεν του έχει προσθέσει ούτε μια ρυτίδα.