Ο Γρηγόρης Αζαριάδης (1951) έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τους σκανδιναβούς ομοτέχνους του. Μπορεί ο ίδιος να δηλώνει πως λατρεύει τη γαλλική σχολή, κυρίως τον Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ, το κλασικό νουάρ και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, ή τον Γιάννη Μαρή και τον Πέτρο Μάρκαρη, ωστόσο οι επιρροές του από τον Γιου Νέσμπο, τον Στιγκ Λάρσον και τον Αρνε Νταλ είναι μεγάλες. Στο τέταρτο αστυνομικό του μυθιστόρημα, το Σκοτεινός λαβύρινθος, η αρχή είναι σκανδιναβική. Τον Σεπτέμβριο του 2014 ένας ψηλός και γυμνασμένος άντρας εκτελεί με πυροβόλο όπλο κάπου στην Αττική μια ολόκληρη οικογένεια μαζί και ένα πεντάχρονο αγοράκι που φωνάζει «Μαμά, μαμά. Πού είσαι;». Η σκηνή είναι άγρια, εντελώς σκανδιναβική: «Το αίμα ρέει ακατάσχετα καλύπτοντας τα πάντα γύρω μ’ ένα αλλόκοσμο πορφυρό χρώμα […] Παντού γύρω ακόμα. Μόνο αίμα».

Διαβάστε περισσότερα εδώ