Εντάξει, μας έτυχε και μια στραβή πάνω στη βάρδια του ηθικού πλεονεκτήματος, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, ο αριθμός των νεκρών «θολώνει» (ή μαυρίζει) την εικόνα, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, μπορεί στην αρχή να είπαμε ότι δεν βρίσκαμε κανένα λάθος και στη συνέχεια να αντικαταστήσαμε τον μισό κρατικό μηχανισμό, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, ο Πολάκης και η Αυλωνίτου χρησιμοποιούν ενίοτε χυδαίες εκφράσεις, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, ο Ζουράρις μπορεί να μας έχει ξεπεράσει όλους σε αμετροέπεια, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, οι δύο έλληνες στρατιωτικοί έπεσαν στην «ενέδρα του Ερντογάν», αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής χτυπάει καμπανάκια για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, τα μεγαλύτερα έντυπα του πλανήτη καυτηριάζουν το επίπεδο κρατικού συντονισμού (αυτά που έλεγαν ότι βρήκαμε τον δρόμο του «ευρωπαϊκού πραγματισμού»), αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, ο Μαραντζίδης έχει καιρό να γράψει ότι μπήκαμε στις ράγες της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, έγραψε και κάτι παραπάνω ο Δημήτρης Παπαδημούλης στο τουίτερ (κάτι περί χυδαιολογίας), αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, μπορεί κι εγώ που σας τα διηγούμαι να έχω υπάρξει μοιραίος άνθρωπος για την πολιτική ιστορία της Ελλάδας (μία όταν αποχώρησα απ’ την κυβέρνηση για το κλείσιμο της ΕΡΤ και μία όταν δεν δέχτηκα να γίνω Πρόεδρος της Δημοκρατίας), αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.

Εντάξει, μπορεί όλοι να επικαλούνται την ηθική στην πολιτική, αλλά μέσα τους να παραμένουν εξουσιολάγνοι με προβιά. Αλλά βγαίνουμε από τα Μνημόνια.